نوروز و برخی رسوم در هرمزگان
#
بندرعباس ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 14/12/84
داخلی.فرهنگی.نوروز.
پدیده نوشدن یا سال نو وهمنوایی انسان با طبیعت، علاوه برجنبه های معنوی،
سبب پدید آمدن یک رشته از آیین ها مانند پاک سازی محیط، تطهیرخویشتن،بر پا
داشتن جشن ها و مهمانی ها که در میان جوامع و ملل مشترک است می شود.
با وجودی که نحوه اجرای آیین های نوروزی در گوشه کنار جهان متفاوت است
اما یک روح مشترک آن هم طرد زشتی و پلشتی ها و نوکردن و آغاز رویش همه را
به هم پیوند می دهد.
نوروز برای هرمزگانی ها همنوایی وهمسازی باطبیعت برای رهایی از کهنه پرستی
واستقبال ازنوزایی است وآنان باآیینهای ویژه ای به استقبال این ماه می روند.
مردم هرمزگان در حالی به استقبال نوروز می روند که از ماهها قبل حال و
هوایی بهاری را تجربه کرده اند.
مردم هرمزگان به ویژه زنان این خطه با خرید چادرهای ویل بندری، شلوارهای
خوس دوزی شده، پوشیدن کرییه (حلقه طلایی پا) انداختن خلخال به پا (زنجیرهای
طلایی به پا) و پوشیدن مینارهای رنگی به استقبال نوروز می روند.
مردم هرمزگان قبل از فرارسیدن نوروز با خانه تکانی و زدودن زشتی ها و
ناپاکی ها به انتظار بهار می نشینند.
آنان معتقدند که قبل از تحویل سال نو باید همه چیز پاک و منزه باشد تا
سال نو بدون ناپاکی و آلودگی تحویل شود.
کاشتن سبزه، خرید لباس عید، کاشتن گلهای زینتی درباغچه خانه، خرید ماهی
قرمز، پخت انواع شیرینی های خرمایی، تهیه پول نو برای عیدی دادن به بچه ها
از دیگر کارهای مردم این خطه برای استقبال از نوروز است.
در شب چهارشنبه آخرسال آیین چهارشنبه سوری نیز در این منطقه رواج دارد
و جوانان و نوجوانان آن را با سوزاندن هیزم و پریدن از آتش با شور و شوق
خاصی برگزار می کنند.
لحظه تحویل سال نو همه اعضای خانواده در کنار هم می نشینند وپس ازتحویل
سال، اعضای خانواده فرارسیدن سال نو را به یکدیگر تبریک می گویند و سپس با
شیرینی از همدیگر پذیرایی می کنند.
هرمزگانی ها غذاهای مخصوصی از فرآورده های دریایی مانند میگو پلو، قلیه
ماهی، سوراغ و مهیاوه و هواری که نوعی خورشت از ماهی است در روزهای اول
سال نو می پزند.
اکثر مردم پس از تحویل سال به زیارت اهل قبور بخصوص شهدا و اموات خود
می روند و با روشن کردن عود، عنبر و پخش شیرینی، قرائت فاتحه و قرآن یاد
آنها را گرامی می دارند.
مردم هرمزگان روز سیزده بدر را نحس می دانند و مواظب هستند که به قول
خودشان سیزده گیر نشوند و به همین دلیل به دشت و صحرا می روند و سیزده را
در آنجا به در می کنند.
در این روز دخترانی که هنوز ازدواج نکرده اند و یا به قول اهالی دم بخت
هستند سبزه ها را گره می زنند تا بختشان باز شده و خوشبخت شوند.
2690/667
