تقلب برای توقف گفت و گوهای هسته ‌یی

این گزارش نگاهی به سرخط اصلی خبرها و همچنین نوشته های سرمقاله نویسان و نویسندگان روزنامه های امروز چهارشنبه 23 اردیبهشت 1394 خورشیدی انداخته و مهم ترین موضوع های مورد توجه این روزنامه ها را بررسی كرده است.



*** جعل علنی در صحن مجلس

ماجرا از طرحی آغاز می‌شود كه به همت «جواد كریمی‌قدوسی» نماینده ی شهر مشهد، قریب به 80 امضا پای خود جمع كرد اما با توجه به این كه طرح دوفوریتی و در قالب تذكر بوده است ولی وقتی به هیات‌رییسه می‌رسد تبدیل به طرحی سه فوریتی می‌شود، اعتراض نمایندگان امضاكننده را به دنبال داشت.

روزنامه ی «آفتاب یزد» با عنوان نخست قرار دادن «پشت پرده 80 امضاء» به سراغ این خبر رفت و نوشت: كم‌تر دیده و شنیده شده كه نماینده ای با عنوانی دیگر، به امضا گرفتن از سایر نمایندگان اقدام كند. 'جواد كریمی قدوسی' از همان موارد كم تر دیده و شنیده هاست كه دست به چنین اقدامی زده! او با عنوان نامه به رئیس جمهور در راستای تقویت مذاكرات هسته ای از سایر نمایندگان امضا گرفت و با امضاهای جمع شده، طرح سه فوریتی توقف مذاكرات هسته ای را تقدیم هیئت رئیسه مجلس كرد!

روزنامه ی «اعتماد» هم در « امضا‌های مخدوش طرح دلواپسی» نوشت: تیغ كریمی‌قدوسی برای قطع مذاكرات تیز نشد. نه با طرح «سه فوریتی»اش و نه با ٨٠ امضایی كه پای آن بود؛ طرحی كه اعلام وصول نشد و٨٠ امضایی كه صدای اعتراض صاحبان خیلی‌های‌شان بلند شد. می‌گفتند زیر برگه‌ای را امضا كرده‌اند كه كریمی‌قدوسی گفته یك بیانیه برای حمایت از سخنان رهبری است. بیانیه‌ای كه در فاصله جمع‌آوری امضاها تا تقدیم به صحن مجلس تبدیل به طرحی «سه‌فوریتی» شده بود؛ طرحی برای الزام دولت به خروج از مذاكرات.

اعتماد در ادامه افزود: تاكتیكش برای جمع‌آوری امضا جالب بوده؛ فقط صفحه مربوط به محل امضا را جلوی همكارانش می‌گذاشته و توضیح می‌داده كه این یك بیانیه برای حفظ شأن ایران در مذاكرات است و بعد هم كار تمام. اما این «تمام» شدن خیلی بیشتر از چیزی كه كریمی‌قدوسی فكرش را می‌كرد، طول كشید. شاید او نمی‌دانست بازی‌اش برای «خروج از مذاكرات» یك نیمه دیگر هم دارد، نیمه‌ای كه پس از انتشار اسامی امضاكنندگان و متن طرح سه فوریتی‌اش شروع شد.

روزنامه ی «آرمان» هم «كار‌تابلو دلواپسان در بهارستان» را یادآور شد و نوشت: بیش از هرچیز این نوآوری دلواپسان است كه نظرها را جلب می‌كند. گاهی ایده‌ای خلق می‌كنند تا به آنچه می‌خواهند دست پیدا كنند. امروز هم كه مذاكرات، توافق و بیانیه در صدر اخبار قرار گرفته است، تمام تلاش خود را به كار بسته‌اند تا از این موضوع طرفی برای رسیدن به اهدافشان ببندند. از همه این حرف‌ها كه بگذریم به طرح دوفوریتی یا سه‌فوریتی می‌رسیم كه برخی دلواپسان بنا به دلایلی برای متوقف‌كردن مذاكرات هسته‌ای آن را مطرح كردند. موضوعی كه خود جنجالی به پا كرد و البته مانند دفعه‌های پیش متولیان آن را در صید دلخواه ناكام گذاشت.

سرمقاله ی روزنامه ی «ابتكار» یادداشتی با عنوان «مصایب ناخوانده امضا كردن یك طرح» نوشته ی «شایان ربیعی» بود كه نویسنده یادآور شد: موضوع طرح سه فوریت توقف مذاكرات، در واقع یك بازی باخت-باخت برای نمایندگان مخالف دست یابی به توافق هسته ای است. به بیان دیگر هم نمایندگان طراح آن به واسطه عملكرد احساسی و شتابزده خود كه رییس مجلس هم بر آن تاكید كرد، بازی اعتبار را باختند و هم كسانی كه امضایشان را بدون دقت نظر كافی پای آن انداختند. گروه دوم با اعلام جعلی بودن امضاها، اگرچه سندیت طرح مذكور را از اعتبار انداختند، اما نشان دادند كه موضع گیری ها و احیانا خواسته‌هایشان دست كم در برخی موضوعات قابل استناد نیست.

«سید علیرضا كریمی» هم در سرمقاله ی روزنامه ی آفتاب یزد، خطاب به نمایندگان «خواب بودید؟!» را عنوان كرد و نوشت: به نظر می‌رسد این بخش ماجرا جذاب‌تر است چرا كه مشخص می‌شود نمایندگانی كه پس از رسانه‌ای شدن طرح و دیدن نام‌شان معترض شده‌اند این طرح را یا به استناد خلاف‌گویی نماینده دلواپس امضاء نموده‌اند و یا اصلا بدون آنكه طرح را مطالعه نمایند تایید كرده‌اند. تاسف آنجاست كه این نمایندگان به صراحت و بعضا با افتخار(!) اعلام می‌كنند كه طرح را مطالعه نكرده امضاء نمودند و با این سخن خود كاستی خود را توجیه می‌نمایند. واقعا بایستی برای چنین نمایندگانی تاسف خورد كه علیرغم ارتزاق از بیت المال و عنوان نمایندگی مردم حاضر نیستند بركار خود دقت نظر و احاطه داشته و اینگونه با سبكسری از كنار موضوعات مهم می‌گذرند.

«بهمن كشاورز» حقوقدان هم در یادداشتی با عنوان «ملاحظاتی پیرامون امضای طرح سه‌فوریتی» كه در روزنامه ی آرمان منتشر شد، نحوه ی برخورد با افراد خاطی این طرح را از منظر حقوقی مورد ارزیابی قرار داد و نوشت: این كه با فرض ثبوت این ادعا با فرد یا افرادی كه اینگونه عمل كرده‌اند چه باید كرد؛ پاسخی دو گانه دارد: اولا بر مبنای قانون نظارت بر رفتار نمایندگان ممكن است این حركت پیگیری و با كیفرهای انتظامی پیش‌بینی شده در این قانون مجازات شوند. ثانیا مجازات سیاسی چنین حركتی آن است كه در صورت ثبوت این حركت، انتخاب‌كنندگان در انتخابات بعدی در گزینش قبلی خود تجدیدنظر كنند.

نكته ی جالب تر این كه جعلی بودن دلواپسی دلواپسان زمانی آشكار شد كه «سید عباس عراقچی» عضو ارشد مذاكره‌كننده ایرانی در وین از « به توافق زودهنگام امیدواریم» خبر داد. موضوعی كه روزنامه ی «تعادل» به آن اشاره كرد و نوشت: از ساعت13 دیروز سه‌شنبه دور دیگری از مذاكرات دیپلمات‌های ایرانی با همتایان خود در گروه 1+5 در وین اتریش آغاز شد؛ مذاكراتی كه این‌بار تا روز جمعه طول خواهد كشید. این دور از گفت‌وگوها، سومین دور مذاكرات برای كار روی نگارش پیش‌نویس توافق نهایی است، امری كه بنا به اظهارنظر برخی دیپلمات‌های كشورمان با یك سرعت مناسب پیش می‌رود، به‌نحوی كه حتی می‌توان انتظار داشت زودتر از موعد مقرر (10تیر) نیز طرفین به توافق نهایی دست یابند، اما در عین حال صداهای مختلف و عمدتا منتقد و مخالف چه در واشنگتن و چه در تهران همچنان شنیده می‌شود.



*** «محمدعلی سپانلو» مهمان فرشته مرگ شد

محمدعلی سپانلو شاعر «رگبارها»، «پیاده‌روها»، «سندباد غایب»، «هجوم»، «نبض وطنم را می‌گیرم»، «خانم‌زمان»، «تبعید در وطن»، «ساعت امید»، «خیابان‌ها، بیابان‌ها»، «فیروزه‌ در غبار»، «پاییز در بزرگراه»، «ژالیزیانا»، «كاشف از یادرفته‌ها» و «قایق‌سواری در تهران» ، پژوهشگر و مترجم پیشكسوت در پی ناراحتی ریوی و تنفسی، در سن هفتادوپنج‌سالگی از دنیا رفت، موضوعی كه در روزنامه های امروز بازتاب گسترده یی داشت.

روزنامه ی «قانون» در گزارشی با عنوان «مرگ از در خنده وارد شدِ» به بازتاب خبر درگذشت سپانلو پرداخت و نوشت: سپانلو برای بسیاری از همنسلان ما گویا از همان ابتدا محمدعلی سپانلو بود با همان كلاه‌های جذاب و كت و سبیل همیشگی واصلا شاید باورمان نمی‌شد كه او هم تاریخ تولدی دارد و روزی تاریخ مرگی در شناسنامه اش ثبت خواهد شد.انگار كه قرار بود ازلی و ابدی باشد. آنچه حقیقت مرگ سپانلو و استادانی چون وی را تلخ تر و غم انگیزتر می‌كند نه حكایت رفتن آدم‌هایی است كه مرگ هر زمان به سراغ‌شان بیاید زود است، كه حكایت رفتن بزرگانی است كه جایگزینی برای آنان یافت نمی‌شود.

«آرامش بی حضور دیگران» هم عنوان گزارش روزنامه ی ابتكار بود كه در این گزارش از روزهای نخستین سپانلو گفت و نوشت: محمد علی سپانلو در سال 1319 در تهران متولد شد. او در سال 1342 با انتشار «آه... بیابان» نخستین مجموعه شعرش، خود را به نام شاعری مطرح به جامعه ادبی ایران شناساند. او به تدریج در طی نیم قرن بیش از 60 عنوان كتاب شعر و نقد و پژوهش ادبی منتشر كرده است. در بیست سال گذشته، سپانلو به عنوان یكی از چند نماینده معدود ادبیات معاصر فارسی در بسیاری از گردهمایی‌های بین‌المللی در اروپا و آمریكا شركت كرده و گفته می‌شود كه سهمِ بزرگی در معرفی ادبیات ایران به جهانیان دارد. بسیاری از آثار او تا به حال به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فرانسه، هلندی، عربی، و سوئدی ترجمه شده‌است.

روزنامه ی «جهان صنعت» هم با انتشار عكسی از سپانلو و گزارشی با عنوان « انسانِ‌ همیشه در سفر، بازگشتنی است» در صفحه ی نخست، از روحیه چند بعدی هنر در وجود سپانلو گفت و نوشت: حافظه درخشانش در تمام این سال‌ها باعث شده بود تا او علاوه بر فعالیت‌های ادبی و هنری منبعی دقیق برای مرور اتفاقات فرهنگی و هنری و نقش افراد در رویدادهای مختلف باشد. روایت او از شكل‌گیری كانون نویسندگان باعث شده بود تا در این‌ سال‌ها مجادلات قلمی مختلفی با شاعران و نویسندگانی چون رضا براهنی پیدا كند.

جهان صنعت در بخشی دیگر از گزارش خود، از نقش آفرینی سپانلو در فیلم یاد كرد و نوشت: محمدعلی سپانلو كه در سال‌های دور تجربه حضور در فیلم‌های «آرامش در حضور دیگران» (ناصر تقوایی / 1351)، «ستارخان» (علی حاتمی / 1351) و «شناسایی» (محمدرضا اعلامی / 1366) را داشت، در سال 1380 هم در فیلم «رخساره» امیر قویدل به ایفای نقش پرداخت. در بعضی موارد انگیزه كنجكاوی بود به یك مدیوم هنری و در بعضی موارد به‌خاطر بعضی مسائل مثلا مشكل در انتشار كتاب و برای گذران زندگی.

«امیرحسن چهلتن» هم در یادداشتی در روزنامه ی «شرق» با عنوان «سپانلو آدم امروز بود» به یادآوری روحیات فردی این شاعر نامدار پرداخت و نوشت: محمدعلی سپانلو یكی از اولین شخصیت‌های ادبی بود كه در نوجوانی از نزدیك با آنها آشنا شدم. شاعری روشنفكر، با شخصیتی چندوجهی كه خود را تنها به ادبیات محدود نكرده بود، بلكه زندگی‌اش را وقف هنر و ادبیات كرده بود. هم در سینما فعالیت داشت، هم در ترجمه و هم در داستان و علاوه بر اینها به لحاظ اجتماعی هم فعال بود و همواره هم به‌روز بود و فكرهای تازه داشت. هنرمندی بود كه در تمام عرصه‌ها حضوری مؤثر داشت كه اگر چنین نبود غیبتش هم این‌طور دردناك نبود.

«شاعر معتبر زمانه ما» هم عنوان یادداشت «داریوش مهرجویی» بود كه در روزنامه ی شرق منتشر شد. مهرجویی آلودگی هوا را عامل از دست دادن نام آوران دانست و نوشت: سرطان و آلودگی هوا، هرروز جان رفقا و نزدیكانمان را می‌گیرد و ما كماكان نسبت به آن بی‌تفاوتیم. محمدعلی سپانلو هم از میان ما رفت، بر اثر ابتلا به همین بیماری شوم. او سال‌های‌سال در مركز شهر و آلوده‌ترین نقطه آن ساكن بود و احتمالا همین باعث شد كه به این بیماری عجیب‌وغریب مبتلا شود. سپانلو، یكی از فرهیخته‌ترین و معتبرترین‌های زمانه ما بود و صدحیف كه این بیماری غریب، این‌قدر زود او را از ما گرفت. به جمیع شاعران و دوستداران هنر و ادب فارسی و همین‌طور خانواده سپانلو تسلیت می‌گویم.



*** دریانوردی«كشتی نجات» هلال احمر به مقصد یمن

كشتی باری جمهوری اسلامی ایران با نام «ایران شاهد» كه قرار است كالاهای مورد نیاز و وسایل امداد رسانی را برای استفاده مردم بی‌پناه یمن به این كشور ببرد، در حالی مسیر خود را آغاز كرد كه از سوی عربستان با تهدیدهایی روبه رو بود.

در همین راستا، روزنامه ی «مردم سالاری» از «حركت كشتی نجات ایران در آب‌های آزاد به سمت یمن» خبر داد و نوشت: كشتی ایران شاهد، پس از بارگیری كمك های بشردوستانه، بندر شهید رجایی بندرعباس را به مقصد یمن ترك كرد. توسط این كشتی، 2500 تن بار، متشكل از 700 تن آرد، 1200 تن برنج، 400 تن كنسرو، 50 تن دارو و اقلام پزشكی، 50 تن آب معدنی و 1000 سری ظروف آشپزخانه به مردم مظلوم و جنگ‌زده یمن اهدا می‌شود.

به گزارش مردم سالاری، 60 نفر در این كشتی حضور دارند كه شامل 15 نفر كادر پزشكی، 13 نفر از اصحاب رسانه، 7 فعال ضدجنگ از كشورهای آمریكا، فرانسه و آلمان و 5 خدمه می‌شود كه قرار است همراه با 20 نفر از پرسنل كشتی، از مسیر بندرعباس ــ دریای عمان ــ اقیانوس هند ــ خلیج عدن ــ باب‌المندب و دریای سرخ عازم بندر الحدیده شود. طبق اظهارات مقامات مسئول، غیر از 12مایلی كه كشتی نجات از طریق دریای سرخ وارد الحدیده خواهد شد، تمام مسیرهای آبی، جزو آب‌های بین‌المللی است.

روزنامه ی «شهروند» در گزارشی با عنوان «رجز خوانی سعودی‌ها برای كشتی امدادی ایران» از عبور كشتی كمك های انسان دوستانه ی ایران به مردم مظلوم یمن از میان مخالفت های عربستان خبر داد و نوشت: كشتی نجات حامل كمك‌های هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران به مردم جنگ‌زده یمن كه روز گذشته به آب‌های خلیج عدن رسید با رجزخوانی مقامات عربستانی مواجه شد اما این اقدام عربستانی‌ها نتوانست مانع از ادامه راه این كشتی در مسیر خود شود.

به نوشته ی شهروند، ماجرا از این قرار بود كه احمد عسیری مشاور وزیر دفاع عربستان روز گذشته در شبكه تلویزیونی الجزیره پهلو گرفتن كشتی نجات در سواحل یمن را منوط به بازرسی از این كشتی دانسته بود. سخنان عسیری درحالی ایراد شد كه مسعود قاضی میرسعید، كاپیتان كشتی نجات گفته بود كه كشتی نجات حامل كمك‌های بشردوستانه سازمان هلال‌احمر است و مطابق با قوانین دریانوردی در آب‌های آزاد درحال حركت است. در ادامه البته مسئول هلال‌احمر مستقر در كشتی نجات نیز در واكنش به اظهارات مقام عربستانی، بازرسی از كشتی نجات را بلامانع دانست و گفت: اگر كسانی نسبت به كمك‌های انسان‌دوستانه ایران به مردم یمن تردید یا بهانه دارند، بهتر است پیشنهاد خود را درباره این‌كه كشتی در بندر كدام كشور بازرسی شود، مطرح كنند در این صورت منعی وجود ندارد.



*** موافقان و مخالفان سیم كارت ویژه كودكان

هفته ی گذشته خبرهایی در خصوص فروش سیم‌كارت‌های مخصوص كودكان از سوی دو اپراتور تلفن‌همراه كشور منتشر شد. افزایش نفوذ استفاده از ابزارهای دیجیتال مانند تلفن همراه و تبلت بین كودكان و نوجوانان، مسوولان قانونگذار در حوزه ‌آی‌سی‌تی را مجاب كرد تا دسترسی به سیم‌كارت‌ها برای این گروه سنی را قانونمند كنند. برهمین اساس نیز اپراتورها موظف به تولید سیم‌كارت‌های كودك شدند.

این موضوع بهانه یی شد كه روزنامه ی «ایران» به سراغ «موافقان و مخالفان سیم كارت ویژه كودكان» برود. ایران در این بررسی نوشت: در شرایطی كه دو اپراتور تلفن‌همراه اعلام می‌كنند سیم‌كارت‌های كودك می‌تواند استفاده از تلفن‌همراه توسط گروه سنی زیر 18 سال را قانونمند كند و به نگرانی‌ها در این خصوص پایان‌دهد اما برخی، از جمله عضو هیأت رئیسه مجلس، فروش این سیم‌كارت‌ها توسط اپراتورهای اول و سوم را كاسبكارانه معرفی كرده و خواستار توقف فروش آنها شده‌ است. همچنین از سوی دیگر برخی كارشناسان آموزشی اعلام می‌كنند، تا زمانی كه فرهنگ‌سازی درستی در خصوص استفاده از ابزارهای همراه توسط معلمان و دانش‌آموزان صورت نگیرد نمی‌توان انتظار داشت با یك «سیم‌كارت كودك» مشكلات این حوزه را حل كرد.

در همین پیوند، «غلامرضا داداش‌زاده» معاونت نظارت و اعمال مقررات سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در گفت‌وگو با «ایران» ضمن تایید كم قابلیت‌ بودن سیم‌كارت‌های كودك می‌گوید: درست است كه قابلیت‌های فعلی سیم‌كارت‌های كودك چشمگیر نیست اما این قابلیت‌ها به مرور زمان كامل و براساس انتظارات خواهد شد.

اما «مهدی‌بهلولی» مدرس و كارشناس آموزش، در گفت و گو با ایران، مشكل اصلی را در گوشی‌همراه می‌بیند نه سیم‌كارت. به باور وی در حال حاضر بسیاری از دانش آموزان گوشی‌های همراه مدل بالایی در اختیار دارند و به كمك اینترنت wi-fi و بدون نیاز به سیم‌كارت هم می‌توانند به امكانات گوناگونی دسترسی داشته باشند.

به نوشته ی همین روزنامه، بهلولی با اعلام اینكه سیم‌كارت كودك مشكلی از نگرانی والدین در خصوص استفاده كودكان و نوجوانان از تلفن‌همراه و تبلت كم نمی‌كند می‌گوید: یكی از دلایل استفاده موبایل در مدارس برای كاهش نگرانی والدین است و اینكه از كودك خود خبر بگیرند این درحالی است كه سیم‌كارت‌های كودك ایرانی فاقد امكان برقراری تماس و ارسال پیامك است. همچنین باید روی این سیم‌كارت‌ها برنامه‌های آموزشی متنوع نصب شود اینكه در فروشگاه‌های اپ ایرانی، اپلیكیشن‌های آموزشی كاربردی به ندرت دیده می‌شود و بسیاری از معلمان آشنایی استفاده از همین اپ‌های آموزشی را ندارند.

به باور این كارشناس آموزشی، تا زمانی كه در خصوص استفاده از موبایل و تبلت ضوابط و قوانین خاصی در نظر گرفته نشود و تا زمانی كه به معلم‌ها آموزش لازم برای استفاده از اپ‌های آموزشی داده نشود نمی‌توان انتظار داشت با ارایه سیم‌كارت كودك، مشكلات و نگرانی‌ها در این خصوص حل شود.

*گروه پژوهش و تحلیل خبری

پژوهشم**9294**2054