'... ما شهید می شویم، اما بدانید از هر قطره خون ما مجاهدی تربیت خواهد شد و ایران را اسلامی خواهد كرد... با چشم باز به استقبال شهادت برویم و با چشمان باز با خدا و نیكان بزرگوار خود رو به رو شویم...' این سخنان نواب صفوی پیش از شهادت وی و یارانش به وسیله رژیم پهلوی است كه با شجاعت بر زبان راند تا نشان دهد هیچ گاه از مبارزه در برابر ظلم و بیداد دست نخواهد كشید.
سید مجتبی تهرانی مشهور به نواب صفوی در 1303 هجری خورشیدی در خانی آباد تهران در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. پس از پایان دوره ابتدایی راهی آبادان شد و برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مهاجرت كرد و در حوزه علمیه این شهر مشغول به یادگیری علوم دینی شد. وی در نجف از محضر استادان والامقامی همچون علامه امینی، شیخ حسین قمی و آقا شیخ محمد تهرانی كسب فیض كرد.
مجتبی تهرانی پس از چهار سال زندگی در نجف به ایران آمد و جمعیت فداییان اسلام را تشكیل داد. این جمعیت از گروه های اصولگرای مذهبی و تأثیرگذار در تاریخ سیاسی كشور در دهه 1320 خورشیدی بود كه با دغدغهی انقلابی شكل گرفت و با رهبری نواب صفوی با استبداد و استعمار به مبارزه مسلحانه پرداخت.
زندگی شهید نواب صفوی با فراز و نشیب های فراوانی همراه شد و تجاوز متفقین در جنگ دوم جهانی به ایران و رواج فرهنگ غربی به وسیله ی برخی نویسندگان غرب گرا كه گفته شده با نوشته های خود سعی در نقد و مخدوش كردن بعضی آموزه های اسلامی داشتند از نگرانی ها و دغدغه های وی بود.
سید مجتبی تهرانی هنگامی كه با كتاب های 'احمد كسروی' نوبسنده ی معاصر آشنا شد، شروع به پند و اندرز وی كرد اما او از عقیده ی خود دست بر نداشت. نواب با صدور و گرفتن حكم ارتداد و 'مهدورالدم' بودن كسروی از یكی از علمای دینی، در نخستین اقدام مسلحانه با همكاری سید حسین امامی از یاران انقلابی خود در 20 اسفند 1324 خورشیدی كسروی را ترور (اعدام انقلابی) كرد.
نواب صفوی با نگارش كتابی به نام 'جامعه و حكومت اسلامی' در آبان 1329 هجری خورشیدی به بیان روش حاكمیت پرداخت و معتقد بود تنها با حركت ریشه ای و تقویت فرهنگ اصیل اسلامی در جامعه می توان با استكبار جهانی رویارویی كرد. این روحانی همواره در راه برقراری حكومت اسلامی گام بر می داشت و خود را به حكومت مشروطه محدود نمی كرد.
ترور (اعدام انقلابی) علی رزم آرا نخست وزیر رژیم پهلوی، مخالف ملی شدن صنعت نفت، دومین اقدام انقلابی نواب صفوی و یارانش بود كه در 16 اسفند 1329 هجری خورشیدی صورت پذیرفت.
همچنین هنگامی كه پیمان بغداد (سنتو) به وسیله ی حسین علاء امضا شد رهبر جمعیت فداییان اسلام در اعتراض به این حركت دستور ترور ( اعدام انقلابی) وی صادر كرد، اما سلاح محمدعلی ذوالقدر از انقلابیون جمعیت یاد شده به موقع شلیك نكرد و در پی آن تعداد زیادی از اعضای فداییان از جمله رهبر آنان بازداشت شدند.
نواب صفوی و چهار تن از یارانش در چهارم دی 1334 خورشیدی در اداره ی دادرسی ارتش در تهران محاكمه شدند و دادگاه نظامی پس از هشت روز آنان را به اعدام و چهار تن دیگر را به سه تا 6 سال زندان محكوم كرد.
گرچه آنان از این دنیای خاكی رخت بربستند اما انسان های دیگری رهرو راهی شدند كه نواب و یارانش در صحنه نبرد مسلحانه آغاز كرده بودند.
به بهانه سالروز شهادت نواب صفوی سخنان برخی بزرگان را درباره ی وی مرور می كنیم:
** امام خمینی (ره) معمار بزرگ انقلاب : نواب بسیار اخلاص داشت.
** آیت الله خامنه ای مقام معظم رهبری: [نواب صفوی] اولین جرقه های انگیزش انقلاب اسلامی را در من به وجود آورد و هیچ شكی ندارم كه اولین آتش را در دل ما نواب روشن كرد.
** علامه امینی: نواب ذخیره خدا برای جهان تشیع است.
** محمد تقی فلسفی (استاد حوزه علمیه قم): در طول تاریخ اسلام و ایران افراد زیادی زیر ظلم و شكنجه قرار گرفتند و به درجه شهادت نایل شدند اما در میان خیل شهدا تعداد معدودی همانند نواب، شخصیت شان راهنمای مردم شد.
اگر چه برخی بزرگان، اخلاص، هدف و نیت نواب صفوی و یارانش را تایید كرده اند اما در شكل و روش مبارزه ی مسلحانه ی آن ها یعنی ترور (اعدام انقلابی) افراد ابراز تردید كرده اند یا دست كم اجماع وجود ندارد زیرا در مذهب شیعه كه مذهبی عقلانی و استدلالی است، ترور وجود ندارد. شاهد مثال در تاریخ اسلام روش مسلم ابن عقیل سفیر امام حسین (ع) به كوفه است كه حاضر نشد در خانه ی 'هانی بن عروه' و به توصیه وی ، عبیدالله بن زیاد حاكم ظالم این شهر را ترور كند و حكومت اسلامی را در این شهر برقرار سازد. در مكتب مترفی شیعه، هدف وسیله را توجیه نمی كند.
با الهام از: كتاب رهبری به نام نواب
گروه اطلاع رسانی**2002**9131
به مناسبت سالروز شهادت نواب صفوی و یارانش؛
پیشاهنگان جهاد و مبارزه ی مسلحانه
۲۷ دی ۱۳۹۲، ۹:۳۷
کد خبر:
80999002
تهران- ایرنا - بیست و هفتم دی سالروز شهادت نواب صفوی و یارانش است كه با تشكیل جمعیت فداییان اسلام و فعالیت مذهبی پیشاهنگ مبارزه مسلحانه با رژیم پهلوی دوم شدند و با رشادت خویش در تاریخ معاصر ایران تاثیری شگرف گذاشتند.