هرچند برخي از مورخان و تحليگران بر اين باورند اولين بارقه هاي اميد براي نجات رنگين پوستان از چنگال نژاد پرستي به زماني بر مي گردد كه آبراهام لينكن اعلاميه آزادي بردگان را در سال 1863 اجرايي كرد.
دو سال بعد ( سال 1865) سيزدهمين متمم قانون اساسي امريكا تصويب شد كه بر اساس يكي از بندهاي آن نظام برده داري در آمريكا ممنوع شد هر چند كه تا مدت ها برخي از ايالت ها به ويژه ايالت هاي كه كشاورزي محور اصلي فعاليت آنها بود، با ترفندهاي مختلف از اجراي اين قانون سرباز مي زدند.
در سال 1960 زماني كه يك زن رنگين پوست به دليل اينكه در داخل اتوبوس عمومي صندلي خود را به زني سفيد پوست نداده بود، زنداني شد، اعتراض ها و تجمعات گسترده اي در شهرهاي مختلف شكل گرفت.
خشونت كم سابقه پليس و سفيد پوستان براي خاموش كردن اعتراض ها، موجب مرگ هزاران نفر از رنگين پوستان شد، مارتين لوتركينگ كه در آن زمان كشيش جواني بود، رهبري قيام رنگين پوستان معترض را برعهده گرفت.
لوتركينگ با سخنراني هاي آتشين و تاثيرگذار خود كه امروز به عنوان يكي از تاريخي ترين سخنراني ها در تاريخ آن كشور ثبت شده است، توانست با تجمعاتي آرام، رنگين پوستان را به اعتراض همراه با مدارا براي پايان دادن به جدايي نژادي رهبري كند.
تلاش هاي لوتركينگ و خانم هريت تابمن (Harriet Tubman) كه برخي ها او را نخستين قهرمانِ مبارزه با تبعيض نژادي در آمريكا مي ناميد، موجب شد كه به رغم مخالفت جدي سفيدپوستان برخي اقدامات تبعيض نژادي از جمله جدايي مدارس سياه پوستان و سفيد پوستان لغو شود.
تبعيض نژادي در طول چند قرن گذشته مسئله بغرنجي است كه هرگز دست از گربيان جامعه آمريكا برنداشته و تصميم سازان و تصميم گيران در اين كشور با توجه به تحولات زماني تنها روش هاي تبعيض آميز خود را تغيير مي دهند.
در سال 1921ميلادي يكي از خونين ترين كشتار رنگين پوستان در شهر فرگوسن اتفاق افتاد، در پي مشاجره ي بين فردي رنگين پوست و زني سفيد پوست كار به دادگاه كشيد، دادگاه جوان رنگين پوست را به دليل نداشتن كفالت زنداني كرد.
فرداي آن روز در پي درج يك مطلب اشتباه درباره آن حادثه، موجب يك درگيري خونين در شهر فرگوسن شد و بيش از 300 نفر از رنگين پوستان آن شهر قتل عام شدند و آن حادثه با ورود نيروهاي گارد ملي و مهاجرت اجباري معترضان به شكل موقت خاتمه يافت.
از آن زمان تاكنون بارها حوادث مشابهي رخ داده است و درهر حادثه از يك تا چندين نفر از رنگين پوستان به دليل مسايل تبعيض نژادي، خشونت و سختگيريهاي پليس كشته مي شوند.
در سال 2008 جامعه رنگين پوستان با ورود اوباما به عرصه انتخابات، عكس او را در كنار مارتين لوتركينگ در ابعاد مختلف چاپ كردند و جوانان رنگين پوست لباس هايي مي پوشيدند كه عكس هر دوي آنها به عنوان مدافعان برابري نژادي حك شده بود.
با شروع دوران رياست جمهوري اوباما بار ديگر اين اميد در جامعه رنگين پوستان زنده شد كه هيولاي تبعيض نژادي در آمريكا مهار شود اما نه تنها اين اتفاق نيفتد بلكه سخت گيري ها عليه اين قشر بيشتر شد.
تانلي كوهن حقوقدان و كنشگر اجتماعي آمريكايي با اشاره به اين كه تبعيض و بي عدالتي درمورد سياه پوستان آمريكايي همواره درشكلي نهادينه در اين كشور جريان داشته است، گفت: اين گونه تبعيض ها در دوران رياست جمهوري اوباما كه خود يك سياه پوست است، بيش از هر دوره اي شدت گرفته است.
كوهن اظهار داشت اين گونه خشونت ها به عنوان يك شيوه و الگوي نهادينه شده در جامعه آمريكا همواره در جريان بوده و خشونت و بي عدالتي نسبت به قشر سياه پوست آمريكايي در دهه هاي متوالي بدون هيچ مخالفتي از سوي مسوولين دولتي ادامه داشته است.
استفاده از ماموران پليس سفيد پوست براي شهرهايي است كه اكثريت شهروندان آن را جامعه رنگين پوستان را تشكيل مي دهند، يكي از سياست هايي است كه بشدت جامعه رنگين پوستان آمريكا را ناراحت و خشمگين مي كند.
حوادث اخير در شهر فرگوسن و بالتيمور نشان داد كه تبعيض نژادي و خشونت عليه رنگين پوستان امريكايي مسايلي نيستند كه به رغم گذشت حدود سه قرن از جامعه اين كشور برچيده شود.
كارشناسان مسايل اجتماعي بر اين باورند كه نوع نگاه تصميم سازان و تصميم گيران در آمريكا به حقوق شهروندي جامعه رنگين پوستان و برخورد پليس و دستگاه قضايي با قشر 15 درصدي اين كشور نشان مي دهد كه تلاش آنان براي برداشتن تبعيض نژادي و جدايي نژادي همچنان ادامه خواهد داشت و سياست برتري نژاد سفيد پوستان در عمل تغيير نكرده است.
اروپام 1908 ** 1546
تهران – ايرنا – تلاش جامعه رنگين پوستان آمريكا در اواخر دهه بيستم ميلادي براي رهايي از نظام برده داري و جدايي نژادي با رهبري يك كشيش جوان به نام مارتين لوتر كينگ Martin Luther King وارد دوران جديدي شد و جنبش برابري نژادي جان تازه اي گرفت.
