به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه هلث سنترال (Health Central)، این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به پوشش محافظ اطراف اعصاب به نام غلاف میلین حمله می‌کند. سپس اعصاب دچار اختلال می‌شود و ارتباط مغز و نخاع با بقیه بدن را دشوار می‌کند.
سازمان غذا و داروی آمریکا تا کنون بیش از ده‌ها دارو را برای درمان اِم‌اِس تأیید کرده است. این داروها سرعت آسیب سیستم ایمنی را کاهش می‌دهند؛ همچنین از شدت و دفعات آشکار شدن علایم بیماری می‌کاهند.
در صورت ابتلا به اِم‌اِس چه باید کرد؟
راه‌حل، شروع زودهنگام درمان است. پژوهشی که در سال ۲۰۲۳ میلادی انجام شده نشان می‌دهد احتمال ناتوانی افرادی که درمان خود را در شش ماه اول پس از مشاهده نخستین علایم بیماری آغاز کردند، بسیار کمتر است.
تشخیص زودهنگام اِم‌اِس و آغاز سریع درمان آن، احتمال کسب نتیجه بهتر در بلندمدت را افزایش می‌دهد.
بسته به اینکه اعصاب کدام ناحیه تحت تأثیر آسیب میلین قرار می‌گیرد، اِم‌اِس ممکن است بر بینایی، کنترل مثانه، راه رفتن، مهارت‌های تفکر و سایر توانایی‌ها تأثیر بگذارد. ممکن است علایم این بیماری در یک فرد با فرد دیگری که همسن او است، متفاوت باشد؛ بنابراین مطلع کردن پزشک از هریک از علایم ضرورت دارد.
برای بسیاری از افراد مبتلا به اِم‌اِس، ممکن است حتی در حین درمان، علایم بیماری عود کند؛ این به معنای مؤثر نبودن درمان نیست. عواملی مانند زایمان، عفونت، استرس، سیگار کشیدن، سطوح پایین ویتامین دی و افزایش سن همگی ممکن است خطر عود بیماری را حتی در افرادی که هنوز در حال درمان هستند، افزایش دهند. در هر صورت باید درمان را ادامه داد.
فعال ماندن در مدیریت اِم‌اِس ضروری است
سبک زندگی سالم، از جمله خواب کافی، رعایت یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم احتمالاً به کنترل علایم ام اس کمک کند. یک رژیم ورزشی که ترکیبی از فعالیت‌های هوازی و تمرینات قدرتی است به بهبود قدرت و ثبات عضلانی، تناسب اندام قلبی‌عروقی، کیفیت خواب و حتی مهارت‌های شناختی و بهبود خلق‌وخو کمک کند.
ورزش برای افراد مبتلا به اِم‌اِس بی‌خطر و مؤثر است؛ به ویژه توصیه می‌شود تمرین با مربیانی حرفه‌ای صورت گیرد که با چالش‌های ورزش با این بیماری آشنا هستند.