خودم را فراموش کرده ام ، تو فراموشم نکن
..................................................
خبرگزاری جمهوری اسلامی 90/07/09
اجتماعی.بیماری های سالمندی.آلزایمر
اراک- به بیمار آلزایمری که می نگرم ، از نگاه سرد و مبهوتش می خوانم که
من خودم را فراموش کرده ام ، اما تو فراموشم نکن.
تصویری از زندگی دیروز در خاطرش نیست و برای پیمودن مسیر امروزش مضطرب و
درمانده سایه حمایت دیگران را می طلبد.
دوستان و اطرافیانش از کوله بار موفقیت، تجربه، عشق و انسانیت دیروزش می
گویند اما در صفحه سفید ذهن او اثری از دیروز نیست و تنها می خواهد
امروزش را به مدد دستان یاریگر اطرافیان و مسوولان بسازد و همه ناتوانی و
رنج حاصل از بیماریش را با محبت و توجه آنان التیام دهد.
آلزایمر از بیماری های مهم دوران سالمندی است که نه تنها بر کیفیت و
محتوای زندگی سالمند اثرگذار است بلکه زندگی اطرافیان او را نیز متاثر
کرده و مشکلات بسیاری را ایجاد می کند.
آلزایمر نوعی اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج توانایی های ذهنی بیمار را
مختل کرده و بارزترین تظاهرات آن به صورت درهم ریختگی پیش رونده حافظه
بروز می کند.
براساس آمار سازمان های جهانی هم اکنون 36 میلیون نفر در گوشه و کنار
دنیا با بیماری آلزایمر دست و پنجه نرم می کنند که علاوه بر هزینه های
سربار درمانی برای دولت ها و خانواده ها، فشارهای شدید روانی بر اطرافیان
آنان وارد می شود.
ایران به عنوان یک کشور درحال توسعه به دلیل وفقه در تشخیص زودهنگام
آلزایمر در حوزه پیشگیری و درمان این بیماری، شرایط قابل قبولی ندارد و
می طلبد که مراقبت های بهداشتی و درمانی در نظام سلامت تقویت شود.
گفته شده آلزایمر بیماری سنین پیری است که با علل ژنتیکی، ضربه های سنگین
روحی و روانی و سایر عوامل اکتسابی از سنین 40 به بالا جرقه ها و علایم آن
بروز کرده و با کهولت سن بر شدت و وخامتش افزوده می شود.
کارشناسان، مسوولان و اطرافیان بیماران آلزایمری استان مرکزی در گفت و گو
با ایرنا ، این بیماری را یکی از عوامل تهدید سلامت در استان مرکزی دانسته
و خواستار معرفی بهتر و تقویت امکانات و زیرساخت های خدماتی بیشتر به
قربانیان آن شدند.
فریبا ساجدی ساکن روستای مالک آباد اراک که شش سال است از مادر آلزایمریش
در خانه پرستاری می کند، گفت: نبود یک مرکز نگهداری برای بیماران
آلزایمری در استان مرکزی به عنوان بزرگ ترین مشکل خانواده های درگیر با
این بیماری است.
وی افزود: مادرم به جز من کس دیگری را ندارد و با امکانات محدود روستا و
درآمد اندک دیگر توان تامین مخارج سنگین درمانی و خدمات رسانی را ندارم.
وی خاطر نشان کرد: مادر من در جوانی برای خود زندگی و ارتباطات قوی داشته
و رفتار و نگاه های سردی که این بیماری به خاطر از بین رفتن حافظه برایش
ایجاد کرده در کنار آگاهی اندک اهالی روستا،بانی سوء تفاهم است و به
آزار مضاعفی برایم تبدیل شده است.
ساجدی ادامه داد: ما تحت پوشش نهادهای حمایتی هستیم و سرپرست و درآمد
مکفی نداریم و متاسفانه بیماری مادرم هر ماهه هزینه های درمانی بیش از
400 هزار تومانی برایم دارد.
وی بیان کرد: اختلال در فرمان های مغز موجب شده تا علاوه بر حواس پرتی
کنترل ادرار نیز از مادرم سلب شود و همین مساله موجب شده که ما زندانی
اجباری خانه باشیم و کمتر بیرون برویم.
ساجدی اظهار کرد: اگر مسوولان استان با حمایت های خود مرکزی را برای
نگهداری بیماران آلزایمری تدارک ببینند خانواده ها، مصائب کمتری را متحمل
می شوند.
محمد قائمی یکی از شهروندان اراکی که سال پیش پدرش را به خاطر ابتلا به
آلزایمر از دست داده، گفت: وقتی که پزشک نه سال پیش به خانواده ما اعلام
کرد او مبتلا به آلزایمر شده، هرگز تصور نمی کردیم که ممکن است چه تلخی
هایی را تجربه کنیم.
وی افزود: اولین چیزی که خانواده و اطرافیان آلزایمری را رنج می دهد فقر
آگاهی دیگران از شرایط این بیماری و برخوردهای زننده ای است که در پاسخ
با بروز آثار آلزایمر دارند.
وی توضیح داد: در طول بیماری پدرم که هر روز بخش جدیدی از ناتوانی جسمی و
فکری را برایش رقم می زد بسیاری از آشنایان و فامیل به دلیل عدم درک
رفتارها از ما بریدند و داغی مضاعف را بر دلمان نشاندند.
قائمی یادآور شد: پدرم همیشه درخانه زندانی می شد و تنها یک روز که به
خاطر سهل انگاری ما در ورودی منزل باز مانده بود با لباس راحتی در سرمای
زیر 20 درجه زمستان سرگردان کوچه و خیابان ها شد و چندین ساعت بعد، پس از
تکاپوی زیاد او را با سرمازدگی شدید بر تخت بیمارستان یافتیم.
وی اضافه کرد: اغلب بیماران آلزایمری بی قرار و پر تلاطم هستند و خانواده
ها را خسته و آزرده می کنند اما هیچ جایی برای نگهداری آنان در استان
وجود ندارد.
مسوول انجمن آلزایمر استان مرکزی گفت: این انجمن از سال 88 در استان
مرکزی تشکیل شده و 117 بیمار تا کنون در آن ثبت نام کرده اند.
محمود زارعی افزود: این انجمن برنامه های آموزشی پیشگیری از آلزایمر را
پارسال با همکاری مرکز بهداشت استان مرکزی برای ایجاد حساسیت در پزشکان
برگزار کرده اما این تنها یکی از اهداف تعریف شده انجمن است.
وی یادآور شد: با وجود مکاتبات و مذاکره های متعدد با مسوولان بهزیستی و
استانداری مرکزی متاسفانه هنوز این انجمن موفق به تهیه مکانی برای ارائه
خدمات به خانواده های بیماران آلزایمری نشده و درخواست های مکرر خانواده
ها بی پاسخ می ماند.
رییس انجمن آلزایمر استان مرکزی افزود: اغلب خانواده های آلزایمری حاضرند
رقم های بالایی را برای نگهداری بیمارشان در مرکز نگهداری بپردازند ولی
راه اندازی این مرکز در گروی همکاری خیرین و مسوولان است.
زارعی اضافه کرد: مسوولان بهزیستی استان مرکزی با بیان اینکه مجوزهای
صادره سال های قبل برای نگهداری سالمندان در آشتیان بلاتکلیف مانده و
ظرفیت آن تکمیل نشده از دادن مجوز برای مرکز نگهداری بیماران آلزایمری
خودداری می کنند در حالی که این مرکز یکی از نیازهای ضروری است.
زارعی خاطرنشان کرد: در یکی از اردوهای زیارتی قم که توسط انجمن آلزایمر
برای تعدادی سالمند آلزایمری انجام شد به طور اتفاقی چند نفر ، یکی از
این بیماران را که هشت ماه سرگردان در سطح شهر اراک می گشت شناختند و با
پیگیری های بعدی معلوم شد این فرد از اهالی یکی از روستای نیشابور است که
در قفدان سه سال اش از منزل خانواده او برای گمشده خود اشک می ریزند.
کارشناس مسوول سالمندان مرکز بهداشت استان مرکزی نیز گفت: این استان یکی
از پیرترین مناطق کشور است و درحال حاضر شش و 83 صدم درصد جمعیت مناطق
شهری و 14و 46 صدم درصد روستاهای آن پیر است.
دکتر سادات عظیمی افزود: برخی از مناطق روستایی استان مرکزی مانند
شهرستان دلیجان با 24 و 46 درصد جعیت سالمند یک چهارم ساکنانشان پیر است
و این درحالی است که امکانات و برنامه های قوی در این خصوص در استان وجود
ندارد.
وی اظهار داشت: آلزایمر از مشکلات بارز دوره سالمندی است و به نظر می رسد
که باید با توجه به ترکیب جمعیت پیر استان باید به عنوان یکی از اولویت
های مهم بهداشتی دیده شود.
وی، تقویت چتر آموزشی برای خانواده ها به منظور رفتارهای مراقبتی مناسب
از این بیماران و معرفی بیشتر بیماری آلزایمر به جامعه به کمک رسانه ها
را یک نیاز جدی دانست.
وی بیان کرد: شاید هنوز مشکلات یک بیمار آلزایمری که وسایلش را گم می کند
و نمی داند موقعیتش کجاست و یا هنگام خرید چه بکند برای جامعه جا نیفتاده
و نیاز به کار فرهنگی وسیع دارد.
وی آموزش اطرافیان را بسیار ضروری دانست و گفت: یکی از مشکلات آلزایمر
بروز توهم و هذیان است و بسیار اهمیت دارد که اطرافیان از فضای ذهنی
بیمار و توهمات او، تصویر روشنی داشته باشند و رفتارهای خود را متناسب با
شرایط تنظیم کنند.
کارشناسان و دست اندرکاران بهداشتی استان مرکزی براین باورند که آلزایمر
واقعیت تلخی است که باید با همه مختصاتش در نظام سلامت کشور تعریف شود و
پایه این مهم با نگاه تیزبین تصمیم سازان در سطح کلان میسر می شود.
آنان معتقدند که آلزایمر با سطح وسیع آسیب و مشکلات کمتر از سرطان، ام اس
و بیماری حاد کلیه ها نیست و وقت آن رسیده که این بیماری علاج ناپذیر و
پرمخاطره که با هزینه های گزاف همراه است در فهرست بیماری های خاص کشور
قرار گرفته و حمایت های لازم برای خانواده بیمار آلزایمری لحاظ شود.ک/4
560/559
شماره 065 ساعت 12:05 تمام
