تجارت 30 میلیارد دلاری با تركیه رفع موانع تعرفه‌ای را می‌طلبد

به گزارش ایرنا از سازمان توسعه تجارت ایران، صادق ضیاء بیگدلی با بیان اینكه در موافقتنامه‌های ترجیحی مانند هر مذاكره و توافقی لازم است در قبال امتیازات دریافتی، امتیازاتی نیز اعطا شود، گفت: از آنجا كه تعرفه‌های كشورمان جزء بالاترین نرخ تعرفه‌ها در سطح جهان است، در بسیاری موارد، حتی در صورت اعطای امتیازات و تخفیفات قابل توجه نیز همچنان متوسط تعرفه‌های كشورمان از سطح تعرفه‌های بین‌المللی بالاتر است.

وی با اشاره به معایب تعرفه‌های بالا، تاكید كرد: صدمات و لطماتی كه كشور از تعرفه بالای واردات برخی كالاها می‌بیند به مراتب بیشتر از چتر حمایتی است كه ایجاد می‌كند زیرا كه یكی از مهمترین آسیب‌ها از این طریق افزایش حاشیه قاچاق كالاست.

ضیاء بیگدلی خاطرنشان كرد: تجارت ترجیحی رقابت تولیدات داخلی با برندهای مطرح و افزایش كیفیت محصولات و در نتیجه صادرات بیشتر را تضمین می‌كند.

‌این مقام مسئول در سازمان توسعه تجارت، گفت: موافقتنامه ترجیحات تجاری میان ایران و تركیه كه پس از سال‌ها انتظار و مذاكره، از اول ژانویه 2015 به مرحله اجرایی رسید، همانطور كه وزرای دو كشور اعلام كردند، آغازی برای نیل به هدف تجارت سالانه 30 میلیارد دلاری بین دو كشور است.

وی افزود: در موافقتنامه‌های ترجیحات تجاری كه به اشتباه، برخی از منتقدان از آن به عنوان نظام عمومی ترجیحات تجاری (GSP) یاد كرده‌اند، طرفین توافقاتی را در زمینه اعطای تخفیفات تعرفه‌ای در خصوص اقلام مورد مذاكره و حذف یا تخفیف موانع غیرتعرفه‌ای و شبه ‌تعرفه‌ها و بسیاری موارد دیگر بین خود منعقد می‌كنند.

مدیركل دفتر نمایندگی تجاری یادآور شد: در دهه‌های گذشته انعقاد این نوع موافقتنامه‌ها میان كشورهای جهان مرسوم بوده اما متاسفانه كشور ما هیچگاه به طور جدی وارد این عرصه نشده است.

وی افزود: هم اكنون اكثریت قریب به اتفاق كشورهای جهان (160 كشور) علی‌رغم عضویت خود در سازمان جهانی تجارت همكاری‌های میان خود را از طریق انعقاد موافقتنامه‌های تجارت آزاد دو جانبه یا منطقه‌ای گسترده‌تر كرده‌اند.

ضیاء بیگدلی گفت: امروزه نرخ‌های تعرفه كشورها و موانع فراراه تجارت روز به روز كاهش می‌یابد و كشورها مرزها را برای یكدیگر بازتر كرده و از این طریق به صادرات خود كمك می‌كنند. قطعاً كشورهایی كه از این فرایند دور بمانند، شرایط و امكان حضور موثر در عرصه تجارت بین‌الملل را برای خود و صنایع و صادركنندگان بخش‌های خصوصی سخت‌تر كرده‌اند.

مدیركل دفتر نمایندگی تجاری خاطرنشان كرد: ایران تاكنون قدم‌هایی برای حضور در عرصه تجارت بین‌المللی، به ویژه از طریق موافقتنامه‌های دوجانبه و چندجانبه بین‌المللی برداشته اما این گام‌ها بسیار محدود بوده و یا اثر قابل توجهی نداشته است.

وی ادامه داد: اگر ما خواهان توسعه صادرات غیرنفتی و پیشرفت صنایع داخلی و بین‌المللی شدن آنها هستیم، باید به سوی برداشتن موانع فرا راه صادرات و باز كردن درهای صادرات برای كشور قدم برداریم.

ضیاء بیگدلی تصریح كرد: از آنجا كه هنوز موفق به عضویت كامل در سازمان جهانی تجارت نشده‌ایم و در نتیجه با بسیاری از تبعیضات و محدودیت‌ها در زمینه تجارت بین‌الملل مواجه هستیم، حضور در موافقتنامه‌ها و ترتیبات تجاری، یك راهكار مناسب در این راستا است.

اقتصام (1) 1574**1558