در اين گزارش كه در شماره روز دوشنبه هشتم تير 1394 خورشيدي به قلم امين جلالوند منتشر شده است، مي خوانيم: بر اساس آمارهاي وزارت بهداشت، حدود يك سوم كودكان ايراني به اضافه وزن و چاقي مبتلا هستند. داشتن اضافه وزن، يك مرحله قبل تر از چاقي است و در واقع چاقي، شكل مزمن تري از اضافه وزن است.
اين كه از هر سه كودك ايراني، يك كودك داراي وزن استاندارد نباشد، آمار قابل تاملي است كه مي تواند هم براي كودك و هم براي جامعه، زنگ هشدار جدي باشد.
كودكي كه سال به سال چاق تر مي شود شايد مسخره شدن از طرف بچه هاي مدرسه برايش نمونه عيني عوارض اجتماعي چاقي باشد، اما عوارض چاقي كودكان، فقط به اين سنين ختم نمي شود و خيلي از عوارض اجتماعي چاقي كودك در سنين بزرگسالي او، خودش را نشان خواهد داد.
تعاملات اجتماعي كودك چاق عادي نيست
فقط نوع غذا خوردن نيست، خيلي از مسائل باعث مي شود كه كودكي از وزن طبيعي اش خارج شود و به عنوان كودك چاق شناخته شود.
سبك زندگي كه كودك را به خوردن غذاهاي آماده و مشكل دار سوق مي دهد و مزاج او را از غذاهاي سنتي و سالم دور مي كند يا سبك زندگي كه نشستن پاي رايانه و تبلت را جايگزين ورزش و بازي بچه ها كرده است، همه در فرآيند چاق شدن كودكان تاثير دارد.
حامد بركاتي، رئيس اداره سلامت كودكان وزارت بهداشت در گفت وگو با جام جم به آمارهاي هشداردهنده ديگري اشاره مي كند و مي گويد: بر اساس تحقيقي كه اخيرا انجام داده ايم و هنوز نتايج نهايي آن را منتشر نكرده ايم، حدود 6 تا 7 درصد كودكان زير پنج سال هم دچار اضافه وزن و چاقي هستند.
به گفته اين مقام مسئول، چاقي هم نوعي سوء تغذيه است كه اين معضل در كودكان باعث خواهد شد كه كودكان چاق در بسياري از فعاليت هاي اجتماعي دوران كودكي كه نياز به تحرك دارد، نتوانند شركت كنند. در نتيجه سطح تعاملات اجتماعي بسياري از كودكان چاق از مسير طبيعي خارج خواهد شد و آنها نمي توانند در خيلي از جمع هاي دوستانه شركت كنند.
بركاتي معتقد است بيشترين پيامدهاي اجتماعي كودكان چاق در سنين بزرگسالي رخ خواهد داد، جايي كه فرد بزرگسال با همان چاقي كه از كودكي حفظ كرده است قادر نخواهد بود در بسياري از فعاليت هاي اجتماعي كه نياز به تحرك بدني دارد شركت كند. در نتيجه همين موضوع هم مي تواند به جمع گريزي و انزواي فرد بزرگسال چاق ختم شود.
اوج تبعات اجتماعي چاقي در كودكان وقتي است كه به گفته بركاتي، كودك چاق به سن بزرگسالي مي رسد، اما بر اثر ابتلا به انواع بيماري هاي مزمن ناشي از چاقي مثل سرطان، فشار خون و ديابت از دنيا مي رود.
به باور او وقتي يك فرد چاق در سن 45 سالگي بر اثر سكته قلبي مي ميرد، ناخودآگاه جامعه هم از اين موضوع ضرر خواهد كرد. زيرا براي اين كه اين فرد بزرگسال به اين سن برسد، جامعه دچار هزينه هاي اقتصادي و غيراقتصادي زيادي شده است، ولي با فوت زودهنگام اين فرد بزرگسال، جامعه حداقل از 30 تا 40 سال خدمات اجتماعي و اقتصادي اين فرد هم محروم خواهد ماند.
به قول اين مقام مسئول، اگر فردي تا قبل از سن بلوغ، عادت غذايي و سبك زندگي اش را عوض نكند، به احتمال قوي همان فرد در سن بزرگسالي نيز همان رويه را ادامه مي دهد. به همين دليل است كه نقش آموزش و فرهنگ سازي خانواده ها براي جلوگيري از چاقي فرزندانشان در سنين كودكي، بسيار حائز اهميت است.
استعدادهاي كودك چاق هدر مي رود
بايد در نظر داشت كه يكي از عمده راه هاي اجتماعي شدن كودك، بازي و ورزش با همنوعان است، اما كودك چاق قادر نخواهد بود حضور چشمگيري در اين فعاليت ها داشته باشد. مثلا بديهي است كودكي 10 ساله با وزن 70 كيلوگرم، بيشتر تمايل دارد در اتاقش حبس شود و با رايانه و گوشي اش بازي كند، تا اين كه بخواهد با بقيه دوستانش، ورزش كند و پا به پاي آنها بدود.
احمد آريايي نژاد، عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس در گفت وگو با جام جم از زاويه ديگري به موضوع نگاه مي كند و مي گويد: كودك چاق به احتمال زياد در آينده هم نمي تواند نقش شگرفي در بازار اشتغال داشته باشد و نيروي كار خوبي نخواهد شد.
آريايي نژاد تاكيد مي كند كه يكي از مهم ترين پيامدهاي اجتماعي چاقي براي كودكان، انزوا و گوشه گيري آنهاست. به گفته او، وقتي كودك چاق از ترس مسخره شدن در جامعه حضور پررنگي نداشته باشد، در نتيجه همين كودك به انزوا و گوشه گيري روي مي آورد و نمي تواند مراحل رشد عاطفي و اجتماعي را به طور كامل طي كند. از بعد تحصيلي و مهارتي نيز كودك چاق در معرض سوخت شدن استعدادها قرار دارد، زيرا وقتي كودك چاق، حضورش در جمع هم سالان كمتر شود و خودش را با كم تحركي وفق بدهد همين كودك خيلي از زمينه هاي بروز استعدادهايش را از دست مي دهد، چون بروز خيلي از استعدادها، منوط به حضور در جامعه و ديده شدن توانايي هاي بالقوه است.
*منبع: روزنامه جام جم
**گروه اطلاع رساني**9165**9131
تهران- ايرنا- روزنامه جام جم در صفحه جامعه نوشت: هنوز هم در فرهنگ خيلي از خانواده ها، براي كودك چاق اسپند دود مي‌كنند و آن را نشانه سلامت و شادابي كودك مي‌دانند، اما هم از منظر سلامت و هم از نگاه اجتماعي، كودك چاق را بايد مستعد ابتلا به هرگونه آسيب جسمي و اجتماعي به حساب آورد.
