'خسرو نقیبی' روزشنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا افزود: اصولا سینمای ایران متكی به نگاه فردی فیلمسازان بوده و در این میان ممكن است فیلم هایی حاصل حمایت بخش دولتی یا سیاستگذاری مدیران سینمایی باشد كه از جمله این آثار در دوره اخیر می توان به فیلم استرداد اشاره كرد كه اثری متوسط رو به خوب است.
نویسنده فیلم سینمایی پل چوبی تاكید كرد: 95 درصد سینمای ایران متكی به آدم هایی است كه نگاه خودشان را در آثارشان پیاده می كنند و گاه سیاست های سینمایی سر راهشان مشكل ایجاد كرده و بخشی از خلاقیت و روند كاری آنان را از بین می برد.
نقیبی توضیح داد: روند طبیعی فیلمسازی در دوره اخیر با مشكلاتی روبرو شد به نحوی كه اشكالات پیش امده برای اكران فیلم های برخی فیلمسازان بر روند تولید آثار بعدی آنان اثرگذاشت.
وی با یادآوری اینكه فیلمسازان دوره ای خاص را تجربه كردند اظهار كرد: تنها حسن این چهار سال رفع توقیف برخی آثار توقیفی همچون به رنگ ارغوان به كارگردانی ابراهیم حاتمی كیا در سال نخست حضور مدیریت جدید بود.
به گفته این منتقد و نویسنده سینما، در نقطه مقابل در همین دوره، جلوی اكران فیلم گزارش یك جشن از همین كارگردان گرفته شد.
نقیبی گفت: سیر طبیعی فیلمسازان دچار دست انداز و بدعت های عجیبی در بخش های مختلف همچون پروانه ساخت و نمایش شده است.
وی افزود: در این دوره شاهد صدور پروانه نمایش برای برخی آثار بودیم كه اساسا آنها فیلم سینمایی نبودند بلكه در آثار ویدئویی جا می گرفتند و برخی فیلم های دارای پروانه نمایش نیز با این توجیه كه نمایش عمومی آنها به صلاح نیست هیچ وقت به اكران عمومی نرسیدند.
به گفته این نویسنده سینما، در این دوره پروانه نمایش هایی صادر شد كه وجه قانونی نداشت این بدعت تازه در سینمای ایران بود.
نقیبی توضیح داد: حجم ممیزی فیلم ها شكل عجیبی پیدا كرد به گونه ای كه آثار سینمایی در سه مرحله نمایش در جشنواره، اكران و توزیع در شبكه نمایش خانگی ممیزی شدند و در نهایت نسخه مثله شده یك فیلم به شبكه نمایش خانگی رسید.
وی به دوری برخی فیلمسازان از تولید فیلم اشاره كرد و افزود: برخی فیلمسازان همچون كیانوش عیاری با پیشینه تولید آثار ماندگاری همچون مجموعه تلویزیونی روزگار غریب، اجازه اكران آثارشان را پیدا نكرده و این روند به سینمای ایران آسیب زد.
فراهنگ(4)**1983**1588
تهران- منتقد و نويسنده سينما گفت: سينماي ايران متكي به خلاقيت و هنر فردي فيلمسازان است و برنامه ريزي مديران اغلب اثري در كيفيت آثار سينمايي توليد شده نداشته است.
