به گزارش ایرنا، چندی پیش بود که محیط زیست سیستان و بلوچستان اعلام کرد از ابتدای سالجاری یک‌هزار و ۱۶۰ نفر شتر در قالب ۱۰ کاروان برای چرا وارد تالاب بین المللی هامون شده که با توجه به وزن زیاد شترها، هنگامی که این حیوان در سطح تالاب حرکت می کند سبب از بین رفتن چسبندگی ذرات رس و پودر شدن خاک می‌شود که با کوچکترین وزش باد عاملی برای افزایش ریزگردها می‌شود.
با توجه به شرایط بحرانی که تالاب بین المللی هامون با آن مواجه شده بارها از سوی یگان حفاظت اداره‌کل محیط زیست سیستان و بلوچستان توصیه شده ساربان شتران با در نظر گرفتن شرایط بحرانی تالاب، شترهای خود را برای چرا به بستر هامون نبرند، چون حضور شترها در بستر تالاب سبب از بین رفتن پوشش گیاهی ناچیزی که در بستر تالاب باقی مانده، می‌شود.
با وجودی‌که نسبت به سال‌های گذشته پوشش گیاهی تالاب بین المللی هامون ضعیف و فقیر شده و در حال حاضر مقداری بوته در بستر تالاب مانده با این حال باز هم شاهد ورود گله شتر در بستر خشکیده هامون هستیم.
خروج گله ۱۰۰ نفری شتر از هامون
سرپرست اداره‌کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: در راستای جلوگیری از تخریب پوشش گیاهی پناهگاه حیات وحش هامون محیط بانان اداره حفاظت محیط زیست شهرستان زابل یک گله ۱۰۰ نفری شتر را از این منطقه بیرون راندند.
محمدرضا علیمرادی گفت: در پی گشت و کنترل مستمر و روزانه یگان حفاظت محیط زیست برای رصد و پایش در راستای جلوگیری از تخریب محیط زیست و شکار، محیط بانان به یک گله ۱۰۰ نفری شتر در حاشیه تالاب بین المللی هامون منطقه خاریکه برخورد کرده که بلافاصله نسبت به خروج آن اقدام کردند.
وی افزود: همچنین همکاران یگان حفاظت محیط زیست اقدام به دستگیری ۲ تیم متخلف به همراه ۲ قبضه سلاح شکاری و مقادیر قابل توجهی فشنگ قبل از شروع به شکار در پناهگاه حیات وحش هامون کردند، که به همراه مستندات به مقام قضایی جهت پیگیری موضوع تحویل شدند.
سرپرست اداره کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان بیان کرد: بوته‌های سرسبز نقش موثری در کانون‌های گرد و غبار و تثبیت شن‌های روان دارد که باید حفظ شود اما با توجه به اینکه تعداد زیادی کاروان شتر به یکباره وارد تالاب می‌شوند بر اثر چرای بیش از حد پوشش گیاهی صدمه می‌بیند و ممکن است دیگر رشد نکند یا رشدش بسیار کم شود.
مشکل اصلی، ضعیف شدن پوشش گیاهی در بستر تالاب بین المللی هامون نیست، بلکه چرای بیش از اندازه شتران در بستر خشک منطقه و به دنبال آن خیزش گرد و خاک است و تا زمانیکه ساربانان به کمک محیط زیست نیایند نمی‌توان به احیای پوشش گیاهی در بستر تالاب هامون و جلوگیری از ایجاد کانون‌های گرد و غبار امید داشت