مهاباد- ایرنا- دانش‌آموزان روستای حاجی‌آباد مهاباد هر روز صبح برای رفتن به مدرسه و ظهر هنگام بازگشت باید بخشی از مسیر را با قایقی فرسوده طی کنند که در ۲ طرف رودخانه با طنابی ۶۰ متری به هم متصل شده و این تردد خالی از خطر نیست و در سال های قبل یکی از دختران روستا در مسیر بازگشت از مدرسه در رودخانه غرق شده است.

به گزارش ایرنا، قصه دانش‌آموزان روستای «حاجی‌آباد» مهاباد، حکایت تازه‌ای نیست و بارها و بارها رسانه‌های مختلف در این خصوص مطالبی را منتشر کردند و مسوولان این شهرستان نیز بارها قول حل مشکل آنان را بیان کردند اما تا زمان انتشار این گزارش مشکل تردد دانش‌آموزان این روستا همچنان ادامه دارد.

به بیان ساده‌تر مشکل این دانش‌آموزان و حتی اهالی روستای ۱۲ خانواری «حاجی‌آباد» مهاباد این است که حدود ۴۰ سال قبل چند خانوار حاشیه روستای «لج» مهاباد به سبب نزدیکی به مزرعه و باغ خود، در آن طرف رودخانه خانه خود را بنا نهادند.

به تدریج تعدادی از خانواده های روستای لج که مزارع و باغاتی در آن طرف رودخانه داشتند، برای تسیهل در تردد خود به بویژه در فصل پرآب رودخانه، به آنجا مهاجرت کردند و سکونتگاهی جدید به نام روستای «حاجی‌آباد» تشکیل دادند که اکنون شمار ساکنان آن ۶۵ تا ۷۰ نفر است و هنوز هم یک روستایی رسمی به شمار نمی آید و فاقد دهیاری است.

هر چند در این مدت خدماتی برق و گازرسانی به این روستای جدید التاسیس انجام شده و جاده‌ای خاکی هم آن را به روستای دیگری به نام «دارلک» متصل می کند اما مشکل اهالی این روستا تردد به روستای اصلی یعنی روستای «لج» است.

اهالی روستا برای حل مشکل تردد خود به روستای «لج» ابتکاری به خرج دادند و یک قایق کوچک از جنس فایبرگلاس را ظرفیت حدود پنج نفر را دارد در مسیر تردد خود قرار داده و در ۲ طرف رودخانه با طناب بزرگی قایق را به حرکت در می آورند.

جدا از فرسوده بودن قایق و هدایت سخت آن، تردد به این شیوه تاکنون بدون مشکلاتی نبوده و علاوه بر اینکه یکی از دختران روستا چندان سال قبل در رودخانه غرق شده و جان خود را از دست داده است، حرکت غیرقابل کنترل قایق و افتادن دانش‌آموزان و حتی خیس شدن کیف، کفش و لباس دانش‌آموزان بویژه در فصل زمستان مشکلاتی است که این دانش‌آموزان آن را تجربه کردند.

یک روز سرد پاییزی تصمیم گرفتم که من هم برای حل مشکلات این دانش‌آموزان با تهیه یک گزارش گامی بردارم و از مهاباد راهی روستای «لج» شدم این روستا در فاصله ۱۵ کیلومتری مهاباد و در مسیر کمربندی «دارلک - ترشکان» قرار دارد.

حدود ساعت ۱۲ ظهر بود به نزدیکی مدرسه روستا «لج» که در ابتدای روستا قرار داشت رسیدم اما هنوز نیم ساعتی برای تعطیلی مدرسه زمان مانده بود و از فرصت استفاده کردم و به پایین دست روستا و جایی که رودخانه تردد می کرد رسیدم.

با یکی از اهالی روستا به نام آقای سعیدی آشنا شدم که وی از نزدیک شاهد مشکلات دانش‌آموزان روستا بود و گفت: خانه ما به رودخانه نزدیک است و هر روز شاهد تردد دانش آموزان روستای حاجی‌آباد هستم که از بستر روخانه و با استفاده از این قایق تردد می کنند.

وی افزود: در سالهای قبل قول احداث یک دهنه پل را داده بودند اما ظاهرا" تاکنون عملی نشده است و مشکل اهالی این روستا همچنان ادامه دارد و دانش‌آموزان باید از طریق این قایق کوچک تردد کنند و در فصل زمستان و زمانی که رودخانه طغیان می کند، تردد بسیار سخت است.

حدود نیم ساعتی منتظر تردد دانش‌آموزان ماندم اما خبری از آمدن آنان نبود و به قول آقای سعیدی به دلیل طولانی بودن مسیر رودخانه تا مدرسه بچه ها حدود ساعت ۱۳ می رسند و به خاطر سردی هوا، برای خوردن یک چای داغ مهمان آقای سعیدی شدم و نگران بودم نتوانم تردد دانش‌آموزان را ببینم.

سرانجام نخستین دسته از دانش‌آموزان روستای حاجی‌آباد که هشت نفر بودند از راه رسیدند و در ابتدا خودم را معرفی کردم که به عنوان یک خبرنگار سعی می کنم با انتشار گزارشی مشکلات آنان را به گوش مسوولان برسانم.

یکی از دانش‌آموزان که پایه سوم متوسطه اول بود گفت: من کلاس اول بودم که خبرنگار صدا و سیما از ما گزارش تهیه کرده بود و آن وقت مسوولان قول دادند که پُلی برای روستای ما احداث کنند.

ناصر توسی افزود: می دانم که گزارش شما هم بی‌تاثیر خواهد بود و اگر این گونه است دانش‌آموزان را که از صبح سر کلاس و خسته هستیم، بیشتر خسته و ناامید نفرمایید.

هنوز حرف‌های «ناصر» تمام نشده بود که دانش‌آموز دختری به نام «چرو» وارد بحث شد و گفت: آقا شما خودتان هم فرزند دارید و این‌گونه فکر کنید که مشکل ما دانش‌آموزان این مدرسه مشکل فرزند خودتان است و به مسوولان هم بگویید آیا راضی هستند که فرزندان آنان هم مثل ما با این قایق تردد کنند.

با گوش دادن به درد دل بچه‌ها آنان را راضی کردم که اجازه دهند در مسیر برگشت به خانه آنان را همراهی کنم و با دوربین و گوشی تلفن از مسیر تردد و سوار شدن بر قایق از آنان عکس و فیلم بگیرم و این قول را هم دادم که مشکلات آنان را به گوش مسوولان شهرستان و استان هم برسانم.

راه باریکی از میان نیزارها و درختان بید سرمست از آب رودخانه عبور می کرد و دانش‌آموزان پشت سر هم این مسیر را طی می کردند و یکی از دانش‌آموزان پسر که نفر اول بود قایق را به این سمت رودخانه هدایت و با چهارلیتری آب وارد شده به قایق را خالی کرد.

دانش آموزان یکی‌یکی از راه رسیدند و پس از تکمیل ظرفیت قایل پدر یکی از دانش‌آموزان هم در سمت دیگر رودخانه منتظر بود و طناب را می کشید قایق به طرف دیگر رودخانه هدایت شود من هم با دانش‌آموزان همراه شدم و با توجه به وزن زیاد من قایق تا حدودی تعادل خود را از دست داد و یکی از دانش‌اموزان به بقیه گفت به سمت دیگر قایق بروید تا قایق متعادل شود.

قایق چند تکان شدیدی خورد و دوباره به مسیر اصلی برگشت و دانش آموزان هم یکی پس از دیگری در طرف دیگر رودخانه از قایق پیاده شدند.

یکی از دانش آموزان که «پریناز توسی» نام داشت هنگام خارج شدن از قایق خواست پیام خود را به مسوولان برساند و از آنان خواست که پلی را برای روستای آنان بسازند تا دانش‌آموزان بدون دلهره و ترس به مدرسه بروند.

با پدر یکی از دانش‌آموزان روستای حاجی‌آباد هم‌کلام شدم؛ وی گفت: در فصل زمستان قایق یخ می زند و بچه‌ها می ترسند که وارد قایق شوند و برخی صبح های زمستان هوا اینجا این قدر سرد است که بچه ها یا به مدرسه نمی روند یا زنگ دوم به بعد به مدرسه می رود.

منصور توسی به خاطره ناخوشایند غرق شدن خواهرش در این رودخانه اشاره کرد و گفت: خواهرم هم قلوی من بود که در رودخانه غرق شد و اگر زنده بود حالا همسن و سال من بود.

وی افزود: خانواده های این روستا هر کدام خاطرات تلخی از این تردد غیراستاندارد دانش‌آموزان از رودخانه دارند و از مسوولان درخواست می کنیم تا اتفاق دردناکتری برای بچه‌های این روستا نیامده است، با ساختن یک پُل مشکل ما را برای همیشه حل کنند.

با کمک آقای توسی دوباره با استفاده از قایق به سمت دیگر رودخانه حرکت کردم و در پایان به وی قول دادم که مشکل آنان را به گوش مسوولان شهرستان برسانم و به همین خاطر با بخشدار مرکزی مهاباد تلفنی حرف زدم.

اعتباری برای احداث پُل روستای حاجی‌آباد نداریم

بخشدار مرکزی مهاباد گفت: ما هم از مشکل تردد اهالی این سکونتگاه که هنوز در تقسیمات کشوری به روستا ارتقا نیافته است؛ آگاه هستیم اما احداث یک دهنه پُل در این مسیر علاوه بر اینکه مجوز وزارت نیرو را می خواهد به خاطر طول بیش از ۶۰ متر، بیش از یک هزار میلیارد ریال اعتبار لازم دارد.

محمد احمدی افزود: چنین اعتباری در شهرستان برای احداث پل در این نقطه مصوب نشده و حتی از تصویب هم شود، تامین اعتبار آن هم بسیار مشکل است.

وی اظهار کرد: آموزش و پرورش نباید این دانش آموزان را در مدرسه روستای «لج» ثبت نام می کرد بلکه باید آنان را به روستای «دارلک» که در فاصله حدود یک کیلومتری قرار دارد، منتقل می‌کرد.

احداث پل باید بر اساس شاخص‌های وزارت نیرو باشد

مدیر امور آب مهاباد گفت: هنوز هیچ درخواست احداث پُلی بین روستای «لج» و «حاجی‌آباد» برای این اداره ارسال نشده است، اما احداث پل بر روی رودخانه ها باید بر اساس شاخص‌های وزارت نیرو باشد.

احمد رحمانی افزود: این شاخص هم باید شرایط استانداردی را در نظر بگیرند و دبی ۲۵ ساله رودخانه را رعایت کنند و محل احداث هم معارض نداشته باشد و چند استاندارد دیگری که باید برای احداث پل‌های با این مشخصات باید رعایت شود.

وی در خصوص امکان یک پل هوایی برای تردد انسان نیز اظهار کرد: شرایط احداث پل عابر بسیار آستان‌تر است و مجوز آن هم بسیار سخت نیست و تنها باید پل طوری طراحی شود که ابتدا و انتهای آن در خشکی باشد و ارتفاع مناسبی تا سطح آب داشته باشد.

بعد از اینکه از مساله احداث پل و نبود اعتبار و همت آن در بین مسوولان شهرستان ناامید شدم به اداره آموزش و پرورش مهاباد رفتیم از مدیر این اداره راه حلی برای برطرف کردن مشکلات دانش آموزان روستای حاجی آباد جویا شدم.

امکان دایر کردن مدرسه جدید در حاجی‌آباد وجود دارد

مدیر آموزش و پرورش مهاباد گفت: دانش آموزان در هر نقطه‌ای باشند عضو مجموعه نهاد آموزش و پرورش و فرزند این مجموعه هستند و اگر اهالی این روستا درخواست بدهند و وزارتخانه کُد مدرسه جدید را به ما بدهد، مدرسه جدید برای دانش‌آموزان این روستا احداث می کنیم.

اسعد رسولی افزود: آموزش و پرورش هرجا جمعیت دانش‌آموزی لازم وجود داشته باشند اگر آن مکان یک روستا رسمی هم نباشد اما در آن مدرسه دایر خواهد کرد و در مهاباد شهرک صنعتی و شهرک دامداری جهادآباد هیچ کدام روستا نیستند اما مدرسه در آنها راه اندازی شده است.

وی اظهار کرد: راهکار دوم نیز این است که اگر اولیا بتوانند سرویس رفت و برگشت را برای دانش‌آموزان خود تامین کنند، محل تحصیل آنان را برای سال تحصیلی جاری به مدرسه روستای «دارلک» تغییر می دهیم.

وی اضافه کرد: طبق بررسی انجام شده دانش‌آموزان روستا ۱۰ نفر هستند و در تمام مقاطع تحصیلی قرار دارند و در صورت راه اندازی مدرسه در روستا «حاجی‌آباد» تنها می توان مقطع ابتدایی را در آن دایر کرد.

وی یادآور شد: سال تحصیلی گذشته هم این پیشنهاد به اهالی روستای «حاجی‌آباد» داده شود بود اما آنان تمایلی برای انتقال دانش‌آموزان به مدرسه روستای «دارلک» ندارند و در روستای خودشان هم فقط امکان راه اندازی مدرسه چند پایه با یک معلم وجود دارد و آن را هم قبول نمی کنند.

به گزارش ایرنا، به عنوان خبرنگاری که از نزدیک مسیر تردد دانش آموزان روستای حاجی‌آباد را دیدم و این خطر را لمس کردم می دانم که دانش‌آموزان و اهالی این روستا هر روز با چه استرس و اضطرابی مسیر رودخانه را طی می کنند و هر چند اهالی روستا غرق شدن یک دختر روستا را هم تجربه کردند اما حادثه خبر نمی کند و هر روز احتمال بروز حادثه دردناکی در این مسیر وجود دارد.

مسوولان حادثه دردناک دانش آموزان شین‌آباد پیرانشهر را به یاد دارند، بیاید همه دست به دست هم دهید و راهکاری عملی و منطقی برای حل مشکل دانش آموزان روستای «حاجی‌آباد» پیدا کنید تا شین‌آبادی دیگر تکرار نشود.

احداث یک پل پیاده‌رو ایمن بر روی رودخانه بین روستاهای «لج» و «حاجی‌آباد» تا حدود زیادی می‌تواند مشکل این دانش‌آموزان و آینده سازان این کشور را بر طرف کند و ایرنا به عنوان رسانه‌ نظام مقدس جمهوری اسلامی، می خواهد صدای رسای دانش آموزان روستای «حاجی‌آباد» باشد و در این راه از خیرین منطقه نیز می خواهیم آستین‌های همت را برای این کار خیر و احداث پُل پیاده‌رو بالا ببرند.

رودخانه مهاباد شامل ۲ سرشاخه روستاهای حمزه‌آباد و کوتر است و از مناطق کوهستانی بین مهاباد، پیرانشهر و سردشت سرچشمه می گیرد و پس از طی چندین کیلومتر مسافت به سد مهاباد می ریزد و این رودخانه در داخل شهر مهاباد پس از آنکه رودخانه «یرغو» هم به آن پیوست، پس از طی مسیری پنج کیلومتری به سد یوسف‌کند می رسد و آب این رودخانه پس از عبور از روستاهای دشت شهرویران مهاباد به سمت دریاچه ارومیه روانه می‌شود.

مهاباد با ۲۶۰ هزار نفر در جنوب آذربایجان‌غربی واقع شده است.