دانشمندان آلمانی متوجه دلیل فقدان هشیاری انسان در خواب شدند
..................................................
خبرگزاری جمهوری اسلامی 90/01/22
علمی آموزشی.هشیاری.خواب.تحقیق
تهران - نتایج تحقیقات دو دانشمند و متخصص اعصاب آلمانی به نامهای پیتر
دال بیانکو و پیتر وایا نشان می دهد که به چه دلیل انسان در خواب دچار
فقدان هشیاری می شود، آنها همچنین متوجه شده اند که کمبود خواب هماهنگی
بین بخش های مغز را دچار اختلال می کند.
به گزارش گروه اخبار صوتی و تصویری ایرنا، تارنمای صدای آلمان (دویچه وله
) روز دوشنبه نوشت: بر اساس پژوهش این دو دانشمند که در جدیدترین کتاب
آنان منتشر شده است، هشیاری انسان هر روز صبح از نو شکل می گیرد و هنگام
خواب از بین می رود و صبح روز بعد دوباره بین بخش های مغز ارتباط برقرار
می شود.
این پژوهش می افزاید که در حالت خواب و بیداری، یعنی در حقیقت در مرحله
آخر خواب، ما بتدریج هشیاری خود را دوباره به دست می آوریم و به وجود خود
آگاه می شویم.
حال دانشمندان آلمانی در مونیخ رمز چگونگی این روند و این را که چرا
هوشیاری هنگام خواب محو می شود، کشف کرده اند.
این دانشمندان عضو تیم پژوهشی موسسه روانپزشکی ماکس پلانک به سرپرستی
فیلیپ زمان، دریافته اند که دلیل این اتفاق آن است که سامانه فعالیت مغز
هنگام خواب و بیداری کاملا با هم متفاوت است.
این دانشمندان با کمک دستگاه ام. آر. آی (رزونانس مغناطیسی ) فعالیت مغز
25 داوطلب جوان را هنگام خواب مورد بررسی قرر داده اند. آنها در مدت 26
دقیقه خواب چهار مرحله متفاوت را در خواب مشاهده کرده اند.
دانشمندان در جریان پژوهش، بیشتر تمرکز خود را روی دو شبکه عصبی مغز
قرار دادند که فعالیتشان بطور فشرده ای با هم گره خورده و بخش های
مختلف مغز را با هم مرتبط می کند. این دو شبکه عصبی همچنین مسوول کنترل
روند تمرکز در مغز هستند.
یکی از این شبکه ها به نام (DMN ( روند تمرکز روی واکنش بدن به محرک
های خارجی را هدایت می کند و دیگری (ACN( مسوول دریافت این محرک ها و
پیام ها از محیط اطراف انسان است.
این دو شبکه همکاری تنگاتنگی با هم دارند و میزان فعالیتشان به هم وابسته
است. بدین معنی که وقتی یک شبکه در حال فعالیت زیاد است، فعالیت دیگری
کاهش می یابد و بر عکس این چرخه ادامه پیدا می کند.
اندازه گیری فعالیت این دو شبکه هنگام خواب نشان داده که همکاری تناوبی
بین آن دو در مراحل مختلف خواب کاملا تغییر می کند و بطور چشمگیری کاهش می
یابد.
اما ارتباط بین این دو شبکه بطور کامل قطع نمی شود، به همین دلیل مغز
هنگام خواب همچنان توانایی دریافت پیام های هشداردهنده را دارد. در
حقیقت فعالیت مغز هنگام خواب متوقف نمی شود، بلکه تنها سبک فعالیتش تغییر
می کند.
دانشمندان همچنین احتمال می دهند که تنها در صورت برقراری ارتباط فشرده و
هماهنگی بالا بین دو شبکه عصبی مغز، فعالیت های پیچیده بخش های
مختلف مغز شکل می گیرند اما دریافت پیام های مهم و ساده تر که منجر به
بیداری می شوند، همیشه امکان پذیر است.
به گفته این دانشمندان کاهش فعالیت و تغییر نوع ارتباط بخش های مغزی باهم
، عدم هشیاری هنگام خواب را توضیح می دهد.
با این حال سرپرست تیم پژوهشی موسسه ماکس پلانک به این نکته مهم اشاره می
کند که پژوهش انجام شده تنها محدود به بررسی فعالیت دو شبکه عصبی DMN و
ACN بوده است، در صورتی که بخش های دیگری نیز در مغز وجود دارند که روی
فعالیت مغز هنگام خواب و بیداری تاثیر گذار هستند.
وی تاکید می کند که بطور نمونه برای کشف اینکه حافظه بلند مدت چگونه
هنگام خواب کار می کند، بایستی پژوهش های دیگری انجام شود.
پارسال (2010) نیز همکاران تیم پژوهشی فیلیپ زمان در مونیخ در جریان
پژوهشی دیگر متوجه شدند که ارتباط فشرده دو شبکه عصبی DMN و ACN در صورت
کمبود خواب دچار اختلال می شود.
بخش هایی از شبکه DMN هستند که با سه ساعت کمبود خواب بطور واضح کمتر از
حالت عادی هماهنگ عمل می کنند.
اینکه خواب دقیقا چه تاثیری روی ارگانیسم بدن انسان دارد، سال هاست که
موضوع پژوهش های مختلف است اما نتایج به دست آمده در مورد تاثیر خواب
روی تنظیم فعالیت های بدنی همچنان ناقص است.
صویر1522** 1479**
شماره 190 ساعت 17:58 تمام
