در اين مطلب مي خوانيم : ١- در دنياي معاصر، دانشگاه‌هاي مهمي وجود دارند كه تلاش مي‌كنند براي كشورهاي جهان سوم، مدير تربيت كنند. اين امر به قدري حساس و مهم است كه سرآمدترين دانشگاه‌هاي مغرب‌زمين به يك رقابت تنگاتنگ و شايد هم به يك جنگ سرد دست زده‌اند. دانشگاه‌هاي آكسفورد، ميشيگان، هاروارد، مك‌گيل، سوربن و كلمبيا، از جمله مراكز علمي سابقه‌دار در زمينه آموزش و تربيت كادرهاي سياسي حاكميتي در كشورهاي گوناگون هستند. تشكيل احزاب و كانون‌هاي رقابتي و تشكيل دولت‌هاي در سايه، در كشورهاي آفريقايي و آسيايي توسط جوانان فعال و فارغ‌التحصيل اين‌گونه دانشگاه‌ها صورت مي‌پذيرد.
در ايران اسلامي نيز دانشگاه‌هايي وجود دارد كه خود را موظف به آماده‌كردن نيرو براي ورود به سيستم اداره كشور، اعم از دولت و مجلس و دستگاه قضا مي‌‌دانند. در يك دهه اخير، دانشگاه‌هاي امام حسين(ع) و امام‌صادق(ع) چنين تلاشي داشته‌اند، اما عملكرد هر يك از اين دو، در راهي كه مي‌پيمايند، نيازمند بررسي همه‌جانبه است.
از دانشگاه امام حسين(ع) اطلاعات روشني در دست نيست، اما از مسئوليت‌هايي كه دانش‌آموختگان دانشگاه امام حسين(ع) در اختيار دارند، متوجه مي‌شويم اين دانشگاه، آهسته‌آهسته قدم‌هاي مؤثري برداشته است.
٢- واقعيتي ملموس در جلوي ديدگان اهل معرفت و سياست جلوه مي‌كند كه نشان مي‌دهد اكثر دانش‌آموختگان دانشگاه امام‌صادق(ع) كه بخش آموزشي «جامعه‌الامام الصادق(ع)» را شامل مي‌شود و -آن‌گونه كه متوليان غيرآغازين آن انتظار داشته‌اند- اصولگرا به مفهوم جبهه‌بندي سياسي، تربيت نشدند.
دانشگاه امام‌صادق(ع) بيش از ٣٠ سال تحت مديريت مرحوم آيت‌الله مهدوي‌كني و بيش از ٢٠ سال با هيأت‌مديره‌اي كه نزديك به اصولگرايان- يا راست سنتي- بوده‌اند، اداره شده است.
اگر فرض كنيم هر سال بين ٢٠٠ تا ٢٥٠ نفر در مقاطع فوق ليسانس، بعضا ليسانس و دكترا از اين دانشگاه به جامعه راه پيدا كرده باشند؛ يعني نزديك به هفت هزار نيروي پسر جوان١ و باسواد و آشنا به دو زبان خارجي و برخاسته از پاي درس اخلاق هر روزه مرحوم مهدوي كني، بيرون آمده‌اند كه شايد تعدادي از آنها در يك دهه اخير به پست‌هاي كليدي يا نيمه‌كليدي رسيده‌اند، كمتر از ٥٠ نفر باشند.
وانگهي با توجه به شناختي كه نگارنده از برآورد سياسي دانش‌آموختگان اين نهاد آموزشي دارد، اكثر آنان- اگر نگويم قريب به اتفاق آنان- در بدو خروج از دانشگاه تمايل به اصلاحات و اصلاح‌طلبان دارند معتقدند آنان براي ملك و ملت سودمندترند.
اگرچه تعدادي از فارغ‌التحصيلان دانشگاه امام‌صادق(ع) به رسانه‌‌هاي مهمي چون صداوسيما و خبرگزاري‌هاي گوناگون وارد شدند و مشغول فعاليت‌اند، اما باز هم اگر آنان را بشماريم، در مقابل هزاران دانش‌آموخته، عدد چشم‌گيري نيست.
يادآوري مي‌شود كه موضوع جايگاه فارغ‌التحصيلان اين دانشگاه، از دولت اول احمدي‌نژاد به رسانه‌ها كشيده شد و اين رسانه‌ها در پي تبليغ اين بودند كه فارغ‌التحصيلان امام‌صادقي، به يك جناح خاص تعلق دارند. در صورتي كه دانش‌آموختگان متمايل به اصلاحات، نه پست و مقامي در اين برهه گرفتند و نه به رسانه‌ها راه پيدا كردند و نه امكاناتي داشتند كه خود را مطرح كنند.
وانگهي جمعيت انبوه فارغ‌التحصيلان موردنظر است كه هرجا هستند خود را اصولگرا به مفهوم محافظه‌كار يا هوادار جناح راست نمي‌دانند. اگر امروزه فرصت و امكانات در اختيار علاقه‌مندان به اين موضوع بود، مي‌توانستيم پژوهشي جامع از موقعيت فعلي دانش‌آموختگان دانشگاه امام‌صادق(ع) در ٣٠سال گذشته در اختيار داشته باشيم و به تحليل آن دست بزنيم تا ادعاي نگارنده راستي‌آزمايي شود.
رصد سه‌دهه‌اي نگارنده به دليل خاصي كه فعلا آن را بيان نمي‌كنم، چنين ديدگاهي در من شكل داده است. وانگهي در دهه اول پس از تأسيس اين دانشگاه، استادان برجسته اصلاح‌طلبي در آن تدريس مي‌كردند كه تأثير كلام آنان بر دانشجويان بيشتر از كساني بود كه مي‌خواستند دانشجويان را به‌گونه‌اي غيردانشگاهي بار بياورند.
«حسين بشيريه»، «سعيد حجاريان»، «محسن كديور»، «داوود هرميداس‌باوند»، «چنگيز پهلوان»، «عبدالرضا هوشنگ‌مهدوي»، «محمود سريع‌القلم» و... از مدرسين بنام دانشگاه امام‌صادق (ع) بودند. (برگرفته از سايت فردا ٣/١١/٨٨).
٣- بيش از يك هفته قبل، مقام معظم رهبري طي حكمي، اعضاي جديد هيأت امناي جامعه‌الامام‌صادق(ع) را تحت عنوان «مؤسسه جامعه‌الامام الصادق(ع)» منصوب كردند و رياست آن را برعهده آيت‌الله صادق لاريجاني، رئيس قوه‌قضائيه، گذاشته‌اند. اسامي منصوبان عبارت است از: باقري كني، آملي‌لاريجاني، سيداحمد علم‌الهدي، سعيد مهدوي‌كني، عليرضا اميني، احمد واعظي، سيدعباس موسويان، سيدمصطفي ميرلوحي، سيد علاء ميرمحمد صادقي، علي رضائيان، هادي همايون. هيأت‌امناي جديد قرار است اساسنامه جديدي براي اين مؤسسه تهيه كنند.
در اين يادداشت، اسامي هيأت مؤسس جامعه كه هيأت‌امناي آن نيز شناخته مي‌شدند، ذكر مي‌شود تا يادي از تلاش‌ها و زحمات آنان در راه‌اندازي اين مركز مهم شود: ١- آيت‌الله حسينعلي منتظري ٢- آيت‌الله مهدوي‌كني ٣- آيت‌الله حسين نوري‌همداني ٤- آيت‌الله سيدعلي خامنه‌اي ٥- آيت‌الله ابراهيم اميني(حاج‌اميني) ٦- آيت‌الله امامي‌كاشاني ٧- آيت‌الله علي مشكيني ٨- آقاي ابراهيم اسرافيليان ٩- آقاي حسين معيني ١٠- آقاي محمدعلي نويد ١١- سيدرحيم خانيان.
در اين ميان آيت‌الله منتظري تا زمان فوت، رياست عاليه جامعه‌الامام‌صادق (ع) را به‌عهده داشتند. از ميان اين افراد- سه نفرشان به رحمت خدا رفته‌اند- و آقايان نويد و خانيان، مالكين اوليه زميني هستند كه در چهارراه طالقاني- وليعصر(عج)، مركز تجاري- اداري نور در آن ساخته شده و متولي آن، جامعه امام‌صادق(ع) بوده است. به‌ميان‌آوردن اين زمين، اساس تأسيس جامعه الامام‌صادق(ع) است كه به پيشنهاد مرحوم آيت‌الله منتظري و پايمردي ايشان و دكتر اسرافيليان تحقق پيدا كرده، به همين دليل ضروري است قدر اين عزيزان خير را پاس بداريم.
١- دانشگاه امام‌صادق(ع)؛ پرديس خواهران هم دارد كه اطلاعات كاملي از آن منتشر نشده است.
منبع : روزنامه شرق
اول ** 1647
تهران - ايرنا - روزنامه شرق روز يكشنبه در يادداشتي به قلم مصطفي ايزدي فعال سياسي با اشاره به فعاليتهاي علمي دانشگاه امام صادق ( ع ) مي افزايد : اكثر دانش‌آموختگان دانشگاه امام‌صادق(ع) كه بخش آموزشي «جامعه‌الامام الصادق(ع)» را شامل مي‌شود و -آن‌گونه كه متوليان غيرآغازين آن انتظار داشته‌اند- اصولگرا به مفهوم جبهه‌بندي سياسي، تربيت نشدند.
