۲۹ دی ۱۳۹۱، ۸:۱۴
کد خبر: 80503997
T T
۰ نفر
مصدوميت كشاله ران،آسيب ديدگي رايج در بين ورزشكاران

تهران - آسيب ديدگي از ناحيه كشاله ران،اختلالي شايع در بين ورزشكاران رشته هاي مختلف است.

دكتر'ابراهیم عباسی'متخصص فیزیوتراپی با بیان این مطلب به ایرنا افزود: این آسیب بخصوص در ورزش‌ هایی كه در آنها حركت به سمت داخل ران همراه با مقداری نیرو بطور مكرر انجام می‌شود، بیشتر است كه از این ورزش ها می توان به فوتبال، اسكی روی یخ و هاكی اشاره كرد.

معاینه ودرمان دردكشاله ران ازاهمیت ویژه ای برخورداراست، چرا كه اختلالات متعددی می‌توانند باعث درد كشاله ران شده وحتی ارگان‌های مختلفی می‌توانند منجربه انتشار دردبه كشاله ران گردند.

وی گفت: مفصل ران بزرگ‌ ترین مفصل بدن است كه دامنه حركتی زیادی دارد و درصورتی كه این مفصل درمعرض فشارها واسترس‌های مكرر قرار گیرد، مستعد آسیب است، اگرچه درد كشاله ران علت‌های مختلفی می‌تواند داشته باشد، ولی شایع‌ ترین علت آن كشیدگی عضلات كشاله ران است كه ران را به لگن متصل می‌كنند تا هنگام فعالیت، اندام تحتانی در خط وسط قرار گیرد.

آسیب‌های حاد كشاله ران، به طور معمول بصورت كشیدگی یا پارگی عضله یا تاندون در شرایطی كه ران‌ها خیلی شدید علیه مقاومت به سمت داخل حركت می‌كنند، اتفاق می‌افتند.

دكتر عباسی معتقد است: آسیب‌های مزمن در فعالیت‌هایی كه عضلات كشاله ران مورد استفاده بیش از حد قرار می‌گیرند، مثل دو و شنای پروانه روی می‌دهند. تغییر جهت‌های سریع، دویدن و شوت كردن همگی فعالیت‌هایی هستند كه باعث تشدید درد می‌شوند؛ این درد به طور معمول به داخل ران انتشار می‌یابد.

وی درادامه اظهار داشت: كشیدگی‌ های كشاله ران در محل اتصال تاندون و عضله بصورت پارگی فیبرها و خونریزی اتفاق می‌افتند. طی ترمیم، بافت فیبروز و اسكار تشكیل می‌شود اما احتمال آسیب مجدد درآن محل بالاست. درآسیب‌های شدیدتر حتی ممكن است كندگی بخشی از استخوان لگن نیز اتفاق بیافتد.

به گفته وی، بیشتر كشیدگی‌های كشاله ران با استراحت، درمان محافظتی، فیزیوتراپی و تمرین درمانی بهبود می‌یابند و بعد از فروكش كردن درد حاد، كشش ملایم و تقویت عضله آسیب دیده انجام می‌شود.

این فیزیوتراپ درباره پیشگیری از آسیب دیدگی كشاله گفت: مطالعات نشان می‌دهند كه دامنه حركتی ران و قدرت عضلات نزدیك كننده های آن در ورزشكاران، قبل از ایجاد آسیب كشاله ران كمتر بوده است. لذا تقویت این عضلات روش مؤثر در پیشگیری از كشیدگی‌های آنها خواهد بود. درصورتی كه زمان كافی برای ترمیم كامل بافت داده نشود و توان‌بخشی بطور كامل انجام نگردد، احتمال كشیدگی‌های مجدد بالا خواهد بود.

مشخص شده است كه 8 تا 12 هفته برنامه تقویتی شامل ورزش‌های مقاومتی ران، تمرینات تعادلی و تقویت عضلات شكمی در درمان كشیدگی مزمن كشاله ران مؤثر است.

ورزشی(1)**3783**1590
۰ نفر