به گزارش ایرنا؛ محرم ماه حزن و حسرت، فصل چمر و چکامه، موسم اشک و آه و آگاهی و محشر عشق و عبرت و ایثار است.
با طلوع خورشید محرم و آفتاب عاشورای حسینی (ع)، شمع شب شکن شهادت ملک وجود ساکنان کوی دوست و اقلیم جان جهانیان را روشن و سمفونی صداقت و ساغر سعادت کام عالم را شیرین و نام ننگین یزیدیان زمان را نفرین می‌کند.
محرم سال ۶۱ هجری و ۵۰ سال بعد از رحلت پیامبر اسلام (ص)، شمشیر شیاطین دوران و دشنه دشمنان دین، حریر حلقوم حسین ابن علی (ع) را برید و خیام خدایی آن مظلوم زمان را به آتش سپرده و فرزندان و ایتام را هم به اسارت بردند تا تاریخ بشریت و وجدان انسانیت برای همیشه ایام عزادار گردد.
در این دهه پر سوز و گداز نور و نفرت، عذاب و عزت، فیض و فضاحت و شور و شیطنت در مقابل هم ایستادند تا حسین (ع) و یارانش به اوج لذت و یزید و ستمکارانش به حزیز لعنت رسیدند.
در آوردگاه محنت و مجاهدتِ محرم خادمان خوش سیرت و پاسداران بصیرت در اردوگاه سرور و سالار شهیدان از خون وضو ساختند، به عشق اقتدا کردند، نماز وصل بجای آورده و با پرچم پاکی و مشعل معرفت به دفاع از حریم عقیده و حرمت؛ ایمان و قداست قرآن پرداختند.
سربازان و فدائیان حضرت اباعبدالله (ع) در نهضت نیکوی عاشورا با تن پوش تقوا و سنگر ثبات به جنگ جهالت رفته و موانع عقیدتی، مفاسد سیاسی و منکرات اجتماعی دستگاه ظالم و ستم پیشه یزید به آدم و عالم ابلاغ کردند.
اینک و بعد از ۱۳۸۳ سال از حادثه تلخ عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفایش باید گفت:
سلام بر مهر و محرم، سلام بر بیرق و پرچم و سلام بر شعر محتشم.
سلامی به گرمی دشت داغ کربلا؛ وسعت وزین عاشورا؛ فراز پر فراست فرات؛ به روح همه شهیدان و عزاداران حسینی (ع) تقدیم می کنیم و با یک عالم ارادت عرضه می داریم:
سینه زنان حسین زمزمه برپا کنید/ ماه محرم شده یاری زهرا کنید
بانی بزم عزا مادر او فاطمه است / آمده قامت کمان خوب تماشا کنید
ناز گنهکار را می خرد ارباب ما / موسم درد و دل است عقده دل وا کنید
بی کفن کربلا حضرت آقا سلام / اذن عزاداریِ ما همه امضا کنید
یا حسین(ع)