علی فرجام روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: این عزاداری حدود ۲۰۰ سال قبل با مجوز مراجع تقلید از طویریج کربلا توسط مرحوم «حاجی‌غفار» به مراغه منتقل شد.
وی ادامه داد: امروزه علاوه بر هیئت عزاداری حاجی‌غفار که بیش از ۲۰۰ سال سابقه دارد، در سایر هیئت‌ها از جمله حاج حسین‌پاشا، بالامیری، حاجی میری و امین حضرت و غیره نیز آن را اجرا کرده و به حضرت ابوالفضل العباس(ع) متوسل می‌شوند.
فرجام با بیان اینکه شبیه‌خوانی در این روز به وداع و قتلگاه حضرت ابوالفضل العباس(ع) اختصاص دارد، اضافه کرد: عزاداری‌های هیئت عزاداری «حاجی‌غفار» در این روز در دستگاه شور مایه دشتی اجرا می‌شود.
به گفته «فرجام» سینه‌زنی‌ها در این روز «بحر طویل» است و مرحوم «شاکر»، شعری در مورد شجاعت حضرت ابوالفضل العباس (ع) دارد که رجزگونه و بحر طویل است که آن را در دستگاه‌های بیات ترک یا چهارگاه اجرا می‌کنند.
وی این را هم بیان کرد که مردم عزادار مراغه در این روز با شور و حال و نذر و نیاز احسان کرده و مراسم‌های روز هشتم را پرشورتر می‌کنند.
به گزارش ایرنا «بحر طویل» نوعی شعر با نثر موزون است که گاهی در مرثیه نیز از آن بهره گرفته می‌شود؛ این شعر از تکرار غیرمحدود پایه‌های عروضی ساخته می‌شود و در تعزیه‌ها و نوحه‌سرایی‌های قدیم، ضمن محاورات به کار رفته است.
هشتم ماه محرم در مراغه تاسوعای کوچک نامیده شده و در آن آیین‌هایی به نام و یاد یاران و شهدای دشت نینوا در گوشه و کنار شهر برپا می‌شود که آئین سنتی واعباس گویان از جمله آنهاست.
در این روز از اولین ساعات صبح، عزاداران سوگوار سالار شهیدان امام حسین (ع) در گروه‌های ده‌ها نفری و در قالب موکب‌های عزاداری به یاد وفاداری و فداکاری‌های حضرت عباس بن علی(ع)، واعباس‌گویان در اماکن مذهبی و حسینیه‌ها با دست و زنجیرهای سرد بر سر خود می‌زنند و مویه کنان سوگواری می‌کنند.
بیشتر هیئت‌های عزاداری در ایام محرم، آیین های سنتی چون واعباس را در تکایای مذهبی و اماکن هفت‌گانه مذهبی این شهر شامل میدان دروازه، شجاع‌الدوله، سرای بزرگ، متولار، سرای خامنه‌ای، حسینیه‌های حاجی غفار و مسجد شیخ بابا برگزار می‌کنند.
در این روز برخی از عزاداران نیز با مالیدن گل به صورت و سرشان با پای برهنه و با سر دادن «واعباسا هذا الیوم» عزاداری کرده و شجاعت و جوانمردی حضرت ابوالفضل العباس (ع) را یاد می‌کنند.