به گزارش ایرنا، در آخرین روزهای ماه صفر سال 1292هـ . ق، در خانهای از خاندان طباطبایی، در شهر تاریخی بروجرد، كودكی چشم به جهان گشود كه او را حسین نامیدند. او از همان ایام كودكی، مورد مهر و علاقه سرشار پدرش، سید علی قرار گرفت و در سایه توجهات او تعلیم، تربیت و رشد یافت.
پدر بزرگوارشان، مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سید علی طباطبایی، عالمی جلیل القدر، موصوف به علم و تقوا، مرجع حوائج مردم، ساعی در اعلای كلمه دین و عارف به نسب بیت شریف خویش بود.
مادر ایشان نیز سیده آغابیگم ، دخت ارجمند مرحوم سید محمدعلی طباطبائی( ره ) است كه بانویی متدینه ، زاهده، عابده، متحفظ بر انجام مستحبات و ترك مكروهات و عالمه و پاكدامن بود.
نسب حضرت آیت الله العظمی طباطبایی بروجردی ، با سی و دو واسطه به حضرت امام حسن مجتبی (ع) می رسد و گذشته از شخصیت علمی و دینی و موقعیت بسیار ممتاز وی، از جانب پدران، نیاكان مادری، وارث مرجعیت و ریاست دینی است.
حضرت آیت الله العظمی طباطبایی بروجردی(ره) در هفت سالگی وارد مكتب خانه شد و كتاب 'جامع المقدمات' را به خوبی آموخت و در میان شاگردان از امتیاز مخصوصی بر خورد دار شدند ، به طوری كه ذكاوت و تیزهوشی و متانت وی زبانزد خاص و عام گردید.
پدرش چون پیشرفتش را دید، او را به حوزه علمیه نوربخش بروجرد برد و از معلم خواست تا بقیه علوم مقدماتی را به پسرش بیاموزد و بدین گونه صرف و نحو، معانی بیان، بدیع و منطق، فقه و اصول را در بروجرد آموخت.
از آن جا كه حوزه علمیه بروجرد، نیاز علمی او را پاسخگو نبود، به توصیه بزرگان و صلاحدید پدر، در 1310 قمری به اصفهان مهاجرت كرد.
این عالم گرانقدر پس از ورود به اصفهان، در درس مرحوم حاج سیدمحمدباقر درچهای شركت كرد.
ایشان هم چنین در درس جناب میرزا ابوالمعالی كلباسی و جناب سیدمحمدتقی مدرس شركت می كردند و علاوه بر فقه و اصول و رجال، در درس فلسفه دو فحل این فن، یعنی آخوند كاشی و جهانگیرخان قشقایی حاضر شد.
حضرت آیت الله العظمی طباطبایی بروجردی(ره) بعد از چهار سال تحصیل در اصفهان، در ربیع الاول سال 1319هـ . ق، نامه ای از طرف پدر در یافت نمود كه از او خواسته بود كه به بروجرد بازگردد.
وی گمان می كرد پدرش می خواهد او را برای ادامه تحصیل به نجف اشرف بفرستد، ولی بر خلاف تصورشان ، پس از دیدار پدر و بستگان، مشاهده می كند كه مقدمات ازدواج او را فراهم كرده اند.
زمانی كه آیت الله بروجردی در اصفهان مشغول به تحصیل بودن، بار دیگر نامه ای ازطرف پدر به دستش رسید كه از وی خواسته بود به نجف عزیمت كند، لذا در 27 سالگی به همراه برادر كوچكش سید اسماعیل، روانه نجف شدند.
آیت الله بروجردی پس از ورود به نجف اشرف، به حوزه درس مرحوم آیت الله العظمی آخوند ملا محمد كاظم خراسانی وارد شده و 9 سال از محضر پر فیض آن فقیه بزرگ و علمای دیگری چون آیت الله العظمی آقا سید كاظم یزدی و آیت الله شریعت اصفهانی (شیخ الشریعة) در فقه و اصول و رجال كسب فیض كردند.
ایشان در ایام تحصیل در نجف اشرف ، بعد از اتمام درس مرحوم آخوند ، بحث همان روز را برای جمع كثیری تقریر می‌فرمودند.
مرحوم آیتالله بروجردی در اواخر سال 1363 قمری به علت كسالتی در بیمارستان فیروزآبادی شهر ری بستری شد و پس از یك عمل جراحی بهبود یافت و تا زمانی كه در بیمارستان بود عدۀ زیادی از افاضل علما و آیات قم و تهران در بیمارستان از او عیادت كرند و پیشنهاد اقامت در حوزه قم و اداره طلاب به او گردید.
سرانجام در 14 محرم 1364 وارد حوزه قم شد و دیری نگذشت كه پس از فوت مرحوم آیتالله حائری تدریجا در رأس اساتید بزرگ حوزه قم قرار گرفت.
مرحوم بروجردی قریب 16 سال در شهرستان قم با همكاری آیات و اساتید علما حوزه عریض و طویلی مملو از علمای اعلام و حجج بزرگ اسلام برپا كرد.
وی درنشر حقایق مكتب، تدریس و تشویق فضلا، ساختن مدارس و مساجد در سراسر جهان، و اعزام علما و اساتید به نقاط مختلف باعث ترویج دین، توسعه و شناخت مكتب جعفری در سراسر جهان گردید.
در عصر او مرحوم شیخ شلتوت مفتی و رئیس جامع الازهر، با فتوای خود كرسی فقه جعفری را (كه از منابع غنی و متون اصیل اسلامی برخوردار است)در ردیف فقه مذاهب جهان اسلام قرار داد و مورد تأیید واقع گردیده و تثبیت شد.
مرحوم آیتالله سیدحسین بروجردی حوزه درس جامعی مركب از اعلام و آیات و فضلای مختلف در مسجد اعظم قم برقرار كرد، او در طرح مسائل فقهی احاطه جامعی داشت و رأی صاحب نظران و فقهای بزرگ را بدون كم و كاست به خوبی عنوان می نمود تا خود علما (و فقهای مكتب درس او) انتخاب كنند و نظریه صائب را برگزیده و اهل نظر شوند.
وی درعین احاطه به اصول فقه در علم رجال و حدیث مهارتی كامل داشت و با وجود اطلاعات فلسفی و دروس حكمت و از خودنمائی به دور بود.
در سجایای اخلاقی آیتی جامع بود و با وجود كهولت از احوال علما و از حوزه‌ها در حد توان رسیدگی و پرسش می‌كرد.
در عصر او رساله عملیه توضیح المسائل برای مقلدین با اسلوب تازه و جالبی در سراسر جهان منتشر شد.
مرحوم آیتالله بروجردی سرانجام در شوال 1380 (فروردین 1340) بر اثر عارضه قلبی دار فانی را وداع كرد و در كنار مسجد اعظم به خاك سپرده شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی بروجردی ، پنجاه و چهارمین سالگرد ارتحال این مرجع تقلید جهان تشیع، سه‌شنبه 12 شوال المكرم 1434، برابر با 29 مردادماه، بعد از نماز مغرب و عشا در مسجد اعظم قم برگزار خواهد شد.
سخنران این مراسم، حجت الاسلام والمسلمین استاد فاطمی‌نیا خواهد بود. ك/4
/7402/550/
قم- به مناسبت پنجاه و چهارمین سالگرد ارتحال حضرت آیت­الله العظمی حسین احمدی طباطبایی بروجردی(ره) نگاهی بر زندگینـامه این مرجع فقید و بزرگ شیعه می اندازیم.
