#
بیروت، ایرنا: دهم مرداد 1382 برابر با اول اوت 2003
با پایان یافتن ماموریت شش ماهه پاسداران صلح سازمان ملل موسوم به یونیفیل
در نهم مرداد، شورای امنیت روز پنجشنبه با صدور قطعنامه 1496 ماموریت این
نیروها را در جنوب لبنان برای شش ماه دیگر تمدید کرد.
شورای امنیت در این قطعنامه از نقض خط آبی ( توسط اسراییل ) که با فرار
نظامیان اسراییلی در خرداد ماه سال 1379 از جنوب لبنان، ترسیم شده ، بشدت
ابراز نگرانی کرده است.
شورای امنیت همچنین از دولت لبنان به علت اعزام واحدهایی از ارتش خود به
جنوب این کشور به منظور کمک به تامین امنیت مرزی، قدردانی کرده است.
نظر به ماهیت و رفتارهای رژیم نژادپرست صهیونیستی در گذشته و حال،با مرور
بر تاریخچه حضور و فعالیت نیروهای پاسدار صلح در جنوب لبنان، تا اندازه ای
اهمیت قطعنامه جدید 1496 آشکار می شود.
30 هزار نیروی نظامی رژیم صهیونیستی روزهای 14 و 15 مارس سال 1978 میلادی
با حمایت هوایی و توپخانه، تجاوز به لبنان را آغاز کردند که این تهاجم به
"عملیات لیتانی" معروف شد.
در تهاجم گسترده ارتش رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان دولت این کشور رسما
به شورای امنیت سازمان ملل شکایت کرد.
به دنبال آن، طرح اعــزام پاسداران صلح به منظور استقرار امنیت در جنوب
لبنان و کمک به دولت این کشور برای برقراری آتش بس ارایه شد و این طرح به
صدور قطعنامه 425 شورای امنیت انجامید.
شورای امنیت در این قطعنامه خواستار حاکمیت لبنان بر سرزمین های خویش و
احترام به استقلال سیاسی این کشور، توقف سریع عملیات نظامی " اسراییل " و
کمک به دولت لبنان برای بسط حاکمیتش در مناطق جنوبی این کشور شد.
به دنبال آن شورای امنیت قطعنامه 426 را که شامل شرح ظایف این نیرو، تعیین
نوع مهمات مورد استفاده و مدت فعالیت آن در قالب برنامه شش ماهه بود به
تصویب رساند و "کورت والدهایم" دبیرکل وقت سازمان ملل موظف به نظارت بر
حسن اجرای این قطعنامه شد.
نیروهای پاسدار صلح در قالب شش گردان و هر گردان مرکب از 600 نفر تشکیل
و مشغول فعالیت شدند که هزینه فعالیت این نیرو 68 میلیون دلار در هر شش ماه
بود.
رژیم صهیونیستی بظاهر با قطعنامه 425 شورای امنیت موافقت کرد، اما
همچنان جنوب لبنان را در اشغال خود نگه داشت و برای این منطور، کمربند به
اصطلاح امنیتی به وجود آورد.
این رژیم همچنین تشکیلات ساختگی محلی به نام "ارتش جنوب لبنان" متشکل از
عناصر مزدور ارتش لبنان به سرکردگی سرگرد شورشی "سعد حداد" به وجود آورد
تا به زعم خود ضمن حفظ امنیت مرزهای شمال فلسطین اشغالی به اهداف توسعه
طلبانه اش نیز جامه عمل بپوشاند.
اما شورای امنیت سال 1978 میلادی قطعنامه 427 را که متضمن عقب نشینی کامل
رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان است، به تصویب رساند.
تعداد نیروهای پاسدار صلح در سال های 1978 تا 2001 میلادی از چهار هزار
به شش هزار و 500 نفر افزایش یافت ضمن آنکه برخی واحدهای نظامی پس از
اتمام دوره ماموریت، لبنان را ترک کردند و واحدهای دیگری جای آنها را
گرفتند.
نیروهای پاسدار صلح اکنون شامل 1995 نظامی در جنوب لبنان است و بودجه
آن به 95 میلیون دلار می رسد.
این نیرو را 200 سرباز از فرانسه، 650 سرباز از گینه، 650 سرباز از هند
200 سرباز از لهستان، 245 سرباز از اکراین و 50 سرباز از ایتالیا تشکیل
می دهند.
بعلاوه 54 ناظر نظامی وابسته به هیات نظارت بر خط آتش بس سازمان ملل به
نیروهای پاسدار صلح یاری می رسانند و 300 غیر نظامی که از اتباع خارجی و
نیز محلی هستند با یونیفیل همکاری دارند.
تعداد کشته شدگان نیروهای پاسدار صلح از سال 1978 تا 2003 میلادی به 233
نفر رسیده است .
علاوه بر مرزبانی، از جمله فعالیت های نیروهای پاسدار صلح ارایه خدمات
پزشکی، کمک به انجام طرحهای آبرسانی، ارایه خدمات به مدارس و مراکز
نگهداری کودکان بی سرپرست و ارایه خدمات دامپزشکی بوده است.
افزون براین، برخی واحدهای نظامی نیروهای سازمان ملل وظیفه کشف و خنثی
کردن مین های کاشته شده به عهده دارند.
نظامیان رژیم صهیونیستی حدود 500 هزار مین در مساحت 850 کیلومتر مربع
در خطوط مرزی لبنان و فلسطین اشغالی کار گذاشته اند.
نیروهای پاسدار صلح تاکنون توانسته اند حدود سه هزار مین را خنثی کنند و
از سال 1978 میلادی تاکنون، 862 نفر بر اثر انفجار این مین ها کشته و 1192
نفر زخمی شده اند.
خودداری رژیم صهیونیستی از دادن نقشه میدانهای مین، پیچیدگی نوع مینها
و شمار بسیار آن سبب شده است که با گذشت سه سال از آزاد شدن جنوب لبنان
مشارکت سازمان های مختلف بین المللی در پاکسازی مناطق آزاد شده، همچنان
انفجار مین جان ساکنان مناطق جنوب را تهدید کند.
با خروج ارتش رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان، آمریکا و برخی کشورهای
اروپایی بر دولت لبنان فشار وارد می کنند تا بتدریج به جای نیروهای
یونیفیل، ارتش لبنان مستقر شود.
دولت لبنان بارهااعلام کرده است تا زمانی که نظامیان اسراییلی از کشتزار-
های اشغالی شبعا خارج نشده و اسیران لبنانی در بـند این رژیم آزاد نشوند،
فلسطینی های مقیم لبنان به میهنشان باز نگردند و قطعنامه 425 شورای امنیت
بطور کامل اجرا نشود، استقرار ارتش در جنوب امکان پذیر نیست.
/223 - 227/
