#
بلگراد ، ایرنا: 16 بهمن 1381 برابر با پنجم فوریه 2003
مقامات صربستان و مونته نگرو در 14 مارس 2002 میلادی با میانجیگری
اتحادیه اروپا در خصوص تشکیل نظام سیاسی جدیدی به جای یوگسلاوی به توافق
رسیدند و به این ترتیب به داعیه استقلال طلبی جمهوری مونته نگرو خاتمه
داده شد.
نمایندگان پارلمان یوگسلاوی در شرایطی قانون اساسی نظام مشترک را
تصویب کردند که تدوین پیش نویس این قانون بیش از 10 ماه در دستور کار
کمیسیونی از نمایندگان دو جمهوری قرار داشت.
مقامات صربستان و مونته نگرو طی 10 ماه گذشته در خصوص برخی مفاد
قانون اساسی نظام مشترک اتفاق نظر نداشتند.
چگونگی انتخاب نمایندگان پارلمان نظام مشترک در کنار دیگر اختلافات
از جمله موانع عمده در مذاکرات مقامات بلگراد و پودگوریتسا برای تدوین
قانون اساسی جدید و اعلام نظام مشترک بود.
در شرایطی که مقامات صربستان بر انتخاب نمایندگان پارلمان نظام مشترک
توسط آرای مستقیم مردم اصرار داشتند، مقامات پودگوریتسا معتقد بودند که
نمایندگان پارلمان نظام مشترک باید از سوی پارلمانهای دو جمهوری انتخاب
شوند.
مقامات دو کشور در نهایت توافق کردند که در اولین مرحله نمایندگان
پارلمان نظام مشترک توسط پارلمانهای دو جمهوری تعیین شوند و پس از گذشت
دو سال، پارلمان نظام مشترک با آرای مستقیم شهروندان دو جمهوری تشکیل
شود.
قانون اساسی نظام مشترک در شرایطی توسط نمایندگان پارلمان یوگسلاوی به
تصویب رسید که پیش از آن برخی از احزاب و جناحهای سیاسی بارها نسبت به
تشکیل اتحادیه صربستان و مونته نگرو ابراز تردید کرده بودند.
تهدید برخی از احزاب در جهت مخالفت با تصویب قانون اساسی جدید در
پارلمانهای صربستان، مونته نگرو و یوگسلاوی موجب شد که بسیاری از ناظران،
مقامات اتحادیه اروپا و جامعه بین الملل با دیده تردید به توافقهای از پیش
انجام شده برای تشکیل اتحادیه صربستان و مونته نگرو بنگرند.
مقامات شورای اروپا طی سال گذشته میلادی بارها اعلام کردند که تصویب
قانون اساسی جدید و اعلام نظام سیاسی مشترک بین صربستان و مونته نگرو شرط
اساسی عضویت این کشور در شورای اروپا است.
کارشناسان امور بالکان معتقدند در شرایطی که مقامات اتحادیه اروپا
تاکید داشتند اعلام نظام مشترک سیاسی بین صربستان و مونته نگرو تنها راه
ورود این کشور به نهادهای اروپایی محسوب می شود، تعلل مقامات بلگراد و
پودگوریتسا در تدوین قانون اساسی جدید موجب شد که دو جمهوری طی سال گذشته
فرصتهای بسیاری را برای حل مشکلات سیاسی و اقتصادی این کشور از دست بدهند.
در شرایطی که از یک سو جامعه بین الملل به منظور اعطامی کمکهای اقتصادی
به یوگسلاوی این کشور را برای همکاری کامل و بی قید و شرط با دادگاه لاهه
بشدت تحت فشار قرار داده است، مقامات بلگراد از سوی دیگر طی یک سال گذشته
با مشکلات تعیین هویت و روشن شدن موقعیت این کشور در جغرافیای سیاسی منطقه
مواجه بودند.
جامعه بین الملل بویژه اتحادیه اروپا، طی سال گذشته هرگونه تعامل سیاسی
با بلگراد و پودگوریتسا را به تشکیل نظام مشترک این کشور موکول کرد و این
حکایت از آن دارد که یوگسلاوی سال گذشته فرصتهای بسیاری را برای بهبود زیر
ساختهای اقتصادی و سیاسی خود از دست داد.
کشور پادشاهی صرب، کروات و اسلوونی که پس از جنک جهانی اول تشکیل شد،
در سال 1929 برای اولین بار تحت نام یوگسلاوی در نقشه سیاسی جهان ظاهر شد.
پس از جنک جهانی دوم یوگسلاوی تحت رهبری مارشال تیتو رییس جمهوری فقید
این کشور متشکل از جمهوریهای کرواسی، مونته نگرو، صربستان، اسلوونی بوسنی
هرزگوین و مقدونیه به جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی تغییر نام داد.
با آغاز روند فروپاشی یوگسلاوی در سال 1990 میلادی، جمهوریهای اسلوونی،
کرواسی، بوسنی هرزگوین و مقدونیه یکی پس از دیگری از پیکره یوگسلاوی جدا
شدند و نظام فدرالی فقط با دو جمهوری صربستان و مونته نگرو به حیات سیاسی
خود ادامه داد.
تشکیل اتحادیه صربستان و مونته نگرو آخرین مرحله از روند حذف یوگسلاوی
از نقشه سیاسی جهان محسوب می شود.
1348 / 190
