۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۴، ۱۱:۲۱
کد خبر: 81610701
T T
۰ نفر

جمعيت پارسيان هند رو به كاهش است

۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۴، ۱۱:۲۱
کد خبر: 81610701
جمعيت پارسيان هند رو به كاهش است

دهلي نو-ايرنا- جمعيت پارسي هاي هند كه نقش مهمي در پيشرفت اين كشور داشته اند رو به كاهش گذاشته است.

به گزارش ايرنا- پارسيان نخبه ترين اقليت هند هستند. نرخ سواد آنها حدود 98 درصد است كه از هر اقليت ديگر هند بالاتر است. همچنين بر اساس سرشماري هاي هند، بيش از 96 درصد از پارسيان در مناطق شهري زندگي مي كنند. اين درحاليست كه نرخ شهرنشيني كلي در هند حدود 30 درصد است.

با اينكه پارسيان صنايع كليدي هند را در اختيار دارند، هنوز در غرب هند، جايي كه نخستين بار زرتشتياني كه از ايران به هند رفتند در آن سكني گزيدند، برخي زرتشتيان فقير نيز به كشاورزي مشغول هستند.

بعد از حمله اعراب مسلمان به ايران ، تعدادي از پارسيان ابتدا به شرق ايران و سپس به هند مهاجرت كردند. ماري بويس در كتاب زرتشتي ها (1979)، تاريخ ورود زرتشتيان به گجرات را سال 936 ميلادي نوشته است.

در سال 1381 ميلادي، پس از يورش تيمور لنگ به ايران و فتح خراسان، موج جديدي از مهاجرت پارسي ها به ايالت گجرات آغاز شد.

پارسي ها در بدو ورود حدود دو دهه در جزيره اي به نام ديو (Div) ساكن شدند. پارسي ها زبان گجراتي را پذيرفتند و حتي اكنون به اين زبان صحبت مي كنند. بعدها پادشاه منطقه (يكي از شاهان سلسله سيهارا) به آنها اجازه داد تا محل سكونتي در ساحل دريا بسازند. آنها اين منطقه را مركز مذهبي قرار دادند كه آن را به نام شهر محل سكونت خود در خراسان، سنجان ناميدند.

پارسي ها سپس افرادي را به سرزمين خود فرستادند تا وسايل و ابزار لازم براي مناسك عبادي را به همراه آورند. يكي از اين عناصر عبادي كه به هندانتقال يافت، خاكستر آتش بهرام بود كه به آتش جديدي كه در سرزمين هند افروخته بودند تقدس سرزمين مادري را مي داد.

پارسي ها در حدود 1400 سالي كه در هند ساكن شده اند نه تنها به تبليغ دين زرتشتي دست نزده اند، بلكه جامعه خود را به نخستين زرتشتيان مهاجر محدود كرده اند از اين رو اكنون همه زرتشتي هاي هند پارسي نيستند.



** راهكار مقابله با خطر انقراض: 3.5 بچه در هر خانواده



هر يك از شهرهاي هند يك انجمن پارسي دارد كه براي جامعه پارسيان تصميم گيري مي كند. امروز بسياري از پارسي ها به خارج از هند مهاجرت كرده اند. برآورد مي شود كه در سراسر دنيا حدود 125 تا 200 هزار پارسي وجود داشته باشد. اما آنهايي كه در هند باقي مانده اند بيشتر در شهر بمبئي زندگي مي كنند.

تعداد پارسيان شهر بمبئي حدود 40 تا 50 هزار نفر است. در شهر پونا حدود 10-12 هزار پارسي زندگي مي كنند. در دهلي تنها 750 پارسي وجوددارد.

سرشماري سال 1981 هند، آمار پارسيان را 71 هزار و 630 نفر اعلام كرد اما در سال هاي اخير تعداد آنها رو به كاهش گذاشته است. به طوريكه جمعيت پارسي هاي هند اكنون بيش از 69 هزار نفر نيست.

يزد كاپاديا، رييس انجمن پارسيان دهلي مي گويد:تعداد افراد پارسي كه مي ميرند بيش از افرادي است كه متولد مي شوند و به همين دليل جمعيت پارسيان در حال كاهش است.

او مي گويد: اين مشكل در دهه هاي 1930 و 1940 تشخيص داده شد، همه نگران هستند اما كسي كاري انجام نمي دهد.

وزارت اقليت هاي دولت هند قرار است كمك هايي به افزايش جمعيت پارسي ها بكند. اين وزارتخانه از حدود دو سال پيش پروژه افزايش جمعيت پارسي ها را آغاز كرده و 100 ميليون روپيه به اين منظور اختصاص داده است.

آمارهاي منتشر شده از سوي دولت هند حاكي از آن است كه براي ادامه بقاي جمعيت پارسي ها، هر زوج بايد حدود 3.5 بچه داشته باشد.



**رأي غيرمنتظره دادگاه عالي هند عليه روحانيان پارسي



جامعه ي پارسي ها در سال هاي اخير شاهد اختلاف هايي ميان تندروها و اصلاح طلبان بوده است. پرونده هاي بسياري عليه تندروهاي اين جمعيت در دادگاه هاي هند مطرح شده است.

يكي از پرونده هايي كه دادگاه عالي هند به تازگي درباره آن راي صادر كرد، مربوط به اختلاف طولاني مدت دو روحاني اصلاح طلب با شوراي پارسيان است. فرامرز ميرزا و خوشرو مدون، دو روحاني هستند كه سال ها با تندروها مجادله دارند؛ بر سر موضوعاتي همچون ازدواج پارسي ها با پيروان مذاهب ديگر، پذيرفتن بچه هايي كه پدر پارسي ندارند و اجراي مراسم خاكسپاري براي پارسي هايي كه مايل نيستند جسد آنها در برج سكوت گذاشته شود.

موارد مطرح شده در اين پرونده اخير، به خوبي نماد اختلاف عميق عقيدتي است كه ميان جمعيت پارسيان وجود دارد. اكنون شش سال از زماني كه اين دو روحاني از حضور در آتشكده هاي شوراي پارسيان بمبئي منع شده اند، مي گذرد. حالا دادگاه عالي دستور داده كه اين دو روحاني تنها مي توانند مراسم ختم اعضاي درجه يك خانواده خود، آن هم با داشتن گواهي نامه اي از شوراي پارسيان را برگزار كنند.

با وجود همه اين مسايل، پارسيان مايه افتخار هند هستند. به نظر مي رسد كه در سال هاي اخير تعداد بيشتري از جوانان اين جمعيت از اعتقادات آزادانه تر مذهبي طرفداري مي كنند و خواهان تعديل در برخي آداب و سنن هستند. شايد اين جوانان بتوانند جمعيت پارسيان را از خطر انقراض نجات دهند.

*آساق*2*264*1600 **1446