پارسينه نوشت: بعد از حمله ي داعش به عراق مهمترين محوري كه عربستان، تركيه و رسانه هاي بين المللي آن را دنبال ميكردند القاي اين مطلب بود كه جنگ عراق نه يك درگيري داخلي،بلكه يك جنگ تمام عيار شيعه-سني است كه از عراق آغاز و در تمام منطقه شلعه ور خواهد شد.
اما با حمله ناجوانمردانه و نسل كشي آشكار اسرائيل در غزه، معادله ناگهان عوض شد؛ داعش كه پيش از اين موفق شده بود چهره اي ضد شيعه و متمايل به اهل سنت از خود نشان بدهد و با اين استراتژي به پيروزي هايي هم در سوريه و عراق كسب كرده بود عملا در برابر كشتار مردم فلسطين در غزه سكوت كرد؛ مردم مظلوم غزه كه شناسنامه هايشان گواهي مي دهد از اهل سنت هستند و اگر داعشي ها كوچك ترين صداقتي در كار خود داشتند، دستكم بايد اين جنايت در مسلمانان اهل سنت را محكوم كردند.
اما در اين سوي ميدان، حزب الله لبنان و جمهوري اسلامي ايران كه از سوي جريان داعش به تشكيل هلال شيعي و سركوب اهل سنت متهم مي شوند، با وجود آنكه حماس و گروههاي اسلام گراي سني در برابر بشار اسد در سوريه مي جنگندد،تمام قد از مردم فلسطين و مقاومت اسلامي حماس در غزه حمايت كردند.
با اين اوصاف مي توان گفت، عملا بحران غزه دو بازنده اصلي داشت، اول رژيم اشغالگر اسرائيل كه نتوانست به اهداف خود برسد و مفلوك تر و بدنام تر از هميشه در افكار عمومي جهان به عنوان رژيمي كودك كش جاي گرفت و از طرف ديگر، داعش به عنوان چاشني ايجاد جنگ عظيم و خونبار شيعه-سني در خاورميانه.
خون شهداي فلسطيني جنگ غزه باعث اتحاد شيعه و سني در منطقه و مانع از خونريزي هايي شد كه عده اي با شعار جنگهاي مذهبي در صدد رسيدن به آن بودند.
اول**1368**
تهران- ايرنا- در حالي جنگ خونين اسرائيل عليه فلسطيني ها در غزه وارد 30 ام روز خود مي شود و زمزمه هاي آتش بس و عقب نشيني نيروهاي اسرائيلي منتشر شده است، مي توان چند گزاره رسانه اي-سياسي را درباره جنگ غزه در نظر گرفت.