خوانش پريشي، دش خواني يا ديسلكسيا (Dyslexia) يك اصطلاح وسيع براي تشريح معلوليت آموزشي است. اين معلوليت موجب اختلال در روان خواني و يا درك مطلب مي شود. اين ناتواني مي تواند خود را به شكل مشكل در رابطه با رمز گشايي، برنامه نويسي، املا، مهارت شنوايي، حافظه كوتاه مدت و يا نام گذاري سريع آشكار كند.
به گزارش گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه خبري يونايتدپرس، بارت بواتس روانشناس باليني دانشگاه لون در بلژيك و همكارانش از 45 بزرگسالان شامل 23 نفر مبتلا به خوانش پريشي و 22 نفر بدون اين ناتواني خواستند از ميان انواع صداهاي مختلف، صداهايي را كه نامحسوس تر بود، تشخيص دهند.
سپس با استفاده از تشديد تصويربرداري مغناطيسي عملكردي، مغز آن ها را مورد بررسي قرار دادند و نقشه ارتباطات پيچيده آن را ساختند.
نتايج اين مطالعه كه در نشريه ساينس (Science) منتشر شده است، نشان مي دهد هر دو گروه به دقت قادر به تشخيص صداها بوده اند؛ اما گروه مبتلا به ناتواني خوانش پريشي بسيار آهسته تر اين كار را انجام مي دهند.
همچنين در هر دو گروه، الگوهاي شليك نورون بر اساس طبقه بندي صداها كاملا هماهنگ بود.
به گفته محققان بازنمايي آوايي در مبتلايان به خوانش پريشي كاملا درست و شبيه انسان هاي سالم است.
سپس محققان 13 ناحيه از مغز اين افراد را كه مسوول برقراري ارتباط با ديگران هستند، بررسي و مشاهده كردند 12 ناحيه از اين نواحي با زبان و گفتار در ارتباط هستند و تنها يك منطقه با بينايي مرتبط است.
براي هر دو گروه، اين سيگنال ها كه موجب اتصال عملكردي مي شوند، بين نيمكره هاي قشر شنوايي يعني منطقه مرتبط با واج و شناخت زباني به صورت كاملا طبيعي وجود دارد. اما ماده سفيد كه بخش توليد واج را به بخش (Broca) متصل مي كند ضعيف تر از افراد سالم است.
به گفته محققان شناسايي محل اين ناتواني در مغز مي تواند به درك بهتر اين بيماري و يافتن راه هاي درمان آن كمك شاياني كند.
علمي(6)**م.پ**1336
تهران- ايرنا- مطالعات اخير محققان بلژيكي نشان مي دهد يك اتصال معيوب در ماده سفيد مغز موجب معلوليت در روانخواني و يا درك مطلب (خوانش پريشي) مي شود.
