حسین علیزاده دریافت نشان شوالیه فرانسه را رد كرد

به گزارش روز شنبه گروه فرهنگی ایرنا، حسین علیزاده پس از مدت‌ها سكوت خبری موضع روشن خود را نسبت به اهدای نشان شوالیه از سوی دولت فرانسه، طی نامه‌ای مطرح كرد.

متن نامه به شرح زیر است:

به نام آنكه هنر را آفرید

شاید نوشتن این نامه، دشوار ترین و زیباترین لحظه عمرم را رقم می زند.

از روزهایی دور، از كوچه پس كوچه های خیابان خیام تا دبستان حافظ.از خیابان خواجه نظام الملك تا هنرستان موسیقی. از خیابان درختی تا مسیر دانشگاه تهران، از مسیری تا مسیری سیر شد...

از صدها كوچه و شهر و دیار گذشتم اما به شوق هفت شهر عشق در خم كوچه ای به انتظار ماندم و می مانم. چه با شكوه است یاد مادرم و یاد پدرم كه برایم خودآموز عشق اند. و چه با شكوه است ستایش آموزگارانی كه واژه مقدس هنر را در من دمیدند. سالهاست به پاس حق شناسی شان دل می نوازم و چه بزرگ مردمی كه دل می دهند، می سازند و می پرورانند هنرمندشان را.

هنر فراتر از هر مرزی حكایتی است آشنا برای هر انسان. پیام آور عشق ، صلح، دوستی، برادری و برابری. نقشی است تا ابد برای هر دلی كه می تپد در دیار من و دیاری دگر. هنرمند در دیار خود ساخته می شود تا بپروراند جهانی را.

موسیقی كهن ایران، طنین تاریخ مردمی است با شكوه. عشق، شجاعت و ایثار از تك تك نغمه هایش جاری است. و افتخار واژه ایست كه مردم به هنرمند هدیه می دهند؛ همان طور كه ما به هنرمندان بزرگ خود و جهان افتخار می كنیم، مردم هنردوست جهان نیز به بزرگان ما افتخار می كنند. مرا مردم هنردوست و هموطنان عزیز و بزرگم بارها به اوج افتخار رسانده اند. افتخاری كه در بلندای وجود و در دستان گرمشان بود و حالا...

نغمه عشق و محبت و سپاس از دیاری دگر با عنوان و معنی خاص. نه در ستایش من، بلكه در ستایش هنر و هنرمند و چه زیباست نام ایران بر بال هنر، در پرواز از دیاری به دیاری و از مردمی به مردمی. اگر سیاهی جنگ و كینه و نابرابری در دنیای قدرت حاكم است، نغمه های عشق در دل مردم جهان فراتر و با قدرتی جاودانه نیز حاكم است. اگر سفیر سیاسی و فرهنگی كشور فرانسه، هدیه ملت با فرهنگ فرانسه را به سینه هنرمندان بزرگ ما نصب می كند، آن را ارج می نهیم و ما نیز ستایش می كنیم ستارگان پر افتخار تاریخ خود را.

شاید اگر در دیار ما توجه و درك از هنر والای موسیقی همان طور كه نزد مردم است، نزد مسئولان - كه باید خدمتگزاران تاریخ و فرهنگ و هنر باشند- می بود، یك هدیه و عنوان غیر خودی این همه انعكاس نداشت.

وقتی در فضای هنری نور كافی نباشد، چراغی كوچك خورشید می شود.

و اما من ضمن قدردانی از مسئولین كشور و سفارت فرانسه، به احترام مردم هنر پرور و هنر دوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت كرده و تا آخر عمر به آن پیشوند و یا پسوندی نخواهم افزود.

در آخر ضمن تبریك به تمام بزرگان ایران و جهان كه نشان با ارزش شوالیه را دریافت كرده اند، خود را بی نیاز از دریافت هر نشانی دانسته، همچنان اندر خم كوی دوست و به شوق عشق تا آخر عمر خواهم ایستاد.

با سپاس از تمام مردم هنردوست ایران و جهان

فراهنگ**9246**1569