مدرسه فیضیه قم ، نماد تبلور علوم دینی و خروش انقلابی ملت ایران

مدرسه فیضیه قم ، نماد تبلور علوم دینی و خروش انقلابی ملت ایران # تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/01/10 اجتماعی.آثار.مدرسه فیضیه قم - فیضیه نام مدرسه علمیه ای درقم و محلی برای تعلیم و تربیت طلاب علوم دینی است که به دلیل نقش و اهمیت آن درتحولات حوزه علمیه و انقلاب اسلامی ، زایران و مسافران نوروزی علاقه زیادی برای بازدید ازاین مرکز دارند. به گزارش ایرنا ، این مدرسه پایگاه نمادین روحانیت شیعه نیز محسوب می شود ، امام راحل سالهای بسیاری از عمرطلبگی خود را در حجره های این مدرسه گذراند و در آن نیز تدریس کرد. مدرسه فیضیه از نیمه نخست سده سیزدهم هجری قمری جایگزین مدرسه آستانه شد و به اعتبار متون معتبر تاریخی از میانه سده ششم هجری قمری وجود داشته و درعصر صفوی تجدید شد. بنای مدرسه چهار ایوانی است و دو طبقه با چهل حجره تحتانی متعلق به دوره قاجار و 40 حجره فوقانی متعلق به سده چهاردهم هجری قمری است که به اهتمام حضرت آیت الله حائری یزدی بالای حجره های پیشین درگرداگرد حیاط مرکزی بنا شد. قدیمی ترین بخش مدرسه ، ایوان جنوبی آن است که مزین به کاشی کاریهای زیبا متعلق به دوره صفوی است. این مدرسه تاریخی که در جوار حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س ) قرار گرفته طی نیم قرن گذشته تحولات و حوادث بسیاری را به خود دیده و شاهد نقاط عطف برای تاریخ سیاسی ایران و حتی جهان اسلام بوده است بویژه از دهه 40 شمسی مدرسه فیضیه پایگاه مبارزه علیه نظام شاهنشاهی شد و به لحاظ اهمیت استراتژیک حکومت پهلوی برای غرب درمنطقه و جهان ، فیضیه نیز به دلیل مخالفتش با چنین نظامی ، شهرت جهانی یافت. مدرسه فیضیه هم محلی برای تحصیل بسیاری از شخصیت های علمی و سیاسی ایران و هم جایگاهی برای رشد و بسط اندیشه های انقلابی امام خمینی (ره ) بوده است. نام های فیضیه ، امام خمینی (ره ) و انقلاب اسلامی چنان به یکدیگر گره خورده اند که نمی توان برای هریک تاریخی جداگانه نوشت. بنا و کارکرد مدرسه فیضیه گرچه به قرون گذشته باز می گردد اما رونق تازه احیای آن مرهون عزیمت آیت الله شیخ عبدالکریم حائری (ره ) از اراک به قم می باشد. ورود ایشان به قم به تجدید حیات حوزه علمیه انجامید و مدرسه فیضیه نیز جانی تازه در کالبد خود یافت. فیضیه دردوران زعامت و مرجعیت آیت الله صدر و آیت الله بروجردی نیز بازسازی شد و شکل کنونی خود را یافت. امام خمینی (ره ) پس از ورود به قم در سال 1301 هجری شمسی دریکی از حجره های مدرسه فیضیه سکونت داشتند، این حجره که شماره 23 را بر پیشانی خود دارد تا سال 1325 هجری شمسی محل زندگی و کانون فعالیت های علمی و اجتماعی ایشان بود. اولین فعالیت اجتماعی امام خمینی (ره ) در فیضیه برگزاری درس اخلاق برای مردم و طلاب درسال 1315 شمسی و نقد حکومت رضا خانی بود. پس از شهریور سال 1320 و فرار رضاه شاه از ایران ، فیضیه شاهد فعالیت های جدی و گسترده تر امام علیه رژیم پهلوی بود . امام راحل در 29 اسفند 1341 درسخنرانی خود در مسجد اعظم قم به حمله ماموران دولتی به مدرسه فیضیه در سی ام بهمن ماه همان سال اعتراض کرد. یورش ماموران شهربانی و ژاندارمری قم درآن تاریخ به مدرسه فیضیه درپی اعتراض امام راحل به طرح آمریکایی شاه با عنوان انقلاب سفید بود. در فروردین 1342 نیز فیضیه یک بار دیگر هدف حمله نظامی قرار گرفت، سخنرانی های امام راحل علیه قانون انجمن های ایالتی وولایتی و گسترش اعتراضات مردمی ، فیضیه را به مرکز انقلاب اسلامی تبدیل کرده بود. به دلیل قرار گرفتن فیضیه در کانون مبارزات سیاسی و فعالیت های اجتماعی امام خمینی (ره ) رژیم شاه نیز این مدرسه را محلی برای اجتماعات سیاسی و پناهگاه طرفداران انقلاب می دید و از آن بشدت بیم داشت. در خرداد 54 تظاهراتی به انگیره بزرگداشت خاطره شهدای 15 خرداد درفیضیه برگزار شد که این مراسم نیز هدف حمله پلیس ارتش رژیم قرار گرفت و به تعطیلی مدرسه تا پیروزی انقلاب اسلامی انجامید. مدرسه فیضیه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نیز همچنان جایگاه سیاسی و مذهبی خود را حفظ کرده است. ک/3 /550/380/546