استاد دانشگاه شيراز: بهره برداري از نمك درياچه مهارلو بمبي براي محيط زيست است

به گزارش ايرنا، دكتر عزت الله رييسي اردكاني چهارشنبه در نشست علمي با محوريت چالش هاي زيست محيطي منابع آب و روش هاي حل آن در دانشگاه شيراز افزود: ميزان آرسنيك در مبادي ورودي درياچه مهارلو در حد مجاز است اما با توجه به فرايند تبخير، آرسنيك موجود در كف درياچه 35 برابر حد مجاز است.

رييسي اردكاني كه مجله علمي هيدروژئولوژي (Hydrogeological Journal) او را به عنوان پدر هيدرولوژي آب هاي زيرزميني در ايران معرفي كرده است، اظهار داشت: نمك اين درياچه را تبخير مي كنند و در نهايت آنچه را كه پر از آرسنيك و فلزات سنگين است را در صنايعي همچون پتروشيمي استفاده مي كنند كه اين مواد آلاينده به رودخانه هايي همچون كُر(Kor )بر مي گردد و در چرخه محيط زيست ديگر نقاط استان فارس نيز خلل وارد مي كند.

عضو هيات علمي دانشگاه شيراز گفت: اقدام براي برداشت از منابع نمك درياچه مهارلو در حالي است كه نمك مورد نياز صنايع را مي توان از گنبدهاي نمكي سروستان و خرامه در استان فارس تامين كرد اما صنعت به خاطر اندكي هزينه بيشتر، زير بار نمي رود.

رييسي اردكاني از تاسيس نشدن شبكه فاضلاب در بيشتر شهرهاي استان فارس به عنوان يكي از چالش هاي فراروي منابع آب زيرزميني از نظر آلودگي ياد كرد و گفت: در برخي موارد زماني كه مي گوييم شيرابه فاضلاب صنعتي را وارد رودخانه نكنيد مي گويند پنج هزار كارگر بيكار مي شوند و اين در حالي است كه نبايد منافع ملي را به منافع كوتاه مدت اقتصادي اين گونه طرح هاي صنعتي بفروشيم.

اين استاد دانشگاه از نبود سايت هاي پسماندهاي ويژه در استان فارس انتقاد كرد و گفت: پنج سال است كه از تعيين محل هاي مناسب براي ايجاد اين سايت ها مي گذرد اما گامي براي ايجاد آنها برداشته نشده است.

وي افزود: در نبود سايت پسماندهاي ويژه، كارخانه ها و واحدهاي صنعتي اين گونه پسماندها را در انبارهاي خود نگهداري مي كنند كه در صورت وقوع زلزله يا آتش سوزي، اين واحدها به مثابه بمبي محيط زيست اطراف خود را تخريب مي كنند.

رييسي اردكاني در ادامه با انتقاد از بي توجهي به ساخت تصفيه خانه شهرها گفت: همه مي خواهند سد و كارخانه درست كنند و كسي به ساخت تصفيه خانه فاضلاب توجهي ندارد هرچند نيتشان خير است و مي گويند اشتغالزايي كنيم؛ اين از نشانه هاي اين است كه محيط زيست در كشور ما پشتوانه مردمي ندارد.

وي اظهار كرد: در كجاي دنيا يك شهر جديد مانند شهر صدرا ساخته مي شود بي آن كه تصفيه خانه فاضلاب داشته باشد؟ سال ها است كه دستگاه تصفيه فاضلاب در شهر صدراي شيراز كار نمي كند و فاضلاب اين شهر مستقيم وارد محيط زيست مي شود.

عضو هيات علمي دانشگاه شيراز گفت: اين آب هاي آلوده به ميكروب وارد زمين هاي كشاورزي مي شود، گوسفندان و دام ها در طول مسير از آن استفاده مي كنند و به عبارتي، آلودگي ها وارد چرخه زندگي انسان و حيوان مي شود.

وي افزود: در برخي مناطق مانند دو كوهك و قصر قمشه در اطراف شيراز، شيرابه فاضلاب به قنات ها راه مي يابند كه سلامت انسان ها و محيط زيست را به مخاطره مي اندازد.

رييسي اردكاني اظهار كرد: فاضلاب بسياري از كارخانه ها و بيمارستان هاي شهر شيراز وارد رودخانه خشك مي شود و برخي در طول مسير اين رودخانه اين فاضلاب را به درون مزرعه پمپاژ مي كنند و در اين مسير، هم شاهد هستيم كه فاضلاب شهرك صنعتي به شكل مطلوب تصفيه نمي شود و همراه با فلزات سنگين وارد درياچه مهارلو مي شود.

وي بيان كرد: آبياري مزارع از آب رودخانه خشك با توجه به آلودگي آن به فلزات سنگين مجاز نيست و حال آن كه برخي از آب اين رودخانه براي كاشت سبزي استفاده مي كنند كه بايد دستگاه هاي نظارتي مانع از اين امر شوند.

رودخانه خشك شيراز رودخانه فصلي است كه با گذر از داخل شهر شيراز به درياچه مهارلو در شرق اين شهرمي ريزد.

نام ديگردرياچه مهارلو، درياچه نمك است.

شهر صدرا از شهرهاي جديد كشور در شمال غرب كلانشهر شيراز واقع است.

آرسِنيك كه در فارسي به اكسيد آن مرگ موش مي گويند، شبه فلز سمي است كه تركيبات آن به عنوان آفت كش به كار مي روند.

آرسنيك در آب آشاميدني و غذا مي تواند در دراز مدت به ضايعات پوستي و سرطان منجر شود و در افزايش بيماري هاي قلبي عروقي موثر است. ك/2

2027 / 1876