صحيفه سجاديه در قالب دعا سياست هاي كلي مسلمانان را تبيين كرده است

حجت الاسلام و المسلمین 'سید كاظم ارفع' اظهار داشت: بهترین مرجع برای شناخت امام زین العابدین (ع) به عنوان زینت عبادت كنندگان، صحیفه سجادیه ایشان است.

وی روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار معارف ایرنا افزود: صحیفه سجادیه مجموعه دعاهایی است كه از مرزداران كشورهای اسلامی و مسایل مختلف از جمله حقوق پدر و مادر، فرزندان، مسایل اخلاقی، مسایل توحیدی، امامت و نبوت سخن به میان آورده است كه هر یك در نوع خود قابل تامل است.

این استاد حوزه علمیه بیان داشت: از این امام بزرگوار همچنین رساله حقوق به یادگار مانده است كه دارای بیانات و نكات متنوعی است و اگر مسایل مطرح شده در آن در جوامع بشری پیاده شود یك حقوق بشر جامع و كامل خواهد بود.

این پژوهشگر دینی اضافه كرد: امام سجاد (ع) توانستند رسالت و امامت خویش را در قالب دعا به مردم عصر خود و آیندگان ابلاغ كنند و آنچه در زندگی پربركت این امام بزرگوار بیش از همه چشمگیر است، ابعاد عبادی ایشان است.

وی اظهار داشت: امام زین العابدین (ع) در میان ائمه اطهار علیهم السلام دارای خصایص و ویژگی های برجسته ای است هر چند كه تمامی امامان معصوم نور واحد هستند اما حضرت سجاد (ع) در ابعاد عبادی، دینی و نیایش در بین ائمه ممتاز بود.

این استاد حوزه علمیه یكی از دلایل این ویژگی را عصر اختناق و خفقان اموی در زمان امام سجاد (ع) ذكر كرد و افزود: در دوران امامت ایشان، بنی امیه كاملا بر اوضاع مسلط شده بود و بعد از حادثه كربلا و روی كار آمدن یزید بن معاویه و جانشینان او یك حاكمیت دیكتاتورمآبانه و ظالمانه بر تمامی كشورهای اسلامی حاكم بود.

ارفع ادامه داد: در این شرایط بنی هاشم و در راس آن امام زین العابدین (ع) قدرت ایراد حتی یك خطابه را نیز نداشتند و بر اساس اسناد تاریخی تنها خطبه ایشان در مسجد شام و در اثبات حقانیت پدر بزرگوارشان امام حسین (ع) بیان شده بود.

وی تصریح كرد كه آن حضرت همانند امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) هیچ گونه كرسی درسی نداشت و برغم اینكه امام سجاد (ع) دوران امامتی حدود 35 سال را گذراندند نتوانستند به طور علنی اقدام به اشاعه فرهنگ ناب محمدی (ص) و معارف دینی بپردازند.

این پژوهشگر دینی یادآورشد: آن حضرت در این شرایط ساكت ننشستند و در قالب دعا، معارف اهل بیت علیهم السلام، اصول عقاید، اخلاق و راهكارهای درست زیستن را به درستی و زیبایی تبیین كردند.

فراهنگ (4)**1883**1588