آرمان در يك نگاه- سه شنبه بيست و ششم خرداد

اين روزنامه تيتر يك را به خبر شكايت لاريجاني از احمدي‌نژاد، اختصاص داد و نوشت: صبح ديروز رئيس كميسيون اصل 90 مجلس درباره شكايت رئيس مجلس از محمود احمدي‌نژاد گفت: هيات‌رئيسه مجلس اين پرونده را براي رسيدگي به قوه قضائيه ارسال كرده است. همين يك جمله كافي بود تا افكار عمومي از يكديگر اين سوال را بپرسند كه علي لاريجاني در مورد چه موضوعي از احمدي‌نژاد شكايت كرده است و هر فردي يك موضوع را مطرح مي‌كرد. موبايل منبع خبر يعني محمدعلي پورمختار هم پاسخگو نبود و بر شدت شايعات با گذشت زمان افزوده مي‌شد. برخي به سال 92 رجوع كردند؛ يعني همان مقطعي كه گفته شد احمدي‌نژاد براي پاسخ به شكايت لاريجاني به دادگاه رفت كه در 28 خرداد 92 لاريجاني اينچنين اين خبر را رد كرد: «اين مورد را رسانه‌ها به‌گونه‌اي منعكس كردند كه شكايت رئيس‌مجلس از رئيس‌جمهور است، متاسفانه رسانه‌ها و روزنامه‌هاي دولتي اين را تيتر اول زده‌اند، ما شكايت شخصي نداريم، ممكن است كميسيون اصل90 تخلفي را مشاهده و آن را به دستگاه قضايي ارجاع داده باشد يا موارد ديگر... طبق ماده 226 در صورتي كه كميسيوني تخلفي را ملاحظه كند؛ طبق آيين‌نامه اين دوره به صورت روتين به دادگاه و قوه قضائيه ارجاع داده مي‌شود.» و وكيل رئيس مجلس هم گفت كه «موضوع شكايت مربوط به شخص رئيس مجلس نبوده بلكه اين پرونده به رعايت نكردن قوانين مصوب درباره تشكيل وزارت ورزش مربوط است.» عصر ديروز بار ديگر پورمختار مصاحبه‌اي انجام داد تا شائبه‌ها پايان پذيرد. رئيس كميسيون اصل 90 با بيان اينكه دكتر لاريجاني به نمايندگي از مجلس از احمدي‌نژاد شكايت كرده است، گفت: اين موضوع اتفاق جديدي نيست و در مجلس هشتم اتفاق افتاد كه در آن شكايت شخصي رئيس مجلس مطرح نبوده است.

روزنامه آرمان با درج عنوان هاشمي كشتي اصلاحات را از تنگناها عبور داد، آورد: منتقدان روحاني با برگزاري همايش دلواپسان، تجمعات بدون مجوز با عنوان «اجازه نمي‌دهيم» و... سعي دارند حضور خود را به نوعي در برابر دولت به نمايش بگذارند. در اين ميان اصلاح‌طلبان در برابر سياست‌هاي دولت هم خود را حامي و هم در پاره‌اي موارد در موضع سكوت، نشان داده‌اند البته بعد از دو سال، هم جريان اصولگرا و هم جريان اصلاح‌طلب به دنبال اين هستند خود را در كارزار اصلي يعني انتخابات اسفندماه مجلس نشان دهند. سران اصلاحات گعده‌هاي دوستانه خود را دارند. اصولگرايان هم تلاش مي‌كنند ذيل جلسات همگرايي جامعتين به وحدت نظر دست پيدا كنند. هر دو اين گروه‌ها قبلا به خاطر داشتن كانديداهاي متنوع و ليست‌هاي پراكنده دچار شكست شده‌اند؛ اصلاح‌طلبان در انتخابات 84 و اصولگرايان در انتخابات92. سال 84 احمدي‌نژاد آمد و سال 92 هم احمدي‌نژاد رفت. صادق زيباكلام، استاد دانشگاه تهران و فعال سياسي اصلاح‌طلب با «آرمان» به گفت‌وگو پرداخته و تحليل خود را از وضعيت سياسي كشور بعد از 24خرداد ارائه كرده است:

از زمان روي كار آمدن دولت تدبير واميد اصلاح‌طلبان بعضا موضع سكوت نسبت به آن در پيش گرفته‌اند. فكر مي‌كنيد سكوت اصلاح‌طلبان رويكرد حمايتي دارد؟

اصلاح‌طلبان را در قبال دولت آقاي روحاني بايد به چند گروه و جريان تقسيم كنيم. دسته اول آنهايي هستند كه هيچ‌كدام از آقاي روحاني حمايتي نمي‌كنند و كم و بيش مي‌گويند روحاني به ما ارتباطي ندارد. اين دسته اصلا روحاني را اصلاح‌طلب نمي‌داند. دسته ديگري كه مي‌توانيم به آن اشاره كنيم گروهي است كه در واقع منتقد دولت روحاني است. گروه سوم هم گروهي است كه با دولت همكاري مي‌كند. افرادي كه در اين گروه قرار دارند كساني هستند كه از ابتدا طرفدار آقاي روحاني بوده‌اند. البته گروه چهارمي‌ هم وجود دارد كه من خودم را جزو اين گروه مي‌دانم؛ اين گروه معتقد است اصلاح‌طلبان بايد با همه وجود از دولت مانند مردمك چشم خود حمايت اما در عين حال تيزترين و تندترين انتقادات را هم به دولت و آقاي روحاني وارد كنند. حرف اين دسته از اصلاح‌طلبان اين است كه ما فقط از دولت حمايت نكرده‌ايم. به عنوان مثال خود من آنجايي كه احساس كرده‌ام سياست‌هاي دولت مثل بحث هسته‌اي درست بوده با تمام وجود از دولت روحاني حمايت كردم، آنجايي هم كه احساس كردم سياست‌هاي اقتصادي نمره قبولي مي‌گيرد از آن دفاع كردم. آنجايي هم كه احساس كردم دولت در بحث توسعه سياسي، جامعه مدني و وعده‌هاي از اين قبيل موفق عمل نكرده و انتظار بر اين بود بر اينگونه مسائل محكم‌تر بايستد، با تمام وجود از آن انتقاد كردم و به آن نمره قبولي ندادم و گفتم دولت بايد در شهريور دوباره امتحان دهد. بنابراين فكر مي‌كنم درست‌ترين شيوه نه حمايت مطلق و نه انتقاد مطلق است. دقيقا از دولت بايد مثل مردمك چشم يا فرزندمان مراقبت كنيم، چراكه پيروزي روحاني، پيروزي اصلاح‌طلبان است و شكست او شكست اصلاح‌طلبان. بايد يادمان باشد بدنه اجتماعي اصلاح‌طلبان بود كه باعث راي 19ميليوني او شد وگرنه راي او پايين‌تر از اين حرف‌ها بود.

اين روزنامه در تيتر ديگر خود به موضوع پست گرفتن مجاهدان شنبه قابل قبول نيست، پرداخت و نوشت:

« مجاهدان شنبه» شايد كمي گنگ باشد اما نه براي همه چون برخي به‌خوبي با اين عبارت آشنا هستند چون خودشان در اين دسته قرار مي‌گيرند. مشاور ارشد رئيس‌جمهور درباره آنها تصريح كرد: كشور امروز با همين صادرات محدود نفت اداره مي‌شود و در چنين شرايطي است كه اقتدار كشور ايران موجب عزت نظام شده است، اما آنچه مهم است اين است كه ما نبايد انتظار داشته باشيم برخي‌ها با وجود اينكه همراه رئيس‌جمهور نبوده‌اند امروز پيشقراولان پست‌هاي دولتي شوند كه اين انتظار بجايي نيست، زيرا عده‌اي مجاهدان شنبه پيدا شده كه مي‌خواهند همراهان اصلي رئيس‌جمهور را پس بزنند و جلو جلو پيش روند تا پست‌هاي مديريتي را از آن خود كنند، اما ما بايد توجه داشته باشيم كه همراهان اصلي رئيس‌جمهور بايد در پست‌هاي مديريتي قرار گيرند. وي با اشاره به اينكه درحال حاضر بيش از شش هزار نفر در نهاد رياست‌جمهوري مشغول به كار هستند، ابراز كرد: در هر دوره انتخابات رياست جمهوري در كشور دولت‌هاي جديد افرادي را استخدام كرده‌اند و اين امر باعث افزايش تعداد نفرات در نهاد رياست‌جمهوري شده است. مشاور ارشد رئيس‌جمهوري به اندوه‌هاي بي‌شمار دولت تدبير و اميد كه از دولت‌هاي قبل به‌جاي مانده است اشاره كرد و گفت: برخي از اين اندوه‌ها به صورت كوهي از يخ مخفي است به‌طوري كه بدهي‌هاي دولت از سال گذشته به سيستم بانكي كشور اضافه مي‌شوند و دولت قبلي هزار هزار ميليارد تومان اوراق مشاركت فروخته است حال اين اوراق سررسيد شده‌اند. تركان با اشاره به اينكه حجم نقدينگي ناشي از سررسيد شدن اوراق مشاركتي در كشور بالا رفته است، اظهار كرد: بدهي‌هاي ناشي از فروش اوراق مشاركت و سررسيد شدن آنها از دولت قبلي به بانك‌ها حدود 90 هزار ميليارد تومان است. هنوز با اينكه 2 سال از زمان دولت تدبير و اميد گذشته است اما آنچه از دولت قبل براي اين دولت باقي مانده براي بسياري تازگي دارد و جالب اينكه معمولا از سوي دولتمردان دهم توضيحي درباره اين ميراث به افكار عمومي داده نمي‌شود. مشخص نيست آيا يافتن ميراث دولت قبل كه بخش زيادي از آن در حوزه اقتصادي است چه زماني به پايان خواهد رسيد.

روزنامه آرمان با بازتاب خبر همه چيز پيشرفت مي‌كند حتي گدايي! نوشت: وجود پنج هزار متكدي در شهر تهران كه درآمدهاي روزانه300 تا 400 هزار توماني دارند فقط يكي از مسائل بغرنج تكدي‌گري است. روش‌هاي مدرن و جديد تكدي‌گري كه به بسياري از آنها به سختي مي‌توان اسم تكدي‌گري داد مسأله را پيچيده‌تر مي‌كند. دست گدايان امروز به‌جاي كاسه گدايي، آلت موسيقي است و در بسياري موارد ديگر خبري از ظاهر آشفته و دست و پاي قطع شده نيست. دستش را به سمتت دراز مي‌كرد و مي‌گفت: «به من بينوا كمك كنيد، سه تا بچه‌ام بي‌سر پناه موندن، هيچي براي خوردن نداريم، شوهرم مريضي لاعلاج گرفته. دعا مي‌كنم به هر چي دلت مي‌خواد برسي. غم نبيني تو زندگيت.» اينها سخنان گداي ديروز بود. هر چند كه نسل اين گدايان هنوز هست اما بدبيني كه مردم نسبت به آنها پيدا كرده‌اند باعث شده است كه متكديان روش‌هاي جديد براي دريافت كمك به كار بگيرند. روش‌هايي كه حتي در مورد گذاشتن اسم «تكدي‌گري» روي آنها اتفاق‌نظر وجود ندارد. نوازندگان موسيقي خياباني، باندهاي تكدي‌گري و نسخه به دست‌ها تنها نمونه‌هاي كوچكي از متكديان جديد هستند. حوالي ميدان ونك نشسته‌اند. قبل از اينكه صداي گيتارشان جلب توجه كند ظاهر خاص و عجيب‌شان نگاه عابران را به طرف آنها مي‌كشاند. جعبه گيتار تبديل به كاسه گدايي شده است. مردمي كه از آنجا رد مي‌شوند هر كدام مبلغي كه چندان هم كم نيست در جعبه مي‌اندازند. مهران گيتار مي‌زند و سامان خواننده است. مهران 28 سال و سامان 27 سال سن دارد. آنها به آرمان مي‌گويند: «ما مي‌خواهيم آزمايش كنيم ببينيم مردم چه نوع آهنگ‌هايي را دوست دارند و بعد به‌طور رسمي شروع به كار كنيم و آلبوم منتشر كنيم. در كنار اين تست سليقه مردم، پولي هم جمع مي‌كنيم كه با آن بتوانيم زندگيمان را بگذرانيم». وقتي از آنها در مورد درآمدشان سؤال مي‌كنم، مي‌گويند: «رقم زيادي نيست و هدف ما كلا چيز ديگري است». اما يك نگاه گذري به پول‌هايي كه در جعبه گيتار است گواه چيز ديگري است. ظاهرا اين رقم ناچيزي كه از آن سخن مي‌گويند چندان هم ناچيز نيست. اما نكته جالب‌تر در اين زمينه حرفي است كه يكي از عابران حوالي ميدان ونك مي‌زند. فرشيد 30 ساله به «آرمان» مي‌گويد: «من اين دو نفر را مي‌شناسم. اينها سه ماهي است كه حوالي ميدان ونك آهنگ مي‌زنند. قبلا مركز شهر اين كار را مي‌كردند و مطمئنم قبل آن هم اين كار را يك جاي ديگر مي‌كردند. فقط اين دو نفر نيستند كلي از اين افراد اين حوالي هستند».

اين روزنامه با انعكاس موضوع جزئيات نابودي 4تيم تروريستي در ايران ، نوشت: معاون امنيتي و انتظامي وزارت كشور تصريح كرد: در بررسي‌هاي صورت گرفته از نظر قضايي، با احضار و بازداشت مدير هتل و چهار نفر از كاركنان هتل، اعلام كردند كه قرص برنجي را كه به علت عدم آگاهي، تصور نمي‌كردند مشكلي ايجاد كند، در طبقه پنجم هتل براي كشتن حشرات موذي استفاده كرده بودند. حسين ذوالفقاري افزود: بر اساس نظر كارشناسان و متخصص معلوم شد كه از طريق كانال كولر بخشي از آن اثرات اين سم گذاشته شده در آنجا به طبقات چهارم و طبقات پايين‌تر هتل تسري پيدا مي‌كند و موجب مسموميت مي‌شود. ذوالفقاري گفت: با توجه به اعلام نظر وزارت بهداشت و درمان در ارتباط با اصل نوع مسموميت، و همچنين بازجويي‌هايي كه از مدير هتل و كاركنان صورت گرفت، نتيجه گرفته شد كه هيچگونه عمدي از ناحيه هيچ فرد، گروه و جرياني در كار نبوده است؛ بلكه در اين مورد صرفا مثل خيلي از موارد ديگر، از قرص برنج استفاده شده است. ذوالفقاري كه با برنامه «من طهران» شبكه خبري العالم گفت ‌وگو مي‌كرد، خاطرنشان كرد: اين نوع قرص برنج خطرناك است و مدير هتل و كاركنان اين موضوع را نمي‌دانستند. اين نوع قرص‌ها از سال 1389 توسط وزارت بهداشت و درمان ممنوع اعلام شده است كسي كه اين نوع قرص را فروخته، شناسايي شده و اكنون تحت تعقيب قرار گرفته است.

روزنامه آرمان در گفت و گو با پور محمدي :در دولت قبل ناآگاهانه به زنجاني پول دادند! نوشت: يكي از موضوعاتي كه در وزارت دادگستري به‌طور جدي پيگيري مي‌شود بحث «مبارزه با فساد» است. در رسيدگي به پرونده‌هاي فساد از جمله پرونده مه‌آفريد شاهد بوديم كه پرونده به‌سرعت به نتيجه رسيد، چرا در مورد پرونده بابك زنجاني اين سرعت مشاهده نمي‌شود؟ من پاسخگوي اين سوال به‌عنوان مسئول نيستم. از دوستاني كه مسئولند سوال كنيد، جواب مي‌دهند. اگر از من سوال شود در حدي كه اطلاعات دارم پاسخ خواهم داد، ولي اطلاعات من دست دوم است. تفاوت پرونده‌هاي بابك زنجاني و اختلاس سه‌هزار ميلياردي اين است كه در پرونده فساد بزرگ مالي عمليات در داخل انجام شد و متهمان اين پرونده در داخل كشور بودند؛ البته بخش بسيار كوچكي از اين اموال در مسير داد و ستد از كشور خارج شده بود. همان دو سه موردي كه خارج از كشورند مثل آقاي خاوري مشكل پرونده است والا به پرونده سه‌هزار ميلياردي به طور كامل رسيدگي شد. نكته ديگر اين است كه در پرونده سه‌هزار ميلياردي بخش زيادي از سوابق در اختيار سازمان بازرسي كل كشور بود. پس از آنكه ال‌سي‌هاي جعلي هم شناسايي شد - البته بازرسي بانك صادرات اين ال سي‌ها را معرفي و در اختيار سازمان بازرسي گذاشت - كارشناسان سازمان بازرسي به صورت متمركز روي اين پرونده كار كردند و همين امر سبب شد كه پرونده زودتر رسيدگي شود اما در پرونده بابك زنجاني چنين نيست، پيشينه‌اي از اين پرونده در دسترس نيست و سازماني مانند سازمان بازرسي به صورت متمركز روي آن كار نكرده است. نكته مهمتر اين است كه عمده عمليات اين پرونده در خارج از كشور صورت گرفته و عمده وجوه در خارج از كشور جابه جا شده است. مشكل ما در پرونده بابك زنجاني شناسايي متهم و عواملي كه اين اعمال مجرمانه را انجام داده‌اند، نيست، بلكه عمده مشكلات بازگشت وجوه رفته است، وگرنه عمده متهمان اين پرونده دستگير شده‌اند و برخي از آنها با قرار وثيقه آزادند.

*گروه اطلاع رساني

پژوهشم**9160**9131