بمباران شهرها و مناطق مسكونی ایران و كشتار غیر نظامیان، توسط صدام حسین دیكتاتور جاه طلب عراق در طول هشت سال جنگ تحمیلی در یاد و خاطره تاریخ، ثبت است اما وقوع فاجعه انسانی بمباران سرزمین حلبچه و مرگ سرد مردم مظلوم عراق در این مكان رویدادی بود كه شاید كمتر كسی تصور آن را می كرد چرا كه این بار صدام با بی رحمی كه در قبال مردم سرزمین خود، روا داشت، حقانیت و مظلومیت هرچه بیشتر مردم ایران را به جهانیان نشان داد.
عملیات والفجر 10 كه از ساعت 2 بامداد 24 اسفند 1366 با رمز 'یا محمد ابن عبدالله' آغاز شده بود، حدود 9 روز بطول انجامید. در این عملیات رزمندگان اسلام در همان ساعات نخست موفق شدند تا پس از عبور از موانع سخت و ایذایی دشمن حدود 20 روستا واقع در شمال و جنوب و غرب شهر خرمال را آزاد نمایند.
رزمندگان همچنین با در هم شكستن مقاومت نیروهای دشمن موفق شدند تا منطقه ای به وسعت حدود 1200 كیلومتر مربع شامل شهرهای حلبچه، خرمال، بیاره، طویله و هم چنین نوسود از شهرهای ایران را آزاد نمایند و این مناطق را از وجود نیروهای بعثی كاملا پاكسازی نمایند.
روحیه بالای نیروهای خودی و از هم گسیختگی قوای دشمن بعث، موجبات پیروزی رزمندگان ایران را فراهم آورد.
پیشروی و آزادسازی بسیاری از مناطق كردنشین از جمله شهر استراتژیك حلبچه، موجی از شادی را در میان ساكنان و اهالی این مناطق بدنبال داشت.
مردم بی دفاع و مظلوم مناطق كردنشین عراق كه سالها طعم تلخ استبداد و تبعیض رژیم بعث را چشیده بودند، با شور و شوق بسیاری به استقبال برادران دینی خود شتافتند.
صدام كه از پیروزی های متوالی ایرانیان به شدت خشمگین بود، در یك اقدام غیرانسانی، به قصد انتقامگیری و سرپوش گذاشتن بر این شكست فاحش بیست و پنجم اسفند 1366 فرمان بمباران حلبچه را صادر و مردم بی دفاع و مظلوم این شهر و اطراف آن را هدف بمباران شیمیایی قرار داد.
نیروی هوایی عراق در این عملیات از انواع مواد شیمیایی و گازهای اعصاب مانند وی ایكس، سارین و تابون، و گاز خردل استفاده كردند.
رژیم بعث با ارتكاب این جنایات ضد انسانی، هیروشیمای دیگری آفرید و برگی سیاه بر پرونده سراسر جنایت خود افزود. در این حادثه، حدود پنج هزار نفر از شهروندان كرد عراقی كه اغلب آنها نیز زن و كودك بودند به شهادت رسیدند و هفت هزار تن دیگر مصدوم شدند. آثار مخرب این اقدام غیرانسانی در این مناطق با وجود گذشت سالیان متمادی هنوز به چشم می خورد.
وقوع فاجعه حلبچه واكنش وسیعی را در سطح بین الملل سبب شد و كشورها و گروه های مختلف حامی حقوق بشر در اعلامیه ها و گزارش های مختلف انزجار خود را از این اقدام غیرانسانی اعلام كردند.
انعكاس صحنههای دلخراش قربانیان این فاجعه، موقعیت بینالمللی رژیم عراق و همچنین حامیان این رژیم را به شدت تضعیف كرد.
به كارگیری سلاحهای شیمیایی از سوی صدام در حالی صورت پذیرفت كه عراق جزو 120 كشور امضا كننده پروتكل ژنو در مورد منع استفاده از سلاحهای سمی و خفه كننده بود؛ اما وی با بی توجهی به این مساله و زیر پا گذاردن تمام قوانین بین المللی، تنها به بهانه رسیدن به اهداف خویش دست به این اقدام غیر انسانی زد.
رژیم بعث تا پایان جنگ تحمیلی بارها از انواع سلاح های شیمیایی علیه رزمندگان ایران استفاده كرد؛ كه متاسفانه با سكوت و حتی همراهی مجامع بین المللی و كشورهایی كه داعیه دفاع از حقوق بشر را داشتند، روبرو شد و هزاران شهید و مجروح شیمیایی، حتی پس از گذشت بیش از 24 سال از اتمام جنگ ثمره و نتیجه استفاده از این تسلیحات غیرانسانی است.
**2059**9131
گروه اسناد و اطلاع رساني - حتي گذر زمان هم نمي تواند تصوير هولناك بمباران شيميايي حلبچه را در اذهان مردم جهان پاك كند، چرا كه وقوع اين فاجعه انساني داغي به وسعت سرزمين حلبچه را رقم زد.