مصرف "آسپیرین " در پیشگیری از سکته مغزی بیماران دیابتی موثر است
#
تهران بزرک، خبرگزاری جمهوری اسلامی 08/04/83
داخلی.علمی.آسپیرین.دیابت
مصرف آسپیرین در پیشگیری از بروز نخستین حمله قلبی ، سکته مغزی و
دیگراختلالات قلبی ـ عروقی بیماران دیابتی موثراست.
بر اساس نتایج مطالعات مرکز قند و لیپید تهران در سال 82،بیماری عروق
کرونر، عروق مغزی و عروق محیطی علت عمده مرک وناتوانی درمبتلایان به دیابت
بشمار می روند.
از آنجا که احتمال ابتلا به این گونه بیماریها و مرک در اثر آنها در
بیماران دیابتی دو تا چهار برابر بیش از سایر افراد است ، بکارگیری روش
های موثر پیشگیرانه منافع چشمگیرتری را در این بیماران به همراه دارد.
در این مطالعات نشان داده شده،مصرف دوز کم آسپیرین می تواند روشی بسیار
ارزان ، موثر و ساده در پیشگیری اولیه و ثانویه بیماری قلبی ـ عروقی و
عوارض ناشی از آن باشد.
در واقع آسپیرین باید به عنوان پیشگیری ثانویه دربیماران دیابتی مبتلا
به بیماری عروق بزرک (انفارکتوس میوکارد، سابقه جراحی بای پس عروق ،سکته
مغزی ،ایسکمی موقت مغزی یا آنژین صدری ) به طور روزانه مصرف شود.
بر اساس مطالعات انجام شده ازسوی این مرکزبر روی 623دیابتی تهرانی،26
درصد دارای حداقل یکی از شاخصهای ابتلا به بیماریهای قلبی ـ عروقی بودند و
34 درصد به طور منظم آسپیرین مصرف می کنند.
از بین بالغین دیابتی فاقد بیماری قلبی ـ عروقی ، بیش از 99 درصد
دارای حداقل یک عامل خطرساز (پرفشاری خون ، چاقی ، مصرف سیگار یا دیس
لیپیدمی ) هستند که 9 درصد آنان بطور منظم آسپیرین مصرف می کنند.
نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از مصرف پایین آسپیرین بین بزرگسالان
مبتلا به دیابت در شهر تهران است .
کمبود اطلاعات بیماران دیابتی در این مورد ، ناکافی بودن آگاهی پزشکان
درمانگر و اینکه میزان کم مصرف آسپیرین در این بیماران ممکن است ناشی از
نگرانی از بروز عوارض و به ویژه تاثیر بر انعقاد پذیری خون و افزایش خطر
خونریزی در این بیماران باشد ، از عواملی هستند که نقش اساسی را در این
زمینه ایفا می کنند.
نتایج این مطالعه می تواند ضرورت انجام مطالعات گسترده بعدی را با
جزئیات بیشتر در موردالگوی مصرف آسپیرین در بزرگسالان دیابت در کشور و به
ویژه علل شیوع پایین استفاده ازاین روش پیشگیری ساده و ارزان را مطرح کند.
براساس این مطالعات ،درصد کم مصرف کنندگان منظم آسپیرین در بین افراد
دیابتی لزوم طراحی،برنامه ریزی و اجرای اقدامات مداخله گرانه بهداشتی برای
آموزش بیماران و به ویژه پزشکان را آشکار می کند.
2814/683م ا/07
