به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از معاون فرهنگی قوه قضاییه، حجت الاسلام و المسلمین هادی صادقی در جمع مدیران و كاركنان دیوان عدالت اداری افزود: شورای نگهبان به استناد اصل 98 قانون اساسی كه گفته است، تفسیر قانون اساسی با شورای نگهبان است، اصل 99 را تفسیر كرد كه نظارت بر انتخابات و تمام مراحل آن كه شامل ثبت نام و تایید صلاحیت هم می شود با شورای نگهبان است.
حجت الاسلام صادقی افزود: ابتدای امسال رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند كه سال همدلی و همزبانی است چون می دانستند مسایلی در راه است ، همدلی و همزبانی بیش از گذشته را می طلبد كه یكی مساله هسته ای بود و دیگری انتخابات است كه به زودی به آن می رسیم كما این كه الان هم حواشی آن مطرح است.
معاون فرهنگی قوه قضاییه گفت: عزیزی می گوید شورای نگهبان چشم است و دست نیست، سوال اینجاست كه چشم بی خاصیت و بی اثر كه فقط ببیند و نتواند دم بزند چه فایده ای دارد؟ آیا این معقول است؟
وی گفت: شورای نگهبان تصویب كرد كه این نظارت استصوابی است یعنی اگر ناظر بر تخلف یا عدم تایید صلاحیت یا چیز دیگری نظر داد، نظرش موثر باشد.
معاون فرهنگی دستگاه قضا با بیان این كه رییس جمهور بر حركت بر مدار قانون تاكید كرد و افزود: بهترین چیزی كه وحدت بخش است، قانونی است كه تصویب شده و مورد تایید قرار گرفته است و مورد تایید ولی فقیه هم هست و همه باید پای آن بایستیم.
وی ادامه داد: همین قانون گفته است كه تفسیر به دست شورای نگهبان است و تفسیر او به منزله قانون است، پس چرا بر سر چیزی كه حل شده است و تكلیف آن روشن شدن است مجادله راه بیافتد، مگر رهبر معظم انقلاب اسلامی نفرمودند سال همدلی و همزبانی است؟ آیا از این گونه مجادله ها همدلی بیرون می آید؟
حجت الاسلام صادقی به بحث تایید صلاحیت ها و نقش شورای نگهبان هم اشاره كرد و افزود: تایید صلاحیت را بخش های اجرایی باید انجام دهند، اما باید بدانیم كه این نافی نظر موثر ناظر نیست، لذا تایید صلاحیت ها به دست شورای نگهبان هم هست و رد صلاحیت و عدم احراز هم جزء آن است.
معاون دستگاه قضا با بیان این كه مسلما ممكن است در مواردی نتوان قاطعانه بر صلاحیت داشتن یا عدم آن نظر داد، گفت: گاهی دراین موارد صلاحیت فرد احراز نمی شود كه به این معناست كه صلاحیت تایید نشده و روشن است كه اینجا محل جاری شدن اصل برائت كه بعضی عزیزان و گرانقدرمان گفته اند نیست و باید گفت كه اصل برائت را از علما یاد گرفته اید؛ اما محل كاربردش را متاسفانه یاد نگرفته ایم.
** احراز صلاحیت ربطی به اصل برائت ندارد
معاون فرهنگی قوه قضاییه اطاعت از رهبری و ولایت فقیه را لازمه نجات كشور در زمان حاضر دانست و افزود: الان امام و رهبر جامعه ما راه نجات را به ما نشان می دهد و جامعه ای كه دنبال امامش حركت كند موفق می شود، مثل مساله هسته ای و مذاكرات كه اگر اطراف مساله مخالف ها و موافق ها گوش به فرمان امام شان نمی كردند، جامعه ما به شدت دچار دعوا و تشتت می شد.
حجت الاسلام و المسلمین صادقی با بیان این كه محل جریان اصل برائت دراین مساله نیست گفت: این اصل در زمان مجازات و اثبات جرم و امثالهم معنا دارد یعنی وقتی تخلفی می خواهد اثبات شود اصل بر برائت است و تا ادله و شواهد كافی نباشد خلاف كسی اثبات نمی شود و این حرف درستی است؛ ولی در مقام احراز صلاحیت كه مقام اثباتی دارد، نه جنبه سلبی ربطی به برائت ندارد و برائت متعلق به جنبه های سلبی است.
وی ادامه داد: مثلا می گویند افراد از این امر سلبی یعنی از این اتهام، تخلف یا جرم مبرا هستند تا اثبات شود؛ اما در بحث انتخابات ما در حال یافتن امور اثباتی هستیم، به گونه ای كه باید بفهمیم نماینده ای كه می خواهد در مجلس چهار سال سرنوشت كشور را در دست بگیرد، توانمندی و حداقل لازم را دارد یا نه.
معاون فرهنگی قوه قضاییه با بیان این كه احراز كف صلاحیت نامزد ها با هیات های اجرایی و شورای نگهبان است، گفت: كف صلاحیت را مسوولان اعم از مجری و ناظر باید احراز كنند و بعد از این، مابقی صلاحیت ها را مردم با رایشان احراز می كنند و این مساله ربطی به برائت ندارد، اما اگر در حین تایید صلاحیت ها اتهامی متوجه آن كاندیدا شد، اصل بر برائت است تا شواهد كافی پیدا شود.
حجت الاسلام صادقی با بیان این كه باید ببینیم ولی و امام مان چه می گوید گفت: اگر به نسخه های ولی مان عمل كنیم این ها شفای دردمان خواهد بود و وقتی گفته می شود امسال را بیشتر همدلی كنیم و هم زبان باشیم و دولت و ملت با هم باشند و پشت هم را داشته باشند، یعنی نباید در رسانه ها یكدیگر را تضعیف و تخریب كنیم؛ مجادلات بیهوده مسلم به جایی نمی رسد، و برای طرح این مباحث باید از روش صحیح خود همچون گفت و گو، راهكار هایی قانونی پیدا كرد.
اجتمام**7268**1776
تهران - ایرنا - معاون فرهنگی قوه قضاییه تاكید كرد: از ایجاد مجادلات بیهوده در كشور پرهیز كنیم ؛ چرا به گونه ای در كشور مجادله های بیهوده راه بیندازیم، مگر این مجادلات بیهوده در دهه 70 تجربه نشد؟