مان موهان سینک نخست وزیری برای اقتصاد هند
#
خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/02/31
سیاسی.دهلی.سینک.عبدالرضا بندی
دهلی نو - عبدالرضا بندی/ بزرگنمایی نخواهد بود اگر مهاتما گاندی را
رهایی بخش مردم هند از استعمار انگلستان و مان موهان سینک را نجات بخش
آنان از فقر دانست.
گاندی بطور یقین مردم هند را بسوی آزادی و استقلال پس از یک قرن استعمار
انگلستان رهبری کرد و توانست هویت انان را زنده کند اما به همان قطعیت
باید گفت نه تنها وی بلکه جواهر لعل نهرو نخست وزیر دانشمند وی و بدنبال
آن سایر رهبران هند تا اواخر دهه هشتاد نتوانستند راه و شیوه ای مطمئن
برای رهایی نیمی از جمعیت فقیر یک میلیاردی هند که هر یک ساعت 1768 نفر
، روزانه 434.42 ، ماهیانه 033.73.12 و سالیانه 000.31.55.1 نفر به
جمعیت آن اضافه می شود ، پیدا کنند .
این مان موهان سینک بود که در یک تصمیم راسخ، به ناریسما رائو نخست
وزیر هند که دربن بست مشکلات اقتصادی قرار گرفته بود پیشنهاد اصلاحات و
خروج از بحران و نوسازی هند را داد .
سینک برخاسته از جامعه سیک های هند که شاید بتوان گفت کار اقتصادی در
آنان موروثی است، تحصیلات خویش را در همین رشته در دانشگاه های کمبریج و
آکسفورد انگلستان به پایان رساند و پس از یک دوره کاری به عنوان استاد
دانشگاه دهلی و پس از آن پذیرش سمت ریاست بانک ذخیره ارزی هند و بدنبال
آن مدیریت کمیسیون برنامه ریزی کشور و درنهایت در سال 1991 وزیر امور
مالی هند شد و برنامه اصلاحات اقتصادی خویش را آغاز کرد .
مان موهان سینک ثابت کرد که برای رسیدن به این هدف با یک برنامه و اصول
مبتنی براصول اقتصاد جهانی به پیش می رود . وی در طول شش سال توانست با
باز کردن درهای کشور بر روی اقتصاد جهانی و تغییر سیستم سوسیالیستی به
بازار آزاد و سیاست خصوصی سازی و جذب سرمایه خارجی رشد اقتصادی هند را از
3 درصد به 8 درصد افزایش دهد .
اما برنامه اقتصادی مان موهان سینک به عنوان یک عضو حزب کنگره با روی
کارامدن حزب رقیب بهاراتیا جانانا از دست وی خارج شد اگرچه در طول سال
های 1996 تا 2004 وی با هدایت رهبری مخالفان دولت در مجلس سنا تلاش کرد تا
سیاست هایی که پایه ریزی کرده بود از میان نرود.
این سیاست تا سال 2004 که با بدست گرفتن قدرت باردیگر توسط حزب
کنگره، در شرایطی که سونیا گاندی رهبر حزب بطور طبیعی می بایست نخست وزیر
هند می شد بنابر برخی مسائل از جمله ایتالیایی الاصل بودن وی و مخالفت
هندوها تندرو با این امر، فرصت را برای مان موهان سینک فراهم آورد تا
درسمت نخست وزیری بطور مستقیم سیاست های اقتصادی خویش را یه پیش برد.
روزهای نخستین نخست وزیری مان موهان سینک توام با انتقادها و کنایه ها از
سوی احزاب رقیب و مطبوعات مبنی بر عدم اعمال قدرت او و کنترل امور توسط
سونیا گاندی بود اما این موضوع به مرور با پیشرفت های اقتصادی و واکنش
و استقبال سایر دولت ها در ارتباط با سیاست های اقتصادی سینک و بویژه
پیگیری آنان در بعد خارجی باعث شد سرمایه گذاری و پیشبرد پروژهای
اقتصادی به رنک باختن اندیشه توهم آمیز عدم اعمال قدرت و تصمیم به رای
مان موهان سینک منجر شود.
دستاورد سیاست های مان موهان زمانی نمود بیشتری پیدا کرد که در سال
2007 هند یک اقتصاد تریلیون دلاری شناخته شد. در این سال هند به رشد
اقتصادی 9 درصدی رسید و رتبه دومین اقتصاد سریع جهان را بدست آورد این
موضعی نبود که سونیا گاندی از عهده ان بر امده باشد گرچه بدون شک حمایت
های وی نقش مهمی در این امر داشته است اما این کار یک اقتصاد دان می بود
مان موهان سینک با گسترش برنامه های اجتماعی توانسته مدیریت کنترل شده
ای را در توزیع عدالت اجتماعی نسبت به گذشته اعمال کند.
بنابر این مسایل است که اقشار مختلف کشور از جمله سرمایه داران که در
واقع شامل شرکت های بزرک اقتصادی هندی می باشند ، در کنار کشاورزان و
طبقه محروم که در برنامه اقتصادی مان موهان سینک گنجانده شده اند ، در
کنار جامعه دانشگاهی هند که برای عملکرد اقتصادی مان موهان سینک ارزش
قایل است و وی را بعنوان یک سیاسستمدار و اقتصاددان صادق می شناسد، به
حمایت از وی بپردازند و چنین می شود که وی تاریخ ساز می گردد چرا که
سینک تنها نخست وزیری از زمان جواهر لعل نهرو است که دو بار متناوب به
نخست وزیری هند رسیده است و این را نباید امری کوچک بشمار آورد. بدون شک
این نتیجه اقدامات وی است که هم تراز با اقدامات رهبران هند همچون
گاندی و جواهر لعل نهرو است .
آساق **310** 1512
