فراموش شدگان فوعه و كفریا چشم انتظار دلاوری های مدافعان حرم

به گزارش ایرنا، هرچند كه تقریبا همه مناطق سوریه طعم رنج ها و مشكلات بحران تروریست را در بحران نزدیك به هفت ساله لمس كرده اند، اما مناطق فوعه و كفریا همچنان در محاصره تكفیری ها قرار دارند.
این محاصره این دو شهرك شیعه نشین چنان رنج فراوانی به ساكنان آن وارد كرده كه دیگر رمقی برای نفس كشیدین آنها نیز باقی نمانده است.
كمك های محدود غذایی به هزاران تن از اهالی فوعه و كفریا در سوریه فقط از طریق هواپیما و چتر صورت می گیرد و مردم این دو شهرك تحت محاصره تروریست ها حتی از ابتدایی ترین امكانات زندگی و درمان نیز محروم هستند.
پس از اشغال شهر و استان ادلب در شمال غرب سوریه (هم مرز با تركیه) از سوی تروریست های تكفیری٬ دو شهرك فوعه و كفریا كه در 10 كیلومتری شمال شهر ادلب واقع هستند از 28 مارس 2015 (8 فروردین 94) به محاصره كامل تروریست ها درآمده و از آن زمان به صورت روزانه هدف حمله های تروریستی قرار دارند(در تاریخ یاد شده 14 هزار تروریست كه در تركیه تجمع كرده و آموزش دیده و تجهیز شده بودند، با یك یورش سنگین استان ادلب را به اشغال خود در آوردند).
شهرك ها و روستاهای بنش، طعوم، تفتناز، رام حمدان و معره مصرین اصلی ترین و نزدیكترین محل حضور تروریست هایی هستند كه دو شهرك شیعه نشین و محاصره شده فوعه و كفریا را هدف قرار می دهند.
ساكنان دو شهرك فوعه و كفریا به دلیل كینه تروریست ها به خاطر تفاوت های مذهبی، قومیتی و نژادی تا حد قتل عام دسته جمعی، جان دادن از گرسنگی و دیگر مشكلات پیش رفته اند.
تاكنون صحبت های مختلفی از محاصره شهرك های شیعه نشین نبل و الزهرا در حومه شمالی حلب و رنج های ساكنان آن در محاصره 5/4 ساله آنها شنیده بودیم، ولی دو شهرك فوعه و كفریا در مدت بیش از 2 سال، تمام آنچه را كه در چند سال محاصره بر ساكنان نبل و الزهرا رفته است را تجربه كرده اند.
همه ساكنان این مناطق روزانه با پوست و خون خود رنج، درد و نداری ناشی از این وضعیت را درك و لمس می كنند، ولی دراین میان زنان و كودكان به دلیل ساختار و طبیعت جسمی و روحی خود، رنج بیشتری می كشند.
كمبود دارو و سوء تغذیه در بین ساكنان محاصره شده این مناطق سبب شده كه بسیاری از بیماران عادی، خانه نشین و خیلی از افراد سالم نیز جز پوست و استخوان چیزی از آنها باقی نماند.
تقریبا هیچ كس در شهرهای فوعه و كفریا نمانده كه یك یا چند بار زخمی نشود و كمتر خانواده ای نیز یافت می شود كه اعضای آن توسط تروریست های تكفیری شهید یا ربوده نشده باشند.
عمده غذای مردم این دو شهرك محاصره شده عدس، برنج و ماكارونی است كه آن هم با هزار گرفتاری بر روی هیزم پخت می شود.
كودكان فوعه و كفریا بیش از 2 سال است كه در حسرت یك لباس نو مانده اند و ساكنان فقط می توانند لباس های كهنه را خریداری كنند.
همه مردان و زنان این دو شهرك اكنون مانند یك نظامی كاركشته نحوه كاربرد جنگ افزارهای نظامی و موشك ها را می دانند و حتی صدای موشك های دست ساز تروریست ها را تشخیص می دهند.
مردم فوعه و كفریا برای پخت و پز و گرم كردن آب برای استحمام از هیزم استفاده می كنند و نانوایی ها از ابتدای محاصره به دلیل نبود برق تعطیل شده اند.
اینجا لحظه ای بدون برخورد موشك و خمپاره و صدای وحشتناك آن نمی گذرد، حتی كودكان با این صداها می خوابند و بیدار می شوند.
آنچه وضعیت انسانی زنان و كودكان را وخیم تر كرده، محرومیت آن ها از خدمات اساسی و ابتدایی پزشكی بویژه واكسن های ضروری برای پیشگیری از بیماری های مسری و غیرمسری است كه به دلیل شرایط محاصره بی رحمانه و كمبود لباس های زمستانی افزایش یافته است.
جامعه جهانی نیز ساكنان فوعه و كفریا را در محاصره گروه های تروریستی فعال در استان ادلب كه از حمایت برخی رژیم ها و دولت های منطقه برخوردارند، رها كرده است.
مهمترین گروه تروریستی فعال در این منطقه، جبهه النصره است كه در فهرست گروه های تروریستی سازمان ملل متحد نیز قرار دارد.
فشار بر ساكنان فوعه و كفریا آنقدر زیاد شده كه آنها وجدان جهانی را برای نجات خود پیش از آنكه دیر شود به یاری طلبیده اند.
برخی از اعضای شورای امنیت نیز با كارشكنی و سیاسی كاری از ارسال كمك نظامی و آذوقه به مردم این مناطق خود داری می كنند.
وضعیت مردم فوعه و كفریا آنقدر بغرنج شده كه جامعه جهانی باید قبل از دیرشدن برای نجات ساكنان این دو شهرك اقدامی كند، زیرا فاجعه قحطی و كشتار بی رحمانه در راه است.
اینجا همه خود را به مرگ نزدیك می بینند و امیدشان فقط به خداست؛ سازمان های بین المللی مدعی حقوق بشر تاكنون هیچ كاری برای آنها صورت نداده اند و چشمان خود را در برابر این همه ظلم و جنایت بسته اند.
امید مردم فوعه و كفریا پس از خدا به مدافعان حرم است تا شاید به زودی محاصره این دو شهرك شكسته شود و آنها بتوانند دوباره زندگی عادی خود را از سربگیرند.
نماینده مردم فوعه و كفریا در مجلس ملی سوریه در این باره می گوید؛ فوعه و كفریا همچنان در محاصره گروه های تروریستی قرار دارد و مصائب مردم آن با تداوم محاصره كامل و حملات گروه های تكفیری شرایط سخت و انسانی را به وجود آورده است.
غب حسین الحسین می افزاید؛ محاصره فوعه و كفریا راه های ارتباط این دو شهرك را با جهان خارج قطع كرده است و كمبود شدید غذا و دارو، جان مردم بی‌گناه این دو شهرك را به خطر انداخته است.
نماینده مجلس ملی سوریه همچنین از سكوت سازمان های مدافع حقوق بشر و عدم اقدام سازمان ملل در شكستن محاصره انسانی این شهر به شدت انتقاد كرده و می گوید؛ فقدان دارو، آب آشامیدنی و برق هر روز ده ها نفر از شهروندان فوعه و كفریا را به آغوش مرگ می كشاند.
26 فروردین ماه سال 96 حدود هشت هزار نفر از ساكنان این دو شهرك در مقابل خروج هزاران تروریست و خانواده های آن ها از شهرهای مضایا، زبدانی، بقین، بلودان و همچنین شرق حلب توانستند فوعه و كفریا را ترك و به استان حلب وارد شوند.
تاكنون ادامه تخلیه حدود هشت هزار ساكن محاصره شده این دو شهرك با كارشكنی تروریست ها متوقف شده است.
فوعه و كفریا دو شهرك حاصلخیز در شمال ادلب تا پیش از آغاز بحران، آباد بودند و گندم و سیب زمینی آن زبانزد خاص و عام در سوریه بود و در بازار دیگر شهرهای این كشور نیز عرضه می شد.
كشور سوریه از 7 سال قبل درگیر جنگ با گروههای تروریستی- تكفیری مورد حمایت آمریكا و برخی از كشورهای منطقه می باشد.
در مقابل حمایت آمریكا، رژیم صهیونیستی، عربستان و تركیه از گروه های تروریستی در سوریه، جمهوری اسلامی ایران در طول این مدت پشتیبان همه جانبه مردم و نظام سوریه در برابر این فتنه بوده است.
خاورم**8005*1275
انتشار دهنده: مجید جعفری