گرمابه های دیروز، بیغوله های امروز
#
تهران بزرک، خبرگزاری جمهوری اسلامی 13/02/85
داخلی.اجتماعی.گرمابه.
گرمابه های عمومی در گذشته نه چندان دور این سرزمین به عنوان یکی از
نیازهای ضروری و لازم در زندگی روزمره مردم چه در شهر و چه در روستا محسوب
می شد.
به همین دلیل وجود گرمابه های عمومی در شهر و یا روستاها یکی از ضروریات
انکارناپذیر جامعه در این دوران بوده است.
هرچند که امروزه باتوجه به پیشرفت های حاصله در زندگی بشر و رشد شاخص های
بهداشتی انسان امروزی دیگر تمایلی برای استفاده ازگرمابه های عمومی از خود
نشان نمی دهد.
امروزه استفاده از گرمابه های عمومی در سطح شهرها تنها مختص به سربازان
، مسافران و کارگران فصلی شده است.
البته هرچند که در بیشتر روستاهای کشور، روستاییان در منازل خود اقدام
به ساخت حمام کرده اند ولی هنوز در تعدادی از روستاهای کشور گرمابه های
عمومی از رونق خوبی برخوردار است.
در شهر تهران با حدود 5/7 میلیون نفر جمعیت ثابت و حدود پنج میلیون
جمعیت شناور، وجود گرمابه های عمومی برای استفاده جمعیت شناور ساکن در این
کلانشهر به ویژه سربازان، کارگران فصلی و مهاجرین مقطعی هنوز هم احساس
می شود.
یکی از دلایل عدم استقبال مردم از گرمابه های عمومی، جدای از وجود حمام
شخصی در تمامی منازل ساکنان شهر، نبود نظارت و کنترل بر مسایل بهداشتی
این گرمابه هاست که موجب شده مردم کمتر از این اماکن استفاده کنند.
براساس آمار اتحادیه گرمابه داران تهران، از مجموع یک هزار واحد گرمابه
این شهر در سال های اخیر حدود 650 واحد آن به دلایل مختلف تعطیل شده است.
مسوولان اتحادیه گرمابه داران تهران مدعی اند، عامل تعطیلی گرمابه ها در
تهران عدم استقبال مردم و نداشتن مشتری و بالطبع هزینه های بالای نگهداری
گرمابه مانند آب، برق، سوخت و غیره است.
به گفته مسوولان این اتحادیه، بخش عمده ای از گرمابه های تهران دارای
ساختمان های فرسوده با قدمتی 50 تا 70 ساله هستند که در شرایط کنونی
بازسازی این ساختمان ها هم مقرون به صرفه نمی باشد.
"محسن نوروزی" گرمابدار در خیابان شهباز جنوب تهران در این خصوص گفت:
مدت سه سال است به علت نداشتن مشتری و درآمد کم آن گرمابه را تعطیل کردم.
وی افزود: در این گرمابه حدود 20نفر کارگر اشتغال به کار داشتند که
با تعطیلی گرمابه همه آنها بیکار شدند.
نوروزی عمراین گرمابه را حدود 60 سال عنوان کردو گفت : توان بازسازی
آن را نداریم و شهرداری هم همکاری لازم در مورد تغییر کاربری آن به ما نمی
دهد.
"مصطفی عمرانزاده" صاحب گرمابه "حقیقی" در خیابان پیروزی، در خصوص
وضعیت فعلی گرمابه های عمومی تهران گفت: گرمابه ها دیگر ارزش ندارند و کسی
به آن توجهی نمی کند.
وی افزود: تنها مشتریان گرمابه ها مسافران و کارگران ساختمانی هستند که
از وضعیت مالی مناسبی برخودار نیستند و به نوعی مجبور به استفاده از
گرمابه های عمومی هستند.
عمرانزاده با انتقاد از سطح درآمد گرمابه های عمومی، گفت : گرمابه ها در
مقایسه با 10 سال پیش بیش از 95 درصد مشتریان خود را از دست داده اند.
وی ساخت حمام در منازل مسکونی را دلیل کاهش مشتری گرمابه ها ذکر کرد و
افزود: بسیاری از گرمابه های عمومی به دلیل نبود مشتری تعطیل شده اند و
ساختمان های آنها به یک مخروبه و بیغوله تبدیل شده است.
عمرانزاده هزینه های بالای آب، برق، مالیات و عوارض گرمابه نسبت به میزان
درآمد آن را یکی از عوامل تعطیلی گرمابه ها ذکر کرد و افزود: گرمابه داران
به دلیل نبود مشتری بیشتر کارگران خود را اخراج کرده اند.
وی اظهار داشت: با این وضعیت بازسازی ساختمان های قدیمی گرمابه های عمومی
به هیچ وجه صرفه اقتصادی ندارد.
"صمد کریمی" و "علی جوادی" صاحبان گرمابه های عمومی "بسیجی" در سه راه
امین حضور و گرمابه "عبداله خان" در خیابان سعدی نیز در خصوص مشکلات و مسایل
گرمابه های عمومی نظراتی مانند همکار خود "عمرانزاده" دارند.
به گفته آنها، برخی از گرمابه ها به صورت سرقفلی واگذار شده اند و مالکان
اصلی این گرمابه ها حاضر به بازسازی و یا تغییر کاربری آن نیستند.
دراین میان برخی از شهروندان شامل کارگران و مهاجران فصلی و سربازان به
عنوان مشتریان اصلی گرمابه های عمومی، هنوز هم بر وجود گرمابه های عمومی
در شهری مثل تهران تاکید دارند.
"علی احمدی" 23 ساله اهل شهر اراک که در تهران مشغول کار ساختمانی است،
گفت : در منطقه جنوب تهران واحدی را اجاره کرده ام که فاقد حمام است و به
همین دلیل در هفته دوبار از گرمابه های عمومی استفاده می کنم.
وی افزود : تمامی کارگران و مهاجران فصلی حاضر در تهران از گرمابه های
عمومی استفاده می کنند.
"رحمان شاهسوند" 34 ساله اهل اصفهان نیز که با یک خودور شخصی در تهران
مسافرکشی می کند، در این باره گفت: خانواده ام در اصفهان هستند و تنها در
تهران زندگی می کنم.
وی افزود: در یکی از نقاط جنوب تهران زندگی می کنم و با توجه به اینکه
محل زندگی ام حمام ندارد، از گرمابه های عمومی استفاده می کنم.
شاهسوند گفت: متاسفانه گرمابه های عمومی وضعیت بهداشتی مناسبی ندارند و
و برخی از این گرمابه ها به محلی برای حضور معتادان تبدیل شده است.
وی گفت: بهداشت نظارت دقیقی بر وضعیت گرمابه ها ندارد و به دلیل این که
افراد کمی از گرمابه های عمومی استفاده می کنند، دستگاه یا نهادی متولی
نظارت بر فعالیت این واحدها نیست.
رییس اتحادیه گرمابه داران و سونای خشک و بخار تهران گفت: پیش بینی
می کنیم تا دو سال دیگر تمامی گرمابه های عمومی تهران تعطیل شوند.
"اکبرسجادی" افزود: وجود گرمابه های عمومی در شهری مانند تهران با جمعیت
و مسافران زیاد ضروری است اما متاسفانه کسی به این موضوع توجهی ندارد.
وی با اشاره به اینکه طی سال های اخیر بیش از نیمی از گرمابه های عمومی
تهران تعطیل شده اند، اظهار داشت: حدود 650 گرمابه در تهران تعطیل و یا به
دلیل فرسودگی دیگر قابل استفاده نیستند.
سجادی خاطر نشان کرد: از یک هزار گرمابه که در چند دهه گذشته سطح تهران
فعالیت داشتند هم اکنون حدود 300 گرمابه فعالیت دارند.
وی دلیل تعطیلی گرمابه ها در تهران را کاهش مشتری و هزینه های بالا آن
عنوان کرد و گفت: این گرمابه ها به دلیل کاهش مشتری و مقرون به صرفه نبودن
برای صاحبانشان محکوم به تعطیلی هستند.
سجادی افزود: بیشتر اعضا اتحادیه گرمابه داران تهران در تلاش برای تغییر
کاربری گرمابه ها با هدف تغییر شغل هستند.
وی اظهار داشت: هم اکنون نرخ رسمی برای استحمام در گرمابه های درجه یک،
شش هزار ریال و برای گرمابه های درجه دو پنج هزار و پانصد ریال است.
سجادی افزود: عمر بیشتر ساختمان های گرمابه های تهران بالای 50 سال است و
دارای مشکلاتی در این زمینه هستند.
وی با اشاره به اینکه شهرداری برای تغییر کاربری گرمابه هابسته به منطقه
برای هر مترمربع آن 10 تا 20 میلیون ریال عوارض دریافت می کند، افزود:
پرداخت چنین مبلغی در توان صاحبان گرمابه های عمومی نیست.
اتحادیه گرمابه داران تهران در سال 1320 تاسیس شد و دارای یک هزار عضو
بوده است.
تهرام/ک/2328/573/ 1064
