اين سخنگوي وزارت خارجه امريكا خواست به اين وسيله واقعيتي را انكار كند كه فقط از گوشه و كنار شنيده نمي شود بلكه به صورت جدي مطرح است و حتي شخصي مثل آنگلا مركل، صدر اعظم آلمان، هم مجبور شده به نوعي نسبت به آن موضع بگيرد. اين واقعيت به تجهيز تسليحاتي دولت اوكراين توسط امريكا مربوط مي شود كه حالا ديگر مقام هاي ارشد امريكايي اين موضوع را در دستور كار دولت امريكا مي دانند.
يك مقام ارشد امريكايي كه نخواسته نامش فاش شود به خبرگزاري رويترز گفته كه ايده ارسال كمك هاي مرگبار موضوع بررسي هاي تازه دولت امريكا است و روزنامه امريكايي نيويورك تايمز هم در گزارش روز دوشنبه دوم فوريه خود نوشت: غيرمؤثر بودن كمك هاي غيركشتاري و همچنين تحريم هاي امريكا در جلوگيري از كمك روسيه به شورشيان باعث بررسي مجدد سياست امريكا شده و شبكه سي ان ان امريكا هم اقلام نظامي مورد نظر امريكا براي كمك به دولت اوكراين را شامل سيستم هاي ضدتانك، ضدهوايي و ضدخمپاره دانسته است.
دولت امريكا تاكنون دو سياست را در مورد بحران اوكراين دنبال مي كرد؛ نخست وضع تحريم ها عليه روسيه براي متقاعد كردن اين كشور در قطع كمك به جدايي طلبان شرق اوكراين و ارسال كمك هاي به اصطلاح غيركشنده مثل جليقه هاي ضدگلوله، دوربين هاي ديد در شب و بسته كمك هاي اوليه به دولت اوكراين اما اين شواهد نشان مي دهد كه دولت امريكا مي خواهد وارد فاز جديدي بشود كه در عمل جنگ نيابتي اين كشور با روسيه را در اوكراين به دنبال دارد.
سطح اقلام نظامي ذكر شده در گزارش سي ان ان نشان از اين دارد كه دولت امريكا براي ورود به اين فاز نسخه اي را در نظر گرفته كه زيبيگنيو برژينسكي اوايل ماه مي و طي يادداشتي در نشريه امريكايي پوليتيكو مطرح كرده بود. برژينسكي در آن يادداشت به كاخ سفيد توصيه كرده بود براي افزايش هزينه جنگ براي روسيه ارسال كمك هاي نظامي به دولت اوكراين را در نظر داشته باشد كه شامل تسليحاتي نظير سلاح هاي ضدتانك و راكت هاي دستي باشد. منظور برژينسكي اين بود كه امريكا با ارسال اين تسليحات توان نظامي دولت اوكراين را در مقاومت شهري بالا ببرد تا آنكه روسيه را درگير جنگي بلندمدت در اوكراين كند و همين امر هزينه مداخله در اوكراين را براي روسيه بالا برده و در نهايت مسكو را متقاعد به عدم مداخله در اين كشور بكند.
هشت مقام ارشد در دولت هاي قبلي امريكا گزارشي را تهيه و منتشر كرده اند كه آنها هم با درخواست كمك نظامي به دولت امريكا، چنين نسخه اي را در نظر گرفته اند و حالا به نظر مي رسد باراك اوباما، رئيس جمهور امريكا، قصد عملي كردن آن را دارد. اگر اوباما دستور ارسال اين كمك ها را حتي در حد همين نسخه بدهد تنها تغييري كوچك در سياست هايش نسبت به اوكراين نداده بلكه وارد جنگ نيابتي با روسيه شده كه هم راه بازگشتي ندارد و هم آن كه معلوم نيست ادامه اين مسير به كجا خواهد كشيد.
بايد توجه داشت كه تحريم ها و فشار آن بر روسيه طي حدود يك سال اخير باعث تغييري در سياست هاي مسكو نشده و ورود واشنگتن به اين جنگ نيابتي هم نه تنها مسكو را از پيمودن مسير خود منصرف نمي كند بلكه اين كشور را مصمم تر به ادامه اين مسير خواهد كرد. مسكو بحران شرق اوكراين را در اولويت هاي امنيت ملي خود مي داند و روشن است كه ارسال سلاح امريكايي به نزديكي مرزهايش موجب تشديد اين اولويت مي شود.
از اين جهت، حضور سلاح امريكايي در شرق اوكراين و نزديك به مرز روسيه نه تنها مانع حمايت مسكو از جدايي طلبان شرق اوكراين نمي شود بلكه دليلي قانع كننده به مسكو براي افزايش حمايت هايش است كه نتيجه آن تشديد درگيري ها در شرق اوكراين خواهد بود. به همين دليل است كه خانم مركل با قاطعيت گفته كه آلمان به اوكراين سلاح نمي فرستد چون معتقد است مشكل اوكراين راه حل نظامي ندارد و بايد اين مسئله را از طريق گفت وگو و ديپلماسي حل كرد و از امريكا خواسته ثبات قدم مشتركي در اين جهت داشته باشند.
اين درخواست مركل به نوعي جواب به تغيير سياست كاخ سفيد و ورود به فاز جنگ نيابتي با روسيه است. مركل مي داند كه ورود به اين فاز باعث مي شود تا مسئله اوكراين مبدل به مشكلي لاينحل و بلندمدت بشود و حتي مي تواند منجر به رويارويي نظامي اروپا با روسيه شود. مركل با تجربه اروپايي خود نسبت به روسيه چنين عاقبتي را مي بيند اما به نظر مي رسد كه جنگ سالاران امريكايي مثل گذشته اسلحه را راه حل مشكل مي بينند بدون توجه به عاقبتي كه جنگ نيابتي براي اروپا و حتي صلح و امنيت جهاني به بار مي آورد.
منبع: جوان
اول**1368**
تهران- ايرنا- روزنامه «جوان» در يادداشت روز خود با عنوان «امريكا در جنگ نيابتي با روسيه» به قلم «سيدرحيم نعمتي» نوشته است: جنيفر ساكي، سخنگوي وزارت خارجه امريكا، مي گويد كه كسي در اوكراين به دنبال جنگ نيابتي با روسيه نيست اما شواهد خلاف اين حرف او را نشان مي دهد، چنانكه تأييد او بر تجديد ارزيابي هاي امريكا در مورد اوكراين هم دليلي بر اين مدعا است.