تجهیز و نوسازی شالیزارهای سنتی گیلان ضرورت دستیابی به کشاورزی پایدار

تجهیز و نوسازی شالیزارهای سنتی گیلان ضرورت دستیابی به کشاورزی پایدار # رشت ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 10/02/81 کارشناسان کشاورزی گیلان، تجهیز، یکپارچه سازی و نوسازی شالیزارهای سنتی استان را تنها راه دست یابی به کشاورزی پایدار و ایجاد ارزش افزوده در کار کشاورزی برنج ارزیابی می کنند. به گفته این کارشناسان اکنون اکثر خانوارهای گیلانی صاحب قطعاتی از زمین کشاورزی در حدود نیم هکتار هستند به نحوی که که میزان برداشت محصول آن به هیچ وجه تکافوی خرج خانواده را نمی کند. رییس سازمان جهاد کشاورزی گیلان گفت: 70 درصد خانوار بهره بردار برنج استان دارای شش هزار مترمربع زمین، کمتر از نیم درصد، بیش از ده هکتار و 5/29 درصد دارای بیش از دو هکتار زمین هستند. "محمدرضا طاهرزاده" افزود: کشت در قطعات کوچک زمین، به دلیل نبود امکان اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی و انبوه بهره برداران از آن، در شرایط حاضر غیراقتصادی است. وی گفت: برای دسترسی به کشاورزی پایدار، مطمئن و سودآور در استان گیلان، باید طرح تجهیز و یکپارچه سازی اراضی، به کارگیری ادوات و ماشین آلات کشت مکانیزه و روش های مبارزه بیولوژک با آفات و راه های مختلف افزایش بهره وری، نظیر توسعه کشت دوم اجرا شود. به گفته وی تجهیز و یکپارچه سازی اراضی شالیزاری، علاوه بر افزایش تولید محصولات کشاورزی، موجب منظم شدن کرت ها، نهرها، زهکشی زمین ها، جلوگیری از غرقابی و صرفه جویی در مصرف آب زراعی می شود. وی افزود: با اجرای طرح یکپارچه سازی در شالیزارهای گیلان 35 درصد مصرف آب زراعی کاهش یافته و بین 10 تا 15 درصد بر میزان تولید محصول استان افزوده می شود. معاون فنی و اجرایی سازمان جهاد کشاورزی گیلان گفت: از نیمه دوم پارسال تاکنون 50 میلیارد ریال اعتبار برای تجهیز و نوسازی زمین های شالیزاری استان هزینه شده است. "میرحسین ناصرعلوی" افزود: با صرف این میزان اعتبار، پنج هزار و 50 هکتار از زمین های شالیزاری سنتی استان گیلان، تجهیز و نوسازی شده است. وی اضافه کرد: اکنون از 230 هکتار زمین شالی زاری گیلان، تنها حدود 15 هزار هکتار تحت پوشش طرح تجهیز و نوسازی اراضی قرار گرفته و حدود ده هزار هکتار نیز امسال در صورت تامین اعتبار تجهیز و نوسازی می شود. "فرهاد دواچی" کارشناس کشاورزی گفت: پراکندگی و کوچک بودن زمین های زراعی، مهمترین مشکل اجرای مکانیزه کردن شالیزارهای استان است. وی افزود: یکپارچه سازی، تجهیز و نوسازی زمین های کشاورزی، یکی از راهکارهای اساسی مکانیزاسیون و بهره وری بهینه از زمین های کشاورزی است. وی گفت: کشاورزان به دلیل عدم برخورداری از آگاهی های لازم، اجرای طرح یکپارچه سازی زمین های کشاورزی را، باعث از بین رفتن مالکیت خصوصی می دانند.
وی افزود: با اجرای طرح یکپارچه سازی زمین های کشاورزی، هزینه های کاشت، داشت و برداشت محصول تا یک سوم کاهش می یابد. وی گفت: با اجرای طرح یکپارچه سازی، کاشت و برداشت مکانیزه در شالیزارها میسر شده و بسیاری از مشکلات طاقت فرسای کشاورزان بویژه زنان کاهش خواهد یافت. این کارشناس یادآور شد: در کشت مکانیزه، هر ماشین در یک روز حداقل یک تا دو هکتار زمین را نشاء می کند که این میزان عملکرد برابر با کار 25 کارگر زن نشاء کار در یک روز است. استان گیلان دارای 400 هزار هکتار زمین کشاورزی است که از این میزان 230 هزار هکتار به کشت برنج اختصاص دارد. میزان تولید برنج سفید استان گیلان سالانه 600 تا 650 هزار تن است. میزان مصرف سالانه برنج کشور حدود 2 تا 5/2 میلیون تن برآورد می شود. ن . ا 320/32/03 م ا