ابراز شادی در تقویت رفتارهای مثبت افراد موثر است

فربد فدایی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: خنده به آن مفهوم است كه فرد احساس رضایت و شادی می كند و آن را به وسیله تظاهرات چهره و بدن به نمایش می گذارد.
وی تاكید كرد: شادی یكی از عواطف طبیعی و در عین حال مثبت برای روحیه دادن به انسان ها به شمار می رود و در مقابل افسردگی، خشم، ترس و اضطراب را باید به عنوان عواطفی كه بیشتر دارای جنبه منفی است، نام برد.
فدایی اضافه كرد: هر یك از این عواطف وظیفه خاصی را به عهده دارد و از زمانی كه خداوند انسان را آفرید بخشی از این ابزارهای عاطفی را برای بقا انسان درنظر گرفت. برای نمونه ترس به این مفهوم است كه خطری در كار است كه باید از آن پرهیز كرد و اگر احساس ترس برای او پیش آمد به سرعت از بین دوری كند.
وی گفت: خشم و عصبانیت در واقع در وجود انسان برای مقابله با رویدادها، شكار شدن و همینطور برای حفظ خود و خانواده و اعضای دیگر جامعه، نقش و ماهیت خود را ایفا می كند.
فدایی گفت: در مورد شادمانی هم فرد احساس رضایت می كند و زمانی كه در فرد یا افراد این احساس بروز كرد، می تواند برای دیگران نیز مفید باشد. انسان به طور طبیعی و فطری درهنگامی كه خدمتی برای دیگران می كند احساس شادی می كند. زمانی كه توانسته بر معضلات و مشكلات چیره شود و بر هدف خود برسد، احساس شادی می كند.
این متخصص اعصاب و روان گفت: خنده را می توان به عنوان یك حركت ورزشی به شمار برد چراكه پنج دقیقه خندیدن برابر است با نیم ساعت حركت ورزشی انجام دادن و بر این اساس در تقویت عضلات بدن بسیار مفید است.
فدایی گفت: انسان همیشه در جستوجوی راهی است كه برای حیات خود معنی و مفهوم مثبتی پیدا كند. شاد بودن یكی از این ابزارها است كه به وسیله آن انسان می تواند بر ناامیدی، ترس و اضطراب غلبه كند.
وی افزود: در طول تاریخ همه جوامع برای شادمانی ارزش قایل بودند. تظاهرات شادمانی را به صورت جشن های مختلف گرامی می داشتند كه از جمله در كشور ما از عید نوروز كه جشن بزرگ ملی ایرانیان است تا مهرگان و اعیاد مذهبی نیز می توان یاد كرد. بویژه در اعیاد اسلامی انسانهای مومن به وسیله همانند سازی با معصومین (ع) می تواند احساس شادمانی و رضایت خود را با حضور در مساجد ، تكایا و حسینیه ها نمایان كنند.
این روانپزشك گفت: باید توجه داشت كه بین شادمانی واقعی و مضحكه و تمسخر تفاوت زیادی وجود دارد. در طنز به وسیله بیان طنزآمیز می توان مطلب ناخوشایندی را كه در حالت عادی شنیدن آن دشوار است به زبان آورد كه حتی لبخندی هم بر لبان مخاطب یا بیننده ملاحظه و شنیده شود.
وی افزود: برای نمونه آثار چارلز چاپلین فیلم ساز بزرگ دنیا كه همه زمینه آثار آن در قالب طنز قرار می گیرد در واقع ضمن آن كه درباره جنگ، فقر، تبعیض، بیكاری صحبت می كند اما به گونه ای موضوع را مطرح می كند كه موجب انبساط خاطر همه بینندگان می شود.
فدایی گفت: خندیدن به لهجه یا ظاهر شخص دیگر كه نقایصی دارد، همه این موارد از جمله مسایلی است كه مورد تائید نیست و هیچ ارتباطی با شادی و شادمانی واقعی ندارد.
عضو انجمن علمی روانپزشكان افزود: شادمانی یكی از عواطف اصلی انسان است كه خداوند در وجود مخلوق خود به ودیعه گذاشته كه مراكزی مخصوص در مغز انسان دارد و هدف از شادمانی تقویت روابط بین اعضای جامعه است به نحوی كه زمانی كه مادر لبخند كودك خود را می بیند حكایت از شادی و رضایت او دارد و در عین حال تمام زحماتی را كه برای كودك صرف كرده فراموش می كند.
فدایی افزود: به وسیله لبخند و ابراز شادمانی انسانها با یكدیگر آشنا می شوند و به این وسیله به یكدیگر پیام می دهند با هم دوست هستیم و دشمنی نداریم و این پیام شادمانی در تمام فرهنگ ها وجود دارد.
اجتمام*1417*9105