كارگردان نمایش دن كامیلو: تلخ‌ترین حرف‌ها را می‌توان در قالب كمدی مطرح كرد

به گزارش ایرنا از فرهنگسرای رسانه، كوروش نریمانی در نشست نقد و بررسی نمایش «دن كامیلو» اظهار كرد: كمدی، ژانری متنوع است و در حوزه ادبیات نمایشی 24 نوع كمدی داریم.

نریمانی افزود: برخی معتقدند كه ژرف‌ترین و تلخ‌ترین حرف‌های جهان معاصر را در قالب كمدی می‌توان مطرح و بیان كرد، برای همین است كه در جهان تئاتر جدی و مدرن، تراژدی‌های شناخته شده را در قالب كمدی به روی صحنه می‌برند زیرا تاثیرش بیشتر است و بهتر دیده می‌شود.

وی ادامه داد: فاكتور مهم در ارتباط با نمایش كمدی و فضای نمایش‌های این ژانر، 'خنده' است بنابراین هر چه تعداد تماشاچیان بیشتر می‌شود، اجرای یك كار كمدی در سالن، سخت‌تر می شود زیرا از طرفی نمی‌توان جلوی خنده تماشاگر را گرفت چون برای همین به سالن و دیدن نمایش آمده و از طرفی بازیگر نیز باید تمركزش را حفظ و بازی‌اش را در همان فضا پیش ببرد.

نریمانی درباره انتخاب مهران احمدی برای نمایش «دن كامیلو» گفت: بازیگری تئاتر فن‌محور است یعنی بازیگر تئاتر از شیوه ایستادنش تا نوع نگاه و ارتباطش با تماشاگر با مقابل دوربین متفاوت است و بر عكس آن، تعاملی چشم در چشم و بلاواسطه با تماشاگرش دارد.

این كارگردان تئاتر بیان كرد: از سال 67 وارد دانشكده تئاتر شدم و تقریبا 22 سال است كه تئاتر كار می‌كنم، واقعا هیچگاه نشده كه كسی را به صرف چهره ‌بودن و شهرتش انتخاب كنم بلكه مهم اینست كه بازیگر تئاتر باشد و توانایی ایفای نقش مورد نظرم را داشته باشد.

نریمانی در پاسخ به این سوال كه چرا نمایش «دن كامیلو» را پس از گذشت 9 سال دوباره به روی صحنه برده است، توضیح داد: وقتی نمایشی با توفیق و استقبال مخاطب مواجه می‌شود باید روی صحنه نگه داشته شود.

وی افزود: از طرفی چون تئاتر ما كاملا دولتی و سیستماتیك است و نوبت‌دهی اجرا، اختصاص سالن، ارزیابی كار و ... غلط است، گاهی ناخواسته مجبور به ترك صحنه می‌شوی و ما در حالی در سال 84 خداحافظی كردیم كه حتی 30 اجرا هم نرفته بودیم و كارمان دیده نشد.

كارگردان نمایش «دن كامیلو» ادامه داد: هر روز بر تعداد تماشاگران، علاقه‌مندان و فارغ‌التحصیلان تئاتر افزوده می‌شود بنابراین طبیعی است بعد از گذشت 9 سال از آخرین اجرای این نمایشنامه، به اجرای دوباره‌اش بپردازیم، به ویژه كه ژانر این نمایش كمدی است و به حس و حال عموم جامعه نزدیك است.

نریمانی درباره وجوه اشتراك نسخه قبلی نمایش با اجرای امروزش گفت: تنها نقطه اشتراك هر دو اجرا فقط كارگردانی است، عادت كردیم نمایش را به نوعی روی صحنه ببریم كه زواید حذف شود و بیشتر نمایش و شخصیت‌هایش دیده شوند.

وی در مورد اقتباس از متن اصلی متذكر شد: شخصیت‌های محوری از متن اصلی اتخاذ شده اما باقی داستان‌ها ساخته و پرداخته ذهن خودم است، شخصیت‌هایی به نمایش اضافه شد مثلا كاراكتر مسیح كه در متن اصلی یك مجسمه است، در اینجا حضوری زنده دارد، تلاشم بر این بود تا اثر و نمایشی ساده و خودمانی ارائه كنم.



*سینما بازیگر را فربه می‌كند

مهران احمدی در خصوص انگیزه‌اش برای حضور مجدد در صحنه تئاتر گفت: محیط سینما به لحاظ ویژگی‌هایی كه دارد باعث می‌شود مسائلی همچون اصالت هنری از یاد برود و اینگونه است كه بازیگر را از لحاظ روحی و جسمی فربه می‌كند و از بین‌بردن این فربگی دلیل اصلی من برای كار در تئاتر بود.

احمدی افزود: از سال 70- 69 تئاتر را با كوروش نریمانی شروع كردم و تا سال 75 به طور پیوسته مشغول تئاتر بودم، آن زمان سبك بودم و پر از انرژی و اكنون دوباره این حس را دارم به ویژه با نقشی كه در دن كامیلو به عهده گرفتم.

وی در مورد بازگشت به صحنه تئاتر گفت: وقتی روی صحنه می‌آیم با خودآگاهم كاری ندارم و مهران احمدی نیستم، موجودی هستم كه در قالب نقشی روی صحنه نفس می‌كشد و از طرفی لطف و راهنمایی همكاران و هم بازی‌هایم در این گروه بازگشتم بعد از 15 سال را راحت‌تر كرده است.



*بازیگر زاویه نگاه تماشاگرش را می‌سنجد

سیامك صفری بازیگر نقش دن كامیلوی هر دو اجرای این نمایشنامه در خصوص تفاوت حسی بین اجرای قدیمی نمایش كه در سالن چهارسو بوده با اجرای امروزش در سالن اصلی تئاتر شهر گفت: وقتی بازیگر روی صحنه ایستاده، تماشاگرش و زاویه نگاهش را می‌سنجد و در نتیجه بازی خود را بر اساس موقعیت فضای موجود و معماری سالن و ... تنظیم می‌كند. صفری افزود: سالن قبلی، كوچك بود و فاصله با تماشاگران اندك، در نتیجه حس بازیگر راحت‌تر منتقل می‌شد و به نمایش گرمایی خاص می‌بخشید اما در اجرای جدید، سالن بزرگتر و گسترده‌تر است و ابعاد و بازی بازیگر نیز تفاوت فاحشی دارد.



*برای این نقش انرژی صرف می‌كنم

مهدی بجستانی ایفاگر نقش مسیح در دن كامیلو نیز در مورد نقش خود اظهار كرد: فكر می‌كنم چون فضای سالن چهارسو به گونه‌ای دیگر بود، یكسری حس‌ها بهتر به تماشاچی انتقال می‌یافت به ویژه با توجه به نقش مسیح كه كاراكتری آرام و با طمانینه است اما در سالن جدید، برای این نقش، انرژی بیشتری صرف می‌كنم.

بهرام افشاری درباره حضورش در این نمایش گفت: برایم دلنشین بود دوباره با نریمانی كار كنم اما نقش بروسكو را در این نمایش در ابتدا اصلا دوست نداشتم اما در ادامه و با اصرار و تشویق اعضای گروه با این نقش ارتباط گرفتم و انرژی‌ام را صرف ایفا و خلق كاراكتری كه به عهده‌ام گذاشته شده بود كردم و از نتیجه كارم تقریبا راضی هستم.

هوتن شكیبا دیگر بازیگر این نمایش نیز در این نشست گفت: قبل از این، نمایش جن گیر را با آقای نریمانی اجرا كرده بودم و آنجا نیز تفاوت و تاثیر سالن‌ها مشهود بود. چون هر سالنی مدل بازی، اجرا و طراحی خودش را می‌طلبد بنابراین نباید دن كامیلوی 84 را با نسخه فعلی‌اش مقایسه كنیم.

وی ادامه داد: نقش 'بوشكه' را خیلی دوست دارم و این نقشی متفاوت با نقش‌هایی است كه تاكنون بر عهده داشته‌ام.

نمایش «دن كامیلو» به نویسندگی و كارگردانی كوروش نریمانی، اقتباسی آزاد از مجموعه داستان‌های «دنیای كوچك دن كامیلو» طنزپرداز، روزنامه نگار و كاریكاتوریست ایتالیایی، جیووانی گوارسكی است.

نمایش «دن كامیلو» جوایز و افتخارات زیادی را همچون نمایش برگزیده سال 1384، نمایشنامه برگزیده سال 84 (كانون ملی منتقدان ایران، كارگردان برگزیده سال 84 (انجمن كارگردانان خانه تئاتر) و كارگردان برگزیده سال 84 (انجمن نویسندگان و منتقدان خانه تئاتر) كسب كرده است.

بیست و یكمین نشست از سلسله جلسات «تئاتر امروز» فرهنگسرای رسانه به نقد و بررسی نمایش «دن كامیلو» اختصاص داشت.

این نشست با حضور كوروش نریمانی، سیامك صفری، مهران احمدی، مهدی بجستانی، هوتن شكیبا و بهرام افشاری به عنوان گروه بازیگران این نمایش و جواد اعرابی، منتقد حوزه تئاتر، برگزار شد.

تهرام/7245/1348