توصيه هاي درماني به بيماران آسم

به گزارش ایرنا، علایم و شدت بیماری در افراد مختلف متفاوت است، برخی افراد سرفه، خس خس سینه و تنگی نفس را تقریبا هر روز دارند، برخی دیگر در فواصل بین حملات تنگی نفس علامتی ندارند.

به هر حال همه مبتلایان به آسم در این نكته مشترك هستند كه مجاری هوایی در آنها به صورت غیرطبیعی متناوبا تنگ می شود، بیشترین موارد آسم در حوالی پنج سالگی تشخیص داده می شود به همین دلیل بیشتر افراد تصور می كنند كه آسم بیماری كودكان است، اما احتمال كمی نیز وجود دارد كه افراد در سنین مختلف دچار این بیماری شوند.

برخی مطالعات بیان می كند كه احتمالا ابتلا به عفونتهای تنفسی در كودكی احتمال ابتلا به آسم را كاهش می دهد، به همین دلیل این بیماری در جوامع پیشرفته بیشتر از كشورهای در حال توسعه دیده می شود.

هنوز مشخص نیست كه چرا بیشتر كودكان مبتلا به آسم معمولا در حوالی سنین بلوغ خوب می شوند و اگر بیماری در این سنین خوب نشود، احتمالا برای همیشه باقی خواهد ماند؛ اما شرایط بیماری را می توان به خوبی اداره كرد، اگر آسم به خوبی كنترل شود، علایم بروز نمی كنند و می توان یك زندگی معمولی و مفید داشت.

علایم بیماری آسم:

برخی افراد، در دراز مدت تنگی نفس دارند و خس خس سینه و یا سرفه، نشانه اصلی این بیماری می‌باشد؛ سرفه با خلط و یا بدون خلط، كشیده شدن پوست بین دنده‌ها در هنگام تنفس، تنگی نفس در نتیجه ورزش و فعالیت بدنی، درد قفسه سینه، بدتر شدن خس خس سینه در شب و یا صبح زود، بهتر شدن خس خس سینه با مصرف داروهایی كه برای باز كردن راه‌های هوایی استفاده می‌شود و بدتر شدن خس خس سینه با رفلاكس(سوزش سر دل) از علایم دیگر بیماری آسم است.

همچنین كبودی لب‌ها و صورت، از دست دادن هوشیاری و گیجی، تنفس بسیار سخت، سریع شدن ضربان قلب، اضطراب شدید، عرق كردن، غیر عادی نفس كشیدن، توقف تنفس، سینه درد و سفت و سخت شدن سینه از علایم خطرناك بیماری آسم می باشد.

راه های درمان بیماری آسم، بر سه اصل استوار است:

اول اینكه آسم و علت های دیگری كه باعث تشدید آن می شود، به درستی توسط پزشك تشخیص داده شود، چه بسا فردی، سال ها با تشخیص آسم تحت درمان قرار می گیرد و بعدا پزشك متوجه می شود كه بیمار داروی نامناسبی مانند پروپروانولول یا ایندرال مصرف می كرده كه این داروها، باعث تشدید بیماری آسم می شود و یا علت دیگری مانند ریفلاكس معده (ترش كردن غذا) وجود دارد.

مساله بعدی سینوزیت می باشد، بیمار باید حتما از علایم سینوزیت آگاه باشد و در صورت وجود ترشحات پشت حلق، به پزشك خود گزارش دهد تا پزشك نسبت به درمان آن اقدام كند.

سومین مساله تماس با مواد حساسیت زا می باشد، مثل تماس با پرندگان، ادرار و مدفوع حیوانات، گرده های گل ها و گل كاری.

مسایل غیرریوی هم می تواند باعث تنگی ریوی و بروز علایمی شبیه آسم شود، مانند نارسایی قلبی؛ حتی كم خونی می تواند باعث تنگی نفس شود كه باید با علایم آسم افتراق داده شود.

در درمان های غیردارویی حذف آلرژن ها در مواقع لازم به نفع بیمار می باشد و اگر بیماران بتوانند از محل آلوده به یك محل سالم نقل مكان كنند، بسیار خوب است.

مساله بعدی تغذیه است، البته توصیه خاصی در مورد هیچ غذایی از طرف پزشك داده نمی شود و فقط عنوان می شود كه وقتی با مصرف هر غذایی احساس می شود كه مشكل تشدید می شود باید از برنامه غذایی حذف شود در نتیجه غذاهایی را كه ایجاد حساسیت می كنند نباید مصرف كرد، مانند انواع فلفل، زعفران، كرفس، انگور و خربزه.

در درمان دارویی، داروها را به دو گروه عمده تقسیم بندی می كند: گروه اول داروهایی هستند كه موقع حمله آسم باید مصرف شود، مثل اسپری سالبوتامول كه به وسیله آن بایستی سریعاً برونش باز شود.

توصیه می شود كه هر بیماری همیشه اسپری سالبوتامول را همراه داشته باشد و بهتر است با وسایل كمك اسپری مصرف شوند و چنانچه مشكل بیمار با اسپری برطرف نشود، حتما به بیمارستان مراجعه كند.

گروه دوم داروهایی هستند كه باعث جلوگیری از حمله آسم می شوند، مانند داروهای كورتون، انوع داروهای خوراكی گشاد كننده برونش و اسپری های تركیبی كه اگر درست مصرف شوند، كم عارضه ترین انواع داروها می باشند.

در مورد اسپری باید گفت كه انواع اسپری به هیچ عنوان باعث عادت كردن نمی شود، ولی حتما باید به صورت صحیح استفاده شوند.

عدم درمان به موقع بیماری آسم، چه عواقبی ممكن است داشته باشد؟

عدم درمان به موقع نه تنها باعث می شود كه شخص معضلات اجتماعی پیدا كند، بلكه شخصیت اجتماعی بیمار نیز تحت تاثیر قرار می گیرد و ضربه روحی بزرگی به بیمار وارد می شود، این بیماری باعث می شود فرد از كارش غیبت كند و از نظر اقتصادی نیز دچار مشكل شود.

آسم می تواند به قلب و عروق فشار بیاورد و باعث اختلالات قلبی و عروقی شود و فرد را از نظر یادگیری نیز تحت تاثیر قرار دهد.

توصیه هایی به افراد سالم و افراد مبتلا به بیماری آسم:

باید سعی كنند كه در معرض عفونت های ویروسی قرار نگیرند (یكی از راه های مقابله با عفونت ها، استفاده از واكسن آنفلوآنزاست كه باید در دوران كودكی تزریق شود)، از تماس با آلرژن ها و مواد محرك و آلاینده ها كه زمینه حساسیت را ایجاد می كند، پرهیز كنند.

تنگی نفس را جدی بگیرند و از مصرف دخانیات و الكل پرهیز كنند و با توجه به این كه اگر درمان آسم جدی گرفته شود، بیماری قابل كنترل است، با مشاهده اولین علایم آسم به پزشك مراجعه كنند و نسبت به درمان مناسب اقدام كنند.

توصیه می شود كه حتما درمان را به طور مرتب ادامه دهند و چنانچه دارویی توسط پزشك تجویز شد، به موقع آن را مصرف كنند.

چهارم می مصادف با 14 اردیبهشت روز جهانی آسم نامگذاری شده است.ك/4

7404/1535