نقش راه آهن چابهار - زاهدان در توسعه محور شرق مورد تاكید قرار گرفت

معاون اقتصادی و سرمایه گذاری منطقه آزاد تجاری صنعتی چابهار در این نشست بر لزوم شتاب دادن به اجرای پروژه راه آهن چابهار - زاهدان تاكید و بیان كرد: راه اندازی این خط آهن سبب فعال سازی طرح توسعه محور شرق و كریدور بین المللی شمال و جنوب می شود.

'شاهرخ انصاری' با اشاره به نیازمندیهای خاص منطقه ای در اجرای این پروژه ملی افزود: اجرای این پروژه حلقه اصلی و تكمیل كننده فعالیتهای توسعه ای در منطقه آزاد چابهار و اسكله شهید بهشتی است كه اجرای آن با وجود مصوبات و اعتبار در دولتهای قبلی به سرانجام نرسیده است.

وی با اشاره به نگاه ویژه دولت یازدهم به استان سیستان وبلوچستان به ویژه منطقه راهبردی چابهار به عنوان نگین توسعه محور شرق گفت: با تكمیل این پروژه شاهد شكوفایی و نقش آفرینی منطقه آزاد چابهار و این منطقه حساس و همچنین شهرستانها و استانهای همجوار در محور شرق كشور خواهیم بود.

او افزود: نیازمندیها و انتظارات منطقه آزاد و شركتهای فعال در پیكره های مختلف از جمله شركتهای پتروشیمی، فولاد و پالایشگاهها در جا نمایی ایستگاهها و نحوه برخورداری منطقه آزاد و سرمایه گذاران بخش خصوصی از پتانسیل راه آهن باید مد نظر و بررسی قرار گیرد.

معاون منطقه آزاد چابهار گفت: بهره برداری از خط آهن چابهار - زاهدان - مشهد كه مراحل اجرایی آن در دولت یازدهم رسما آغاز شده علاوه بر تامین نیازهای منطقه و نیازهای فرامنطقه‌ای كشورهای همسایه از جمله افغانستان و كشورهای آسیای میانه موجب فعال شدن كریدور بین المللی شمال و جنوب خواهد شد.

'موافقتنامه كریدور حمل و نقل بین المللی شمال - جنوب' شهریور ماه 1379 در سن پترزبورگ به امضاء وزرای حمل و نقل سه كشور ایران، هند و روسیه رسید.

كریدور شمال - جنوب مهمترین حلقه تجارت بین آسیا و اروپا در مقایسه با مسیرهای سنتی از نظر مسافت و زمان تا 40 درصد كوتاهتر و از نظر هزینه تا 30 درصد ارزانتر است.

كریدور شمال - جنوب یكی از مسیرهای مهم ترانزیتی در آسیای میانه است و كشورهای در مسیر این كریدور هر یك با تشكیل اتحادیه و انعقاد قراردادهای همكاری در رقابتی همه جانبه به توسعه و تجهیز بنادر، جاده ها، پایانه ها و مسیرهای ریلی خود می پردازند.

كریدور شمال - جنوب(NOSTRAC) در سال 1993 متعاقب برگزاری اجلاس كمیسیون اروپا، وزیران حمل و نقل كشورهای این اتحادیه علاوه بر كریدورهای شمالی، مركزی و جنوبی شاهراه ترانزیتی موسوم به كریدور ترانزیتی شمال - جنوب (NOSTRAC) را معرفی كرده و به تصویب رساندند.

این كریدور ارتباط ترانزیتی كشورهای شمال اروپا و روسیه را از طریق ایران و دریای خزر به كشورهای حوزه اقیانوس هند، خلیج فارس و جنوب آسیا برقرار می سازد.

در ابتدا محور ترانزیتی شمال - جنوب در مسیر هلسینكی - جلفا واقع شده بود كه پس از وقوع جنگ در قره باغ این محور عملاُ متروكه شد و ایران محور سرخس - مسكو - بندر مافاچ قلعه در داغستان را به عنوان مسیر ترانزیت پیشنهاد كرد. مدتی به علت نا امنی و تشنج در محور مافاچ قلعه و فقدان توجیه اقتصادی برای استفاده ار محور سرخس - مسكو، محور بنادر آستاراخان و لاگان در شمال دریای خزر، بنادر امیرآباد و انزلی در جنوب دریای خزر و بندرعباس پیشنهاد شد.

این مسیر كه بخش مهم آن از خاك ایران می گذرد بسیار سریعتر و ارزانتر از مسیرهای سنتی حمل كالا بوده و حدود 30 درصد برای صاحب كالا صرفه جویی مالی و زمانی به همراه دارد. برخورداری از تقاطع های متعدد و انشعابات مختلف بین آسیای میانه از جمله محاسن این كریدور است كه در نهایت موجبات توزیع كالاهای مبادلاتی شمال - جنوب را در حوزه شرق و غرب فراهم می سازد و در این میان اتصال بندر و منطقه آزاد چابهار به عنوان منطقه راهبردی به این كریدور در مبادله كالا به شرق كشور و همسایه های شرقی و آسیای میانه و فعال شدن كریدور شمال - جنوب و همچنین شرق - غرب نقش مهمی ایفا خواهد كرد.

در صورت فعال شدن تمام حلقه های این زنجیره، انتقال كانتینر از بندر بمبئی به مسكو حدود یك ماه زمان نیاز دارد در حالی كه ترانزیت كانتینری مشابه از طریق دریای بالتیك افزایش 20 درصدی هزینه حمل و نقل را در پی خواهد داشت.

همچنین درآمدی بالغ بر یك میلیارد دلار در سال برای كشورهای واقع در این محور ترانزیتی، كاهش وابستگی تجارت و ترانزیت كشورهای جنوب آسیا به كانال سوئز و ایجاد قطبهای خارجی جدید تولیدی، اقتصادی و تجاری در منطقه از دیگر مزایای فعال شدن این كریدور بین المللی هستند.ك/2

1744/653