شرکت زیرساخت پروژه های فیبر نوری در
کشور را تشریح کرد
#
خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/07/01
اقتصاد.ارتباطات.زیر ساخت
شبکه فیبر نوری، زیرساخت اصلی شبکه انتقال کشور است، به همین دلیل طی سال
های اخیر پروژه های فیبر نوری زیادی برای تامین نیاز ارتباطات مخابراتی (
تلفن ثابت - همراه -دیتا و ...) اجرا شده است.
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، شرکت ارتباطات زیرساخت در گزارشی به بررسی
تاریخچه فیبر نوری در ایران و جهان پرداخت و اقدامات انجام شده در زمینه
توسعه شبکه فیبر نوری را از آغاز، تاکنون تشریح کرد.
** تاریخچه استفاده از نور
استفاده از نور بعنوان وسیله ای برای ارتباط، پدیده جدیدی نیست. بشر
اولیه از نور برای ارسال پیام استفاده می کرد و با فرستادن علائم بصورت
دود که خود نوعی ارتباط نوری بود مقاصد خاصی را به دیگران ابراز می کرد.
تا مدت ها دود تنها وسیله ارتباطی میان افراد قبایل دور از هم بشمار
می رفت. بشر پس از مدتی دریافت که از نور می توان برای فرستادن پیام و
رمز از طربق فانوس های دریائی نیز بهره بگیرد. تجربیات اولیه و ابتدایی
بشر در قرون بعد بصورت پیشرفته تری بکار گرفته شد.
برای برقراری ارتباط و انتقال پیام، وجود فرستنده و گیرنده و محیط
انتشار ضروری است. در سیستم های مخابراتی کابل بعنوان یکی از محیطهای
انتشار و انتقال اطلاعات از فرستنده به گیرنده بکار می رود.
بشر از مدت ها پیش فکر استفاده از کابل های دیگر بجای کابل فلزی را در
سر می پروراند و برای جایگزینی سیستم کم هزینه اما دارای کیفیت بهتر و
کاربرد بیشتر شیشه و نور را برای ارسال اطلاعات، راه حل منطقی و مناسبی
یافت و در نهایت الیاف نوری را مناسب تر از کابل های فلزی تشخیص داد.
اولین کسانی که در قرون اخیر به فکر استفاده از نور افتادند، انتشار
نور را در جو زمین تجربه
کردند. اما وجود موانع مختلف نظیر گردوخاک، دود، برف، باران، مه و غیره
انتشار اطلاعات نوری
در جو را با مشکل مواجه ساخت.
بعدها استفاده از لوله و کانال برای هدایت نور مطرح گردید. نور در
داخل این کانال ها بوسیله
آینه ها و عدسی ها هدایت می شد، اما از آنجا که تنظیم این آینه ها و عدسی
ها کار بسیار مشکلی بود این کارها هم غیر عملی تشخیص داده شد و مطرود
ماند.
کاکو و کوکهام انگلیسی برای اولین بار استفاده از شیشه را بعنوان محیط
انتشار مطرح ساختند، آنان مبنای کار خود را بر آن گذاشتند که به سرعتی
حدود 100 مگابیت بر ثانیه و بیشتر بر روی محیطهای انتشار شیشه دست یابند
این سرعت انتقال با تضعیف زیاد انرژی همراه بود. این دو محقق انگلیسی،
کاهش انرژی را تا آنجا می پذیرفتند که کمتر از 20 سی بل نباشد، اگرچه
آنها در رسیدن به هدف خود ناکام ماندند، اما شرکت آمریکائی (کورنینک گلس )
به این هدف دست یافت. در اوایل سال 1960 میلادی با اختراع اشعه لیزر
ارتباطات فیبر نوری ممکن شد.
بنحوی که طرح یک منبع نوری تعدیل شده که بتواند اطلاعات را انتقال دهد
ارائه شد. در سال 1966 میلادی، دانشمندان در این نظریه که نور در الیاف
شیشه ای هدایت می شود پیشرفت کردند که حاصل آن از کابل های معمولی بسیار
سودمندتر بود. چرا که فیبر نوری بسیار سبک تر و ارزانتر از کابل مسی
است و در عین حال ظرفیت انتقالی تا چندین هزار برابر کابل مسی دارد.
توسعه فناوری فیبر نوری از سال 1980 میلادی به بعد باعث شد که همواره
مخابرات نوری بعنوان یک انتخاب مناسب مطرح باشد. تا سال 1985 میلادی در
دنیا نزدیک به 2 میلیون کیلومتر کابل نوری نصب شده و مورد بهره برداری
قرار گرفت.
** فیبر نوری در ایران
اولین فیبر نوری بین شهری بطول 54 کیلومتر بین تهران و کرج در سال
1368 اجرا شد و در ادامه آن طرح فیبر نوری چهار مسیر با طول 516 کیلومتر
در مسیرهای تهران - ساوه، تهران - گرمسار - تهران - قزوین و ارتباط بین
ساختمان میدان امام خمینی و مجتمع مخابراتی انقلاب اسلامی به اجرا گذاشته
شد.
بخشی از شبکه اصلی فیبر نوری بالغ بر 2 هزار و 130 کیلومتر مربوط به
پروژه فیبر نوری بین المللی TAE است که با نصب و راه اندازی این پروژه،
آسیا و اروپا از طبق کابل نوری به یکدیگر متصل شده اند و ایران در این
مسیر یکی از مهمترین مراکز ترانزیت مخابراتی است.
در اینجا می توان به نصب و راه اندازی پروژه فیبر نوری TAE داخل کشور
از باجگیران تا مرز بزرگان و نصب و راه اندازی پروژه رادیویی TAE و سیستم
پشتیبان فیبر نوری در ترکمنستان اشاره کرد.
فن آوری مورد استفاده برای سیستم های انتقال SDH است که ظرفیت آن برای
تجهیزات رادیوئی 155 مگابیت در ثانیه و برای تجهیزات فیبر نوری 622/2
مگابیت در ثانیه است و با به خدمت گرفتن این فن آوری انتقال هفت هزار و
440 کانال صوتی روی هر زوج تار فیبر نوری امکان پذیر خواهد بود.
شایان ذکر است شرکت کابلسازی شهید قندی از سال 1368 در راستای
خودکفائی صنعتی تولید کابل فیبر نوری را با ظرفیت 40 هزار کیلومتر در سال
آغاز کرد.
** مهمترین پروژه های فیبر نوری ایران
مهمترین پروژه های فیبر نوری در کشور اعم از ارتباطات بین الملل و
داخل کشور بشرح ذیل است:
1 - پروژه TAE
پروژه مذکور یک شبکه مخابراتی فیبر نوری میان کشورهای اروپائی و
آسیائی است که طراحی و اجرا شده است و از شانگهای چین شروع و در
فرانکفورت آلمان خاتمه می یابد.
این پروژه علاوه بر تامین ارتباط مخابرات داخل کشورهای عضو، ارتباط بین
المللی کشورهای عضو را نیز برقرار می کند.
مسیر اصلی که این پروژه در ایران طی کرده است 2 هزار و 130 کیلومتر
است که ورودی آن از مرز بازرگان در آذربایجانغربی و خروجی آن باجگیران در
استان خراسان است و از شهرهای تبریز، زنجان، قزوین، تهران، سمنان،
شاهرود، سبزوار و قوچان می گذرد.
2 - پروژه جاسک - فجیره
این پروژه در سال 1370 به طول 160 کیلومتر فیبرنوری بین جاسک و فجیره
در کشور امارات مورد بهره برداری قرار گرفت و باعث سهولت در امر ارتباطات
بین المللی بین ایران و کشورهای
حوزه خلیج فارس شد.
3 - پروژه فیبرنوری برنامه پنج ساله اول، دوم و سوم
در راستای پیگیری جدی شبکه فیبر نوری بعنوان زیرساخت اصلی شبکه انتقال
کشور، برنامه پروژه های فیبر نوری در قالب خطوط اصلی، بین الملل ، خطوط
فرعی و بین مراکز شهری
بمنظور تامین نیاز روزافزون ارتباطات مخابراتی (تلفن ثابت - همراه - دیتا
و ...) تنظیم شده و در جهت تحقق اهداف قدمهای موثری برداشته شده است.
بطوری که طی سالهای برنامه پنج ساله اول حدود یک هزار و 577 کیلومتر
فیبر نوری
(خطوط اصلی، خطوط بین الملل و بین مراکز شهری ) و در برنامه پنج ساله دوم
حدود هفت هزار و 351 کیلومتر (خطوط اصلی و بین مراکز شهری ) نصب و راه
اندازی شده است.
همچنین در برنامه پنج ساله سوم (79-83) نصب و راه اندازی 17 هزار و 132
کیلومتر فیبر نوری پیش بینی شده بود که با تلاش شبانه روزی پرسنل متخصص
شرکت مخابرات ایران تا پایان برنامه ، 16 هزار و 49 کیلومتر آماده بهره
برداری شد.
اقتصام ** 1579 ** 1558
