شخصيت شوخ طبع حجت الاسلام قرائتي در فيلم شيخ شوخ كاشي تصوير شده است

به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، نشست نمایش و نقد و بررسی فیلم مستند 'شیخ شوخ كاشی' عصر امروز 13 اردیبهشت ماه با حضور محمد تقی فهیم (مجری)، طهماسب صلح جو (كارشناس) و صادق داوری فر (كارگردان اثر) در سالن 'سینما حقیقت' مركز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار شد.

صادق داوری فر در ابتدای این نشست خبری گفت: من تصمیم قبلی برای ساخت این فیلم نداشتم و ساخت آن بیشتر حاصل یك اتفاق بود. روزی من به همراه تعدادی از مدیران سیما نزد حجت الاسلام قرائتی رفتیم و در آنجا به فكر ساخت اثری مستند از حجت الاسلام قرائتی افتادم.

وی افزود: در مدت دوسال سه گروه دیگر در تلاش برای ساخت فیلم حجت الاسلام قرائتی بودند و فقط من موفق به انجام این مهم شدم.

این مستندساز تاكید كرد: نگاه نخست ما به فیلم داستانی بود اما پس از نگارش سه نسخه فیلمنامه نهایتا با توجه به محدودیت ها به این نسخه خاص رسیدیم. هرچند برنامه ریزی مشخصی داشتیم اما شخصیت حجت الاسلام قرائتی اجازه اجرای این برنامه ها را به ما نمی داد و من در بخشی از كار مجبور شدم تیم فیلمسازی را حذف و خودم دوربین به دست بگیرم.

داوری فر ادامه داد: پس از اولین تدوین متوجه شدم كه جای نقد حجت الاسلام قرائتی از منظر دیگران خالی است و به این ترتیب ایده هفت برادر به ذهن من رسید و از برادران ایشان نیز تصویر گرفتیم.

وی توضیح داد: ما یك گزارش تلویزیونی نساختیم و با وجود اینكه سلیقه های زیادی از سوی دیگران به ما تحمیل می شد اما به كار ادامه دادیم.

داوری فر تصریح كرد: من بیشتر سعی داشتم درباره شخصیت شوخ طبع قرائتی فیلم بسازم و كاری با مسائلی چون معلم بودن و بحث های اخلاق مدارانه نداشتم چون به گمان من تلویزیون این كار را انجام داده است.

طهماسب صلح جو نیز در ادامه مراسم گفت: من خودم هم مثل سایر دوستان از تماشای فیلم لذت بردم و به نظرم بیشترین جذابیت این فیلم برای سوژه است و جذابیت كاراكتر حجت الاسلام قرائتی به فیلم منتقل شد.

وی یادآور شد: به نظر من قراردادی ترین نوع مستند، پرتره است یعنی مخاطب برای دیدن یك مستند پرتره از قبل سوالات مشخصی درذهن دارد و آن فیلم به این سوالات پاسخ می دهد.

این منتقد سینما تاكید كرد: امتیاز فیلم «شیخ شوخ كاشی» این است كه از فضای كلیشه ای مستندهای پرتره خارج شده و با اینكه اطلاعات به ما می دهد ما را با ویژگی های شخصی تر و خصوصی تر سوژه نیز آشنا می سازد. به نظر من هر فیلمسازی نسبت به سوژه خود ذهنیتی دارد و مطمئنا می خواهد نوع نگاه خود را به تماشاچی منتقل كند اما در این فیلم كارگردان خود را به دست سوژه سپرده است و بیش از داشتن دیدگاه، مرعوب سوژه خود شده است.

محمد تقی فهیم گفت: من فكر می كنم این فیلم دارای سوژه خوبی است كه در دست هركس بود فیلم خوبی از آب در می آمد و فیلمساز می توانست تماشاچی خود را بر روی صندلی بنشاند.

وی افزود: این فیلم اساسا از سوژه قوت می گیرد چرا كه حجت الاسلام قرائتی حتی در دورانی كه امكانات تصویربرداری به شكل امروز فراهم نبود قریب 30 سال توانست مخاطب های زیادی برای برنامه های خود به دست آورد و هم اكنون نیز علاقه مندان زیادی دارد.

شفیع آقا محمدیان مدیر عامل مركز گسترش سینمای مستند نیز در این نشست گفت: به نظر من مشكلات این نوع فیلم ها رها كردن دوربین از سوی فیلمساز است.

وی افزود: اغلب در این نوع فیلم ها حركت دوربین كنترل شده نیست و به همین خاطر اگر سوژه شیرین باشد فیلم برای مخاطب مورد قبول بوده و در غیر اینصورت اثر تركیبی از تكنیك و سوژه خواهد شد.

وی یادآور شد: معتقدم در فیلم «مهرجویی كارنامه چهل ساله» نیز این اتفاق رخ داد و فیلمساز مغلوب سوژه خود شد و اینكه كارگردان معترف بود كه می خواسته خوبی های شخصیت را به تصویر بكشد اشتباه است زیرا مستندساز در عین حال كه تحلیل گر است باید بی طرف باشد.

در پایان این مراسم از صادق داوری فر و طهماسب صلح جو تقدیر شد.

فراهنگ**1983**