#
علی آبادکتول، خبرگزاری جمهوری اسلامی 21/03/85
داخلی.اقتصادی.کشاورزی.
هوای آلوده، گرمای زیاد و اثرات مخرب بر روی اراضی زراعی از تبعات
سوزاندن بقایای مزارع گندم است که هر ساله پس از برداشت محصول در اراضی
کشاورزی استان گلستان تکرار می شود.
هر ساله بعد از برداشت گندم از مزارع، کشاورزان برای تسریع در
کشت بعدی اقدام به سوزاندن بقایای محصولات می کنند که با این کار علاوه بر
آلودگی های زیست محیطی سلامت شهروندان را به خطر می اندازد.
شهروندان علی آبادکتول در استان گلستان با انتقاد از سوزاندن بقایای
مزارع گندم خواستار ارایه راهکار مناسب از طرف مسئولان شدند.
به گفته آنان هر ساله بعد از برداشت محصول گندم از مزارع، کشاورزان
اقدام به سوزاندن بقایای مزارع گندم می کنند و با این کار آلودگی های زیست
محیطی به وجود می آورند.
یک شهروند علی آبادی با انتقاد از این وضعیت گفت: هر ساله در این فصل با
مشکل مواجه هستیم و با سوزاندن بقایای محصول، آلودگی های آن بر اثر وزش
باد به طرف شهر می آید.
"مریم محمدی" افزود: بر اثر سوزاندن بقایای مزارع هر روز مجبور هستیم
منزل خود را تمیز کنیم.
یکی از ساکنان روستای مزرعه کتول گفت: بیشترین میزان آلودگی ها ناشی از
سوزاندن بقایای مزارع گندم عاید روستاییان می شود چرا که بیشتر مزارع گندم
در اطراف روستاها واقع است.
"علی کتولی" افزود: مسئولان می بایست با فرهنک سازی در این زمینه از
سوزاندن بقایا توسط کشاورزان جلوگیری کنند.
به گزارش ایرنا کشاورزان معتقدند سوزاندن بقایای مزارع گندم، در کشت
بعدی به آنها کمک کرده و آماده کردن زمین را برای کشت آسانتر می کند.
کارشناس حفظ نباتات جهاد کشاورزی علی آبادکتول در مورد معایب سوزاندن
کاه و کلش گفت: از بین رفتن عناصر غذایی موجود در آنها به شکل گاز از
قبیل گوگرد، ازت و کربن، موجب فقیر شدن خاک می شود.
"رمضانعلی برزعلی" افزود: از بین رفتن موجودات زنده مفید به ویژه کرم
خاکی در اثر تولید گرمای زیاد، موجب از بین رفتن ساختمان خاک و شرایط
مساعد رشد ریشه گیاهان می شود.
به گفته وی گرمای زیاد حاصل از سوختن کاه و کلش باعث سفت شدن خاک شده و
با ایجاد قشرهای سفت از جوانه زدن بذرها، استقرار بوته ها و گسترش ریشه در
خاک جلوگیری می کند.
وی خاطر نشان کرد: با مصرف بی رویه کودهای شیمیایی در اثر از بین رفتن
مواد آلی خاک، گیاهان زراعی نسبت به تنشهای محیطی و عوامل زیان آور حساستر
می شوند.
کارشناس مسوول زراعت جهاد کشاورزی علی آبادکتول نیز گفت: کاه و کلش گندم
و جو به جای مانده پس از برداشت محصول در صورت مخلوط کردن با خاک مزایایی
برای زمین کشاورزی دارد.
"یحیی کریمی" افزود: کاه و کلش گندم و جو پس از پوسیدن در خاک موجب
افزایش عناصر غذایی به صورت بسیار قابل استفاده برای گیاهان زراعی شده و
باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی می گردد.
به گفته وی، پوسیدن کاه و کلش در خاک، افزایش مواد آلی خاک را به دنبال
دارد و سبب جذب بهتر عناصر غذایی توسط گیاهان شده و کارآیی مصرف کودهای
شیمیایی در گیاهان افزایش می یابد.
وی تصریح کرد: افزایش مواد آلی خاک در اثر پوسیدن کاه و کلش باعث بیشتر
شدن مقاومت گیاهان زراعی نسبت به خشکی، گرما و سرما می شود.
کریمی گفت: مخلوط کردن کاه وکلش با خاک موجب بالا رفتن راندمان مصرف آب
و کاهش دفعات آبیاری می شود و از هدر رفتن آب زمین زراعی جلوگیری می کند.
وی اضافه کرد: وجود بقایای گیاهی در خاک ضمن تقویت رشد گیاهان زراعی
موجب افزایش مقاومت آنها نسبت به آفات و بیماریها نیز می شود.
وی تصریح کرد: افزایش مواد آلی موجب نفوذ و گردش بهتر هوا و آب در خاک
شده و شرایط رشد و فعالیت ریشه گیاهان زراعی و موجودات مفید را فراهم
می سازد.
به گفته وی، در بعضی مواقع سوزاندن بقایا موجب آتش سوزیهایی در مزارع
مجاور شده و خسارات زیادی را به وجود می آورد.
شهرستان علی آبادکتول با یکهزار و 160 کیلومتر مربع وسعت 40 هزار هکتار
اراضی زراعی دارد و در سال زراعی جاری 25 هزار هکتار گندم کشت شد.
2570/508
