افزايش استخراج و بازيابي فلز نقره از محلول‌هاي آبي

به گزارش ايرنا ازستاد ويژه توسعه فناوري نانومعاونت علمي وفناوري رياست جمهوري، نانوجاذب تهيه شده دركنار راندمان بالا، قابليت استفاده‌ مكرر را نيز دارد، روش استفاده شده در ساخت اين نانوجاذب، ساده، كم هزينه و دوستدار محيط زيست است.

سلولز زانتات كاربرد زيادي در صنايع مختلف دارد كه از مهم‌ترين آن‌ها مي‌توان به كاربرد براي شناورسازي فلزات در سنگ معدن‌هاي استخراج شده اشاره كرد، اين سلولز اصولا در ابعاد ميكرو مورد استفاده قرار گرفته است، به منظور افزايش كارايي اين تركيب، در اين طرح تلاش شده تا نانوكامپوزيت سلولز زانتات ساخته شود.

مصطفي حسين بيكي مجري اين طرح افزود: از آنجايي كه نانوكامپوزيت مغناطيسي تهيه شده توانايي جذب و پيش تغليظ مقادير كم نقره از ماتريس‌هاي پيچيده را دارد، كاربرد آن به عنوان جاذب در استخراج فاز جامد مورد بررسي قرار گرفته است. با توجه به نتايج مطلوب حاصل شده، از اين تركيب مي‌توان به منظور حذف مواد زيستي در تصفيه‌ آب نيز بهره گرفت.

وي بيان كرد: علاوه‌ بر اين، نتايج اين طرح مي‌تواند براي بازيابي فلز نقره و يا استخراج نقره از معادن نيز مورد استفاده قرار گيرد.

حسين بيكي گفت: در اين كارتحقيقاتي نانو كامپوزيت پليمري مغناطيسي با استفاده از روش تك مرحله‌اي و از ميكرو پليمرهاي سلولز سنتز گرديده است، وارد كردن گروه‌هاي گوگردي و همچنين كاهش ابعاد كامپوزيت پليمري از ميكرو به مقياس نانو، افزايش كارايي نانوكامپوزيت پليمري براي جذب فلز نقره از محلول‌هاي اسيدي را به دنبال داشته است، به علاوه خاصيت مغناطيسي، بازيابي جاذب را پس از اتمام فرايند آسان كرده است.

وي ادامه داد: هدف اين كار بكارگيري پليمرهاي طبيعي به منظور حذف گزينشي آلاينده‌هاي زيست محيطي همانند فلزات سنگين، پيش تغليظ گزينشي و بازيابي فلزات با ارزش همانند نقره بوده است. بدين منظور، پليمر طبيعي سلولز مورد استفاده قرار گرفته با اين حال، به دليل عدم تمايل اين پليمر به محلول‌هاي آ،ي و به منظور افزايش سطح تماس آن با آب، تركيب سلولز و كربن دي سولفيد (زانتات) مورد استفاده قرار گرفته است.

اين محقق افزود: از طرف ديگر فلز نقره تمايل بالايي نسبت به گروه‌هاي گوگردي (تيول) دارد و استفاده از اين مواد در تركيب نانوكامپوزيت، باعث افزايش كارايي پليمر خواهد شد، از آنجا كه جمع آوري تركيب جامد از محلول واكنش دشوار است، نانو كامپوزيت مغناطيسي مورد استفاده قرار گرفته كه باعث آسان شدن بازيابي جاذب گرديد.

به گفته‌ اين محقق، در اين طرح از دو روش متفاوت براي سنتز كامپوزيت مغناطيسي استفاده شده است، در روش اول، ميكروذرات سلولز به منظور سنتز نانوذرات مغناطيسي در بافت سلولز مورد استفاده قرار گرفت و سپس زانتات سنتز شد. حسين بيكي افزود: در اين حالت كامپوزيت مغناطيسي در ابعاد ميكرو بدست آمد كه بر اساس نتايج كارايي بالايي براي جذب نقره نداشت، در روش دوم، نانو كامپوزيت مغناطيسي سلولز زانتات با تهيه كلوئيد سلولز زانتات و اضافه كردن پيش ماده‌ آهن به آن تهيه شد. اين محصول راندمان بالايي براي جذب فلز نقره داشت كه نشان از برتري روش دوم دارد.

اين تحقيق با همكاري مصطفي حسين بيكي، دانشجوي دكتراي شيمي تجزيه، دكتر فرزانه شميراني، عضو هيات علمي دانشگاه تهران، مهرنوش بيات، سيمين ميري و حسن عليجاني انجام شده است.

علمي (1) ** 9340**1440