به گزارش خبرنگار ایرنا؛ در میان هیاهوی زندگی روزمره و شلوغی کار انگار به این قرارگاه عاشقی دعوت شده بودم، نه برای زیارت، بلکه رفتن در بین عاشقانی که گذر زمان برایشان معنا ندارد و خادمی زائران کربلا پیشه‌شان شده است.
مسیر ۶ کیلومتری ملایر تا "توچغاز" را بارها و بارها رفته بودم، اما باز هم مشتاق بودم قلم و قدمی بزنم با موکب‌داران "جوانان قمر بنی هاشم" که مردانگی، آزادگی، فتوت و جوانمردی را از مولای‌شان ابوالفضل العباس(ع) فرا گرفته بودند و من غرق در شوریدگی و دلدادگی آنان...
از دور پارکینگ موکب "جوانان قمر بنی هاشم" مملو از خودروهایی با پلاک‌های مختلف بود، پرچم‌ها و بنرهایی برافراشته از خوشامدگویی و راهنمایی زائران و عشق و ارادت به اباعبدالله الحسین(ع) که در حوالی روستای "توچغاز" برپا شده بود و تمثال خادم‌الحسین شادروان کربلایی "محمدعلی فعلی" که بیش از ۶ دهه از بهار عمرش را سپری کرده بود و رفتنش مصادف شده بود با اربعین حسینی و برپایی موکب، اسپند دود، اجاق‌های برافروخته با کتری‌هایی جوشان و چای دم کرده با هل و گلاب و دارچین و آمد و شُدهایی که با دلدادگی عجین بود و من باز هم مبهوت این شوریدگی بودم و گذر زمانی که از حرکت ایستاده بود.
اگرچه از پا بوسی‌اش جا مانده‌ام، اما مهمان قطعه‌ای از بهشت بودم، بهشتی که ذکرها، نفس‌ها و حتی آمدن و رفتن‌ها و اشک‌ها و خنده‌ها عبادت است، اینجا عینِ کربلاست و زائرانی که زُوّار ۶ گوشه قبر امام حسین(ع) و علمدار کربلا هستند و من همچنان مبهوت این دلباختگی...
دست به قلم برمی‌دارم، از زینب ۹ ساله می‌نویسم که همراه خانواده‌اش از ساری برای خدمت به زائران اربعین به موکب "قمر بنی هاشم" آمده بودند، عاشقانه با روسری سفید کلیپس زده‌اش خیارشور و گوجه لابلای نان‌ها می‌گذارد و با قامت کوچکش در کنار پدرش روی چهارپایه‌ای ایستاده و تلاش می‌کند لقمه‌ای دست زائران بدهد تا گرسنه نروند، بدون اینکه حرفی بزنم، خودم را وسط صف جا دادم و از زینب خواستم گذاشتن پوره‌های سیب‌زمینی لقمه‌ها را به من بسپارد.
دستش خیلی تند بود، انگار سال‌ها خادمی می‌کند، چشمم میان رفت و آمدهای تند دستانش بازی می‌خورد، گفت خاله زود باش زائران منتظرند و لبخندی زد و نان‌های برش زده را جلوی من گذاشت، در یک چشم به هم زدن سینیِ پر از لقمه‌های پوره سیب زمینی را آماده کردیم و رفتیم سراغ سینی دیگر، شروع کردم به گپ‌وگفت با زینب، پدر و مادرش را نشانم داد که لحظه‌ای در خدمت به زائران درنگ نمی‌کردند و زینب که لابلای خادمی به عاشقان امام حسین(ع)، گفت: دعا می‌کند دایی‌اش شفا ببیند و خانوادگی به کربلا بروند.
آشپزخانه موکب همه‌اش صفا و صمیمیت بود از زنان روستای "توچغاز" که بیش از ۱۵ روز خانه و زندگی‌شان را به عشق اباعبدالله الحسین(ع) و خادمی زائرانش رها کرده بودند و زلّ آفتاب در چهار دیواری که با گونی‌های پلاستیکی درست شده بود، در تکاپو برای آماده کردن شام و ناهار برای زائران اربعین بودند، قصه عشق و عاشقی اینجا تمامی ندارد، دل کندن از نان و روایت‌های پس پرده برکت نان و زنان دلباخته‌ای که گرمای وجودشان به گرمای عشق حسین(ع) پیوند خورده بود و زبان من از وصف آن قاصر.
راهم را به سمت دیگر قرارگاه عاشقی اربعین در موکب قمر بنی‌هاشم کج کردم تا سوژه‌ای دیگر برای گزارشم در قاب نگاهم حک کنم، وارد حیاط موکب شدم شور و حالی وصف‌ناشدنی در جریان بود و یک آن گردباد شدیدی که کمانه کرد و برق موکب برای لحظه‌ای قطع شد.
پدر زینب را دیدم که نقش مهمی در تدارکات و آماده کردن ملزومات برای تهیه لقمه‌های زائران داشت، حجت‌الاسلام "میثم واحدی" که چند سالی روحانی روستای توچغاز بوده و بدون اینکه اهل و ساکن شهرستان ملایر باشد، برای خادمی به زائران اربعین، از سفر به کربلا گذشته و به موکب قمر بنی هاشم آمده بود، به گفته خودش قرار بود خانواده را بگذارد و برود کربلا، اما انگار قسمت بوده اینجا خدمت کند.
اگر از شکل‌گیری موکب قمی بنی هاشم از سال ۱۳۹۷ و اینکه از هیچ دستگاه دولتی کمک نمی‌گیرد و تمام کمک‌های نقدی و غیرنقدی آن از سوی مردم و خیران تامین می‌شود، بگذریم، حجت الاسلام واحدی افتخار می‌کند که موکب امروز آنچنان بزرگ شده که می‌تواند روزانه بین پنج تا هفت هزار وعده غذایی پخت و توزیع کند.
وی امیدوار است: این عرق ریختن‌های خادمان موکب موجب آبرو دادن و دستگیری آنان در قیامت نزد مولای‌شان امام حسین(ع) و ابوالفضل العباس(ع) شود.
به گفته حجت الاسلام واحدی؛ فعالیت‌های موکب قمر بنی هاشم از ۱۵ روز قبل از اربعین شروع شده و تا اربعین ادامه دارد و زائران اربعین با یک بار عبور از این مسیر و توقف در این موکب، مهمان سالهای بعد این موکب می‌شوند، حتی از استان گیلان زائرانی داریم که با پای پیاده از گیلان راه را طی می‌کنند تا اربعین در کربلا باشند و چای و برنج ایرانی را به‌عنوان هدیه به این موکب تقدیم می‌کنند و افرادی که با وجود اینکه خودشان نیازمند هستند، یک کاسه قند، شکر و مواد غذایی به این موکب کمک می‌کنند.
هیچ زائری از موکب جوانان قمر بنی هاشم ناراضی نمی‌رود، دست‌اندرکاران موکب هر آنچه توان داشتند برای پذیرایی از زائران اربعین آماده کرده بودند، از روحانی روستای "توچغاز" گرفته تا پیرمرد ریش سفید روستا یا پسر بچه ۶ سالهای که کفش‌های زائران را جفت می‌کرد و سقای موکب که اجازه نمی‌داد حتی یک نفر در اوج گرمای شهریور، تشنه بیرون برود و عاشقانه‌هایی برای امام حسین(ع) که قدر و قیمت نداشت.
آن سو حجت‌الاسلام "سعید عباسی" که با لباس روحانیت از بر دوش گذاشتن گونی‌های سیب زمینی که باید برای ناهار خورشت قیمه فردا می‌شد، ابایی نداشت و از جان و دل در کنار خانواده‌اش تلاش می‌کرد تا کاری بر زمین نماند.
حجت الاسلام عباسی مراجعه و توقف بالای زائران در این موکب را جای شادمانی و خوشحالی می‌داند و می‌گوید: اینجا همه چیز برای خدا، خدمت به خلق و عشق حسین(ع) است و همه به هم احترام می‌گذراند و کسی به کسی دستور نمی‌دهد، خادمی اینجا معامله با ارباب کربلا است و فقط باید مشمول نگاه آقا شوی.
بانی موکب "جوانان قمر بنی هاشم" اما دنیایی حرف دارد از موکب، "مصطفی حیدری" یک جوان دهه شصتی، اهل و ساکن روستای "توچغاز" که از سال ۹۷ تصمیم می‌گیرد پذیرای زائران حسینی در گوشه‌ای از این آب و خاک باشد و با نیت خیر و خدمت به زائران اربعین، قدم در این راه بی‌پایان گذاشته تا امروز که یک به یک جوانان و خادمان را زیر بیرق امام حسین(ع) جمع کرده و از کرم صاحبش، حتی یک لحظه برای تامین مواد غذایی و ملزومات، درمانده نمانده است. مُدام در رفت و آمد است و فرزند کوچکش هم یک گوشه بغل پدر جا خوش کرده، اما گله و شکایتی ندارد و مخلصانه تلاش می‌کند چیزی کم و کسر نباشد.
چهره‌اش مخلص و آرام است، با وجود اینکه چند سالی است خادم زائران اربعین است، اما هنوز به کربلا مشرّف نشده، از آرزوهایش می‌گوید و از افتخارات موکب «جوانان قمر بنی‌هاشم» که پیشتاز در استان همدان و شهرستان است و از اواخر دهه محرم فعالیت خود را با زیباسازی، ترمیم سیستم تهویه، آشپزخانه، خیمه نمازخانه، ایستگاه صلواتی و سرویس بهداشتی آغاز کرده است.
به گفته حیدری؛ مالکیت زمین ۲ هزار و ۵۰۰ مترمربعی موکب متعلق به دانشگاه علوم پزشکی است و چند سالی‌است به صورت امانی از این فضا در ایام اربعین استفاده می‌کنند.
خادمان ثابت در موکب قمر بنی هاشم ۵۰ نفر هستند که گاهی اوقات به ۱۰۰ نفر هم می‌رسند و یشتر خادمان از اهالی روستا و برخی ساکن این شهرستان یا شهرهای دیگر هستند و در ایام اربعین خود را برای خدمت‌رسانی به موکب می‌رسانند.
حیدری افتخار می‌کند که ایستگاه صلواتی موکب به صورت ۲۴ ساعته به زائران امام حسین(ع) خدمت‌رسانی می‌کند و چند نوع دمنوش، صبحانه، میان‌وعده، میوه و شیر در این ایستگاه سرو می‌شود و جوانان و خادمان موکب در معرفی اماکن گردشگری، صنایع دستی و ظرفیت‌های این شهرستان به زائران، انجام فعالیت فرهنگی، تکریم و احترام به زائران، نشان دادن فرهنگ مهمان‌نوازی و نوع‌دوستی از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند.
مسئول موکب «جوانان قمر بنی‌هاشم» ضمن اشاره به فعالیت ۲۰ روزه این موکب در ایام اربعین، گفت: در هر وعده غذایی حدود سه هزار غذای گرم طبخ می‌شود و تابه‌حال نگذاشتیم حتی یک زائر خسته و گرسنه این موکب را ترک کند.
حیدری یادآور شد: تمامی کمک‌های موکب مردمی است و همه هزینه‌ها را با جان و دل می‌پذیریم تا چرخ موکب بچرخد، چراکه کرم امام حسین(ع) اینجا زیاد است و ندیدم چیزی تمام شود و نتوانیم تهیه کنیم. به گفته او، حسینیه سیدالشهدا(ع) در داخل روستای توچغاز ظرفیت اسکان بیش از ۷۰۰ نفر را دارد و اگر زائری بخواهد شب را اینجا استراحت کند در حسینیه از او پذیرایی می‌کنیم، علاوه بر آن، مسجد جامع و مسجد فاطمه الزهرا(س) روستا را نیز برای مواقع بحرانی، آماده کردیم.
عشق و دلدادگی به امام حسین(ع) تا آنجا امتداد دارد که طبق روال سالهای قبل، زائران در خانه‌های اهالی روستا اسکان داده می‌شوند و این مسأله سال‌هاست که در روستا فرهنگسازی شده است، موکب قمر بنی هاشم این افتخار را دارد که در ایام غیر از اربعین نیز با احداث یا مرمت منازل مسکونی نیازمندان و تهیه و توزیع بسته‌های معیشتی در حد توان به مردم خدمت‌رسانی کند.
خدماتی همچون تعمیر خودرو، ویزیت رایگان، آرایشگاه، واکس و تعمیرات کفش و خیاطی نیز در موکب قمر بنی هاشم برای زائرانی که نیاز داشته باشند، ارائه می‌شود، ایستگاه پرستاری به صورت شبانه‌روزی فعال است و تمام هزینه داروهای تهیه شده این ایستگاه به همت «حسین حبیبی» یکی از اهالی روستای توچغاز تأمین می‌شود که در بیمارستان بندرعباس مشغول کار است.
این تنها گوشه‌ای از عشق و ارادت مردم شهرستان ملایر به سرور و سالارشان اباعبدالله الحسین(ع) است که در گوشه‌ای از خطه استان همدان و در مسیر تردد زائران اربعین خودنمایی می‌کند و پایان بخش این قرارگاه عاشقی، پذیرایی از چای آتیشی معطر به هل و گلاب توسط خادم ۳۰ ساله موکب "امین رفیعی" است که با نظم و ترتیب خاصی، در پذیرایی از زائران درنگ نمی‌کند و آرزو دارد نامه نوکری‌اش به امضای علمدار کربلا برسد و کربلایی شود و عکس یادگاری خادمان موکب "جوانان قمر بنی هاشم" که عاشقی و دلدادگی به اباعبدالله الحسین(ع) در ۱۲ موکب شهرستان ملایر که در جای‌جای این موکب‌ها، همه ردی از عاشقی حسین(ع) است.