امام هادي(ع)، مظهر عبوديت و بندگي

امام ابوالحسن علی النقی هادی (ع) ملقب به امام 'هادی'، دهمین پیشوای شیعیان در نیمه ذیحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام 'صریا' متولد شد.

آن حضرت و فرزند گرامی ایشان امام حسن (ع) به عسكریین شهرت یافتند، زیرا خلفای بنی عباس آنها را از سال 233 به سامرا (عسكر) برده و تا آخر عمر پر بركتشان در آنجا، آنها را تحت نظر قرار دادند.

امام هادی (ع) به لقب های دیگری مانند نقی، عالم، فقیه، امین و طیب شهرت داشت و كنیه مبارك ایشان ابوالحسن است؛ از آنجا كه كنیه امام موسی كاظم (ع)و امام رضا (ع) نیز ابوالحسن بود، لذا برای اجتناب از اشتباه، ابوالحسن اول به امام كاظم (ع)، ابوالحسن ثانی به امام رضا (ع) و ابوالحسن ثالث به حضرت هادی (ع) اختصاص یافته است.

پدر بزرگوارش امام جواد (ع) و مادرش بانوی گرامی سمانه است كه شخصیتی با فضیلت و با تقوا بود، امام هادی (ع) در سن 6 یا 8 سالگی یعنی در سال 220 هجری، پس از شهادت امام جواد (ع) به امامت رسید.

مدت 33 ساله امامت امام هادی (ع) با خلفای معتصم، واثق، توكل، منتصر، مستعن و معتز معاصر بود،كه در میان آن ها، متوكل عباسی (دهمین خلیفه عباسیان) بیش از همه، نسبت به اهل بیت(ع) و خاندان امامت و علویان صاحب نام، دشمنی می ورزید و از هر راه ممكن در صدد اذیت و آزار آنان بر می آمد.

متوكل حتی نسبت به درگذشتگان اهل بیت(ع) نیز عقده گشایی می كرد و دستور می داد كه قبور امامان معصوم(ع)، به ویژه قبر مطهر اباعبدالله الحسین(ع) و خانه های مجاور آن را خراب كرده و زمین های كربلا را شخم زده و زراعت كنند.

وی، در سال 243 قمری، امام علی النقی(ع) را از مدینه منوره به سامرا فراخواند و آن حضرت را برای همیشه از موطن اصلی وی و اجداد طاهرینش دور كرد.

امام علی النقی(ع) به مدت 11سال در سامرا (پایتخت عباسیان) و در محله عسكر (منطقه مسكونی نظامیان) به حالت تبعید، زندگی نمود و در این مدت، تحت مراقبت و نظارت دستگاه امنیتی خلافت قرار داشت و از تماس با دوستان و یاران خویش محروم بود.

سرانجام در سوم رجب و یا به روایتی در 25 جمادی الآخر سال 254 قمری، در ایام خلافت معتز عباسی، به وسیله معتمد عباسی، برادر خلیفه وقت، مسموم و به شهادت رسید.

به هنگام شهادت آن امام همام، جز فرزندش امام حسن عسكری(ع)، كسی در بالینش حاضر نبود

امام حسن عسكری(ع) در ماتم پدر بزرگوارش بسیار گریست و خود آن حضرت را غسل و كفن كرد.

برای آن امام تشییع جنازه با شكوهی برگزار شد؛ دوستداران اهل بیت(ع)، فقها، قضات، دبیران، امیران و حتی بزرگان دربار خلافت در تشییع جنازه مطهر وی شركت كرده و آن امام را در یكی از حجره های خانه اش دفن كردند.

هم اكنون مرقد شریفش، به همراه مرقد مطهر فرزندش امام حسن عسكری(ع) و خواهرش حكیمه خاتون دختر امام جواد(ع) و همچنین نرگس خاتون مادر امام زمان(ع) در یك ضریح مقدس قرار دارد و در شهر سامرا، مزار شیعیان و دوستداران اهل بیت(ع) می باشد.

امام هادی (ع) كه در زمره امامان شیعه و از خاندان رسالت است، نیز از ویژگی دانشی گسترده و جامع برخوردار بود، طوری كه سمبل های دانش و فرهنگ وی، عقول را حیران و اندیشه ها را به اعجاب واداشته است.

امام هادی (ع) اصحاب فراوانی دارند كه بسیاری از آنها فخر شیعه هستند و از جمله‌ آنها حضرت عبدالعظیم حسنی است كه در شهر ری مدفون است.

7389/ 614