تهران- ایرنا- دبیرشورای عالی انقلاب فرهنگی سخت‌گیری‌های غیرضروری را مانع رشد علمی دانست و گفت: کرسی‌های ترویجی و قرار دادن نظریه‌ها در معرض نقد، از عوامل جامعه‌شناختی مهم برای تحقق نظریه‌پردازی و دستیابی به مرجعیت علمی است.

به گزارش روز سه شنبه گروه علمی ایرنا از شورای عالی انقلاب فرهنگی، حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه در مراسمی در دانشگاه دفاع ملی با گرامیداشت هفته پژوهش (۲۳ تا ۲۹ آذر) و روز وحدت حوزه و دانشگاه (۲۷ آذر) گفت: دانشگاه‌های نظامی با برگزاری کرسی‌های نظریه پردازی و ترویجی موفق توانستند کاری کنند که امروز شاهد ارائه چهار نظریه موفق توسط اساتید برجسته کشور هستیم که حاصل سال‌ها زحمت، تلاش و مطالعه مستمر است.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به برخی از این نظریه‌ها گریزی زد و گفت: نظریه شکل‌گیری قطب قدرت جهان اسلام که توسط سردار رحیم صفوی، مدرس دانشگاه دفاع ملی و دانشگاه امام حسین (ع) ارائه شده، نتیجه سال‌ها تجربه او در دوران دفاع مقدس و تلاش‌های دانشگاهی و پژوهشی است. این نظریه، بومی نیست که صرفاً در مقابل نظریات غربی مطرح شده باشد، بلکه یک نظریه ابداعی است که حتی کشورهای دیگر نیز می‌توانند برای بومی‌سازی خود از آن بهره‌برداری کنند.

حجت الاسلام خسروپناه ادامه داد: نظریه اشراف نوین اطلاعاتی (چشم بصیر) یکی از مباحث کلیدی و مهم است که اساتید در این حوزه تلاش فراوانی داشته‌اند و نشان‌دهنده عمق پژوهش‌ها و دقت نظر وی است. نظریه فضای ژئوپلیتیکی قدرت هوایی توسط دکتر نصیرزاده ارائه شده است سال‌ها با تجربه در دوران دفاع مقدس، مدیریت‌های کلان، تدریس و پژوهش‌های متعدد، توانست به چنین دستاورد ارزشمندی دست یابند. نظریه حق شهروندان بر امنیت اخلاقی که توسط محسن اسماعیلی، استاد دانشگاه تهران ارائه شده، بیانگر اهمیت اخلاق و حقوق شهروندی در جامعه است و محصول سال‌ها پژوهش و تفکر عمیق در این حوزه محسوب می‌شود.

وی ویژگی مشترک تمام این نظریه‌ها را دانش و تلاش مداوم و نوآورانه و کاربردی بودن عنوان کرد که قابلیت استفاده در سایر کشورها و جوامع را نیز دارند.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در پاسخ به این پرسش که چرا بسیاری افراد که ادعای نظری دارند، نظریه‌شان پذیرفته نمی‌شود؟ گفت: در برخی موارد مشاهده می‌شود نظریه‌هایی با نمره و معدل‌های علمی بالا، موفق به جلب نظر و پذیرش هیات‌های علمی و نخبگان می‌شوند. این نشان می‌دهد نظریه‌پردازان موفق توانسته‌اند اجماع نسبی در بین نخبگان ایجاد کنند.

عوامل موفقیت در نظریه‌پردازی
خسروپناه سه عامل را دلیل موفقیت نظریه پردازی دانست و افزود: عامل اول معرفتی است، هر فردی که می‌خواهد نظریه‌پردازی کند، باید در ابتدا بداند نظریه چیست. این شامل درک انواع نظریه، مبانی نظریه، روش‌شناسی نظریه و عناصر اصلی آن می‌شود. به بیان دیگر، باید فلسفه نظریه را درک کند. البته منظور این نیست که حتماً فیلسوف شود، بلکه باید تسلط کافی بر مفاهیم پایه‌ای نظریه‌پردازی و همچنین فلسفه علم خاص و دانش مرتبط با آن داشته باشد.

وی عنوان کرد: نظریه‌پرداز باید بداند نظریه بر چه اصول و پایه‌هایی استوار است، مسیر و روش تدوین نظریه باید روشن باشد. نظریه باید ارتباط و تعامل بین مفاهیم کلیدی را به‌خوبی تبیین کند. برای مثال، در نظریه فضای ژئوپلیتیکی قدرت هوایی که توسط عزیز نصیرزاده، وزیر دفاع ارائه شده، تعامل بین مفاهیمی مانند جغرافیا، قدرت و سیاست به‌خوبی در نظر گرفته شده است. این ارتباطات و تعاملات، غیر از ذکر عناصر اصلی نظریه، از عوامل کلیدی موفقیت آن است. همچنین، در نظریه شکل‌گیری قطب قدرت جهان اسلام نیز این تعاملات به‌خوبی لحاظ شده است. این موضوع نشان می‌دهد که برای موفقیت، نظریه باید نه تنها دارای عناصر اصلی باشد، بلکه تراوت و تعامل مفاهیم در آن به‌طور دقیق لحاظ شود.

حجت الاسلام خسروپناه عامل دوم موفقیت در نظریه پردازی را روانشناختی بیان کرد و ادامه داد: عوامل روانشناختی شامل جسارت در تفکر، نقد و ارائه ایده‌های جدید است. علاوه بر این، عوامل انگیزشی نیز نقش مهمی دارند. حمایت‌های حقوقی، ثبت و نشر نظریه، ترجمه آن به زبان‌های مختلف و گنجاندن آن در کتب درسی، انگیزه نظریه‌پرداز را برای توسعه کارش افزایش می‌دهد. وقتی محقق چنین حمایت‌هایی را ببیند، هم خود انگیزه بیشتری می یابند و هم دیگران به سمت نظریه‌پردازی ترغیب می‌شوند.

وی عامل سوم موفقیت در نظریه پردازی را جامعه شناختی قلمداد کرد و افزود: نظریه‌پردازی موفق حاصل سال‌ها تدریس، تحقیق، نگارش مقالات علمی، راهنمایی پایان‌نامه‌ها و تجربه‌های عملی است. عجله و شتاب‌زدگی در این مسیر نتیجه‌ای نخواهد داشت. کسی که تنها با نگارش یکی دو مقاله ادعای نظریه‌پردازی دارد، باید بداند که نظریه مستلزم تدوین چندین کتاب و پایان‌نامه است و باید بر اساس آن پژوهش‌های متعدد انجام گیرد.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: تجربه کاری و قرار دادن نظریه در معرض نقد دیگران، نقش کلیدی در بلوغ و پذیرش آن دارد. برگزاری کرسی‌های ترویجی و نظریه‌پردازی نیز از ابزارهای مهم این فرآیند است. این کرسی‌ها، حتی اگر در ابتدا مورد مخالفت قرار گیرند، فرصتی برای نقد، اصلاح و توسعه نظریه فراهم می‌کنند و نظریه‌پردازی را از سطح صرف ایده به سطح عملی و کارآمد می‌رسانند.

موانع نظریه‌پردازی
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی یکی از موانع نظریه‌پردازی را نداشتن جسارت اندیشیدن و نقد کردن دانست و عنوان کرد: بسیاری از افراد با خود می‌گویند: «عمر علمی‌مان را صرف کنیم تا تازه نظریه‌های دیگران را بفهمیم؟» اما این فهم اولیه ضروری است، زیرا بدون درک نظریه‌های موجود نمی‌توان نظریه‌ای متفاوت و ارزشمند ارائه داد.

وی معبر نظریه پردازی را کرسی های ترویجی عنوان و تاکید کرد که مسئولان هیات حمایت از کرسی‌های ترویجی، شرایط را برای برگزاری این کرسی‌ها دشوار نکنند. حتی اگر بخواهند سطوحی برای این کرسی‌ها در نظر بگیرند، اشکالی ندارد؛ اما باید این نکته را بپذیریم که اگر فردی یک مقاله علمی نوشته و حتی هنوز منتشر نکرده است، اما ایده‌ای علمی و قابل نقد دارد، باید فرصت داده شود تا ایده‌اش در معرض نقد قرار گیرد.

خسروپناه ادامه داد: البته نباید به‌سادگی هر ایده‌ای را به‌عنوان نظریه پذیرفت، اما وقتی کسی ادعای ایده‌ای علمی دارد و می‌خواهد آن را مطرح و نقد کند، باید به او این امکان را بدهیم. حتی اگر ایده‌اش به‌صورت رسمی منتشر نشده باشد، باید اجازه دهیم آن را ارائه و از آن دفاع کند.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: اخیراً شنیده‌ام برخی سخت‌گیری‌ها در این زمینه وجود دارد، اما این سخت‌گیری‌های غیرضروری، اشتباه است. ما باید فرآیند تدریجی و سالمی برای تسهیل برگزاری کرسی‌های ترویجی در نظر بگیریم. در همین راستا، برگزاری کرسی‌های ترویجی و قرار دادن نظریه‌ها در معرض نقد، از عوامل جامعه‌شناختی مهم برای تحقق نظریه‌پردازی و دستیابی به مرجعیت علمی است. امیدوارم با همت عزیزان، این امر تحقق پیدا کند و مسائل علمی و اجرایی کشور نیز حل شوند.