به گزارش خبرنگار اجتماعي ايرنا، طبق تعاريف سازمان بهداشت جهاني، سالمندي از سن 60 سالگي آغاز مي‌شود، سن 60 تا 69 سال را سالمند جوان، 70 تا 79 سال را سالخورده و 80 سال به بالا را كهنسال مي‌نامند.
در حال حاضر بيش از شش ميليون سالمند در ايران وجود دارد كه چهار ميليون نفر از آنان بالاي 60 سال و دو ميليون نفر بالاي 65 سال دارند، سالمندي فرآيندي است كه در سه شاخه فيزيولوژيك، اجتماعي وروان شناختي، شخص را به سمت پيري مي‌برد.
**شايع ترين اختلالات در دوران سالمندي،اختلالات افسردگي، خلقي و اضطرابي
افسردگي، ترس از مرگ، احساس تنهايي، ناكامي، عدم سودمندي، خستگي، استرس، افكار خودكشي، تغيير در الگوي خواب و بي خوابي از علايم اختلال درسلامت رواني سالمندان محسوب مي شود.
افسردگي كيفيت زندگي را مختل مي‌كند و خطر خودكشي را افزايش مي‌دهد، سالمندان افسرده در مقايسه با ديگر سالمندان، سه برابر بيشتر به بيماري فشار خون بالا مبتلا مي‌شوند و درمقابل حملات قلبي، عفونت ريه و ديگر بيماري‌ها ضعيف تر هستند و به خاطر ضعف جسماني، نسبت به ديگران احساس ناامني كرده و دوري گزيدن را بر حضور در اجتماع ترجيح مي دهند.
انسان‌ها وقتي به دوران سالمندي مي‌رسند، احساس مي‌كنند به آخر خط رسيده‌اند به اين دليل كه توانمندي‌هايشان كمتر و استقلالشان به خطر مي‌افتد و ديگر نمي‌توانند همانند گذشته از خود و اطرافيان مراقبت كنند، همه اين مسائل باعث تغيير خلق و خوي سالمندان مي‌شود.
احساس مسئوليت و داشتن هدف برروند پيري اثر مثبت مي گذارد و هرچه ميزان تسلط بر زندگي و قدرت تصميم گيري بيشتر باشد، خشنودي از زندگي بيشتر به چشم مي‌خورد.
اختلالات اضطرابي نيز مي تواند در سالمندان هراس، وحشت زدگي و يا حتي علايمي از بيماري هاي غدد داخلي، تنفسي، قلبي و عروقي، را ايجاد كند كه در اين مواقع مراجعه افراد سالمند به مراكز بهداشتي و درماني ضروري است.
سالمندان به ظاهر پير و ناتوان شده اند و به مرحله باز نشستگي رسيده اند، اما بسياري از اين افراد براي نسل جوان افرادي مهم و قابل اعتمادند كه مي توانند به تربيت جوانان بپردازند و مشكلات و مسائل آنان را حل كنند، سالمندان باتجربه ها و اندوخته هايي كه دارند، قادرند اعضاي خانواده و جامعه را در رفع مشكلات ياري دهند و شادي و طراوت در زندگي به وجود آورند.
سالمنداني كه در خانواده و در محيطي سرشار از محبت، صميمت،قدرشناسي و احترام زندگي مي كنند داراي سلامت رواني بهتري هستند، بنابراين ضروري است تا حد امكان سالمندان در كنار فرزندان و نوه ها زندگي كنند، بزرگ خانواده محسوب شوند و فرزندان در تصميم گيري ها از آنان نظرخواهي كنند و به عقايد آنان احترام بگذارند.
**سياست‌هاي مراقبت و درمان
آمادگي جوامع و ارائه دهندگان خدمات سلامتي براي پاسخگويي به نيازهاي سالمندان امري ضروري است كه شامل تربيت نيروهاي متخصص براي مراقبت از سالمندان و جلوگيري و كنترل بيماري‌هاي مرتبط با كهولت سن شامل بيماري‌هاي روان و عصبي و مشكلات ناشي از مصرف دارو است.
همچنين تصميم گرفتن درباره سياست‌هاي پايدار و بلند مدت تسكين دهنده وتوسعه خدمات و شرايط متناسب با سالمندان مي تواند مفيد و موثر باشد.
** سلامت روان در جامعه
داشتن سلامت عمومي و مراقبت‌هاي اجتماعي براي بهبود سلامت سالمندان موثر است و از بروز بيماري‌ها و امراض مزمن جلوگيري مي‌كند، همچنين آموزش تمام ارائه‌دهندگان خدمات درماني مرتبط با مشكلات و نارسايي‌هاي مرتبط با كهولت سن نيز اهميت زيادي دارد.
كنترل سلامت رواني در سالمندان در سطح جامعه بسيار ضروري است، به همين نسبت نيز توجه و تمركز بر مراقبت طولاني مدت از سالمنداني كه از مشكلات رواني رنج مي‌برند، اهميت دارد.
يك محيط ايمن و سالم براي سالمند محيطي آرام و بي‌سروصدا نيست بلكه آن چيزي كه سالمند را سالم نگه مي‌دارد، حفظ ارتباط است، سالمند بايد در اجتماع حضور فعال داشته باشد و با اعضاي خانواده، دوستان و افراد اجتماع ارتباط برقرار كند.
اجتمام(5)9188 ** 1569
تهران - سالمندان هر چند به مانند دوره جواني از نظر جسمي توانمند نيستند اما آنان با تجربه ها و اندوخته هايي كه دارند، قادرند اعضاي خانواده و جامعه را در رفع مشكلات ياري دهند و شادي و طراوت در زندگي به وجود آورند.
