به گزارش ایرنا از دانشگاه علوم پزشکی مشهد، استاد گروه بیوتکنولوژی دارویی دانشکده داروسازی این دانشگاه روز سه‌شنبه افزود: پژوهش فوق در قالب پایان نامه تخصصی دانشجویی انجام شد که منجر به چاپ ۲ مقاله در مجلات معتبر شد.
دکتر محمد رمضانی افزود: به طور کلی ژن‌ها مولکول‌های بزرگ و بار منفی هستند و به طور معمول وارد سلول نمی‌شوند و نیاز به یک عامل کمکی دارند که در این پژوهش ساختارهای پلیمری دارای بار مثبت ساخته شد که وقتی کنار دی.ان.ای ها قرار می‌گیرند متراکم می‌شوند و نانو ذراتی را تشکیل می‌دهند که وقتی در کنار سلول قرار می‌گیرند، می‌توانند به راحتی به وسیله مکانیزم‌های خاص سلول به داخل سلول منتقل شوند.
وی ادامه داد: سپس این پلیمرها را هدفمند کردیم که ژن را به سلول‌های خاص بیشتر وارد کنند و اثرات جانبی کمتری داشته باشند که برای این کار ژن درمانی روی سلول‌های سرطان انجام شد.
استاد گروه بیوتکنولوژی دارویی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: برای اینکه فرایند کاملتر شود، کارهای پیش بالینی در موش‌ها انجام شد و پس از ایجاد تومور با کاشت سلول سرطانی، دارو به موش‌ها تزریق شد و در نهایت سایز تومور، میزان زنده ماندن موش‌ها در طول یک بازه زمانی ۳۰ روزه مورد بررسی قرار گرفت که نشان داده شد که این ساختارها ژن را به خوبی به داخل سلول منتقل می‌کند و سبب حذف تومور در موش می‌شود.
رمضانی بیان کرد: در ساختارهای پلیمری معمولاً برای اینکه در انسان مجوز گرفته شود نیاز به مطالعات وسیع حیوانی از نظر سمیت و مطالعات بافت شناسی دارد.
دانشگاه علوم پزشکی مشهد با دارا بودن بیش از ۹ هزار دانشجو و افزون بر ۲۵ هزار نیروی بهداشتی و درمانی، اکنون به عنوان قطب پزشکی شمال شرق کشور مطرح است.