۸ مهر ۱۳۹۴، ۱۵:۲۴
کد خبر: 81779989
T T
۰ نفر

66 سال پس از «مائو» - تب و لرز چین و جهان

۸ مهر ۱۳۹۴، ۱۵:۲۴
کد خبر: 81779989
66 سال پس از «مائو» - تب و لرز چین و جهان

پكن - ایرنا - «مائو» بنیانگذار چین كمونیست هرگز تصور نمی كرد 66 سال پس از آنكه از بالكن شهر ممنوعه بر فراز میدان «تیان آنمن» فریاد بزند «مردم چین به پا خاسته اند»، جانشینانش روزی را ببینند كه با یك «تب كردن» اقتصاد چین، بازارهای دنیا را «لرز» بگیرد.

فردا - پنجشنبه - اول اكتبر برابر با شصت و ششمین سالگرد بنیانگذاری جمهوری خلق چین است. 66 سال پیش در چنین روزی بود كه «مائو تسه ‌تونگ» رهبر حزب كمونیست چین از بالكن شهر ممنوعه بر فراز میدان «تیان آنمن» كه دربار سابق امپراطوران چین بود، تاسیس جمهوری خلق چین را اعلام كرد.
او با بالا رفتن از پله‌های برج میدان «صلح آسمانی» شهر پكن در برابر انبوهی از جمعیت، روز ملی این كشور را اعلام و گفت: «مردم چین به پا خاسته ‌اند».
این جمله او بر جنگ داخلی چین پایان داد و پیروزی قطعی نیروهای وفادار به حزب كمونیست بر حزب «كومین تانگ» به رهبری «چانگ كای چك» را قطعیت بخشید و راه بر ایجاد نظامی گشوده شد كه جمهوری خلق چین نام گرفت و تحولی پردامنه را در تاریخ آسیا و جهان رقم زد.
«مائوتسه تونگ» رهبر حزب كمونیست چین و «چانگ كای چك» رهبر حزب ملی گرای «كومین تانگ» بیش از 20 سال با یكدیگر جنگیده بودند.
هر چند پس از تاسیس جمهوری خلق چین و به قدرت رسیدن «مائو» دهها میلیون چینی در اثر سیاست هایی كه از آن به عنوان سیاست های غلط نام برده شد، جان خود را از دست دادند، اما در نهایت با مرگ او و به قدرت رسیدن رهبران «پراگماتیك» برگ تازه ای در تاریخ این كشور پهناور و پر جمعیت گشوده شد كه امروز نتایج مثبت آن در زندگی مردم چین و همه جهان كاملا ملموس است.
تاسیس جمهوری خلق چین را بسیاری «چین نو» لقب داده اند و این كشور موفق شد 66 سال پس از تاسیس چین نو، خود را به برترین اقتصاد بزرگ جهان پس از آمریكا تبدیل كند و امروز همه متفق القول هستند كه «چین جدید» موتور محرك اقتصاد جهان است.
از آن دوره 66 سال می گذرد، كمتر كشوری در جهان دیده شده كه بتواند به اندازه چین شاهد تغییر و تحولات عمده باشد. كشوری با جمعیتی بالغ بر یك میلیارد و 300 میلیون نفر و ظرفیت‌ های قابل توجه در زمینه‌های مختلف، بدون شك مسیرهای رو به توسعه ای را در پیش دارد، هر چند كه این كشور در سال اخیر به لحاظ اقتصادی مشكلاتی هم داشته است.
چین در حالی، روز اول اكتبر سال 2015 (نهم مهر ماه) را با «تعطیلات یك هفته ای طلایی» گرامی می دارد كه در صندوق ذخیره ارزی خود بیش از سه هزار و 500 میلیارد دلار پشتوانه دارد و در عرصه های اقتصادی، تجاری و علمی گام های بلندی برداشته است.
اگرچه سال جاری میلادی یكی از بحرانی ترین سال های اقتصادی برای چین است، اما این نمی تواند موفقیت های سال های گذشته چین از سال 1949 میلادی تاكنون را كمرنگ كند.
چینی ها امسال بیش از هر زمان دیگری نگران وضعیت اقتصادی خود هستند. بازار بورس 30 درصد سقوط را تجربه كرده و رشد اقتصادی كشور برای نخستین بار در سه دهه گذشته به مرز هفت درصد رسیده است.
با كاهش قدرت اقتصادی، بسیاری از سرمایه گذاران خارجی در حال خروج از كشور هستند، زیرا تقاضا در بازار چین كه علت مهم رشد اقتصادی است، كاهش یافته و به تبع آن صادرات بیش از هشت درصد پایین آمده است.
بخش های صنعتی چین نزدیك به 9 درصد كاهش سود را تجربه كرده اند و افت تولید در شش سال گذشته بی سابقه بوده است.
با این وصف، چین یك روز قبل از آنكه اول اكتبر - روز ملی - خود را جشن بگیرد، طبق سنت های سال های اخیر یك موفقیت علمی دیگر را رونمایی كرد و بیستمین ماهواره موقعیت سنجی «بایدو» را با موفقیت در مدار زمین قرار داد تا در این عرصه نیز ثابت كند همچنان رقیب بزرگی برای كشورهای توسعه یافته جهان از جمله آمریكا است.
چین كه از سال 1953 میلادی تا 1978 یعنی تا قبل از شروع سه دهه اصلاحات اقتصادی عظیم و سیاست درهای باز رشد سالانه اقتصادی شش درصدی داشت، پس از این دوره توانست به مدت سه دهه رشد اقتصادی به طور میانگین بین 9 تا 12 درصد داشته باشد و حالا برای آینده رشد هفت تا هشت درصدی را برنامه ریزی كرده است.
در بخش صنعتی، چین تا سال گذشته رشد هفت درصد را تجربه كرد و برای نخستین بار در تاریخ این كشور توانست در سال 2014 میلادی میزان تولید غله خود را به 600 میلیون تن برساند، آن هم در شرایطی كه این تولید تا سه دهه قبل فقط 250 میلیون تن بود.
به هر شكل، دستاوردهای چین برای هر كشوری شگفت انگیز بوده و پكن توانسته در عرصه انرژی، ‌تجارت خارجی، كشاورزی، صنعتی، ‌توسعه ناوگان هوایی، كشتی سازی، خودروسازی و ارتباطات و حمل و نقل زبانزد كشورهای جهان باشد.
امروز تقریبا كمتر كشوری را می توان یافت كه به نوعی با چین پیوند نداشته باشد و بسیاری از كشورهای جهان یا بزرگترین شریك تجاری چین هستند و یا چین بزرگترین شریك تجاری آنها است.
چین در بخش انرژی از سال ‍1993 میلادی یك وارد كننده مطلق نفت بوده است. این كشور اعلام كرد كه در سال 2014 میلادی بیش از شش میلیون بشكه نفت در روز وارد كرده است و بر این اساس بیش از 55 تا 60 درصد از نفت مورد نیاز را فقط از منطقه خاورمیانه وارد می كند.
به رغم معضلات اقتصادی فزاینده در چین كه باعث شكل گیری یك بحران در كشور شد، چین سعی كرد تا خود را از تب و تاب نیاندازد و همچنان مصمم به توسعه پایدار است.
انتظار می رود چین همچنان ایده های مبتكرانه ای چون احیای جاده ابریشم و راه اندازی بانك توسعه زیرساختی سرمایه گذاری با 100 میلیارد دلار سرمایه را ارائه دهد تا هم به رشد پایدار خود و جذب سرمایه گذاری جامه عمل بپوشاند و هم بتواند وابستگی تجاری كشورهای دیگر را به خود حفظ كند.
چین با توجه به اینكه پرجمعیت ترین كشور جهان با یك میلیارد و 340 میلیون نفر و منابعی محدود است، طبیعتا باید از ابتكار عمل خود برای كاهش این آسیب پذیری كمك گرفته و با توسعه علمی و رهیافت هایی چون نوآوری و ابداع و اجرای نقشه راه های اقتصادی، علمی و فنی همچنان در مسیر رشد اقتصادی گام بردارد كه هم برای این كشور مهم است و هم به عنوان موتور محركه اقتصادی جهان یك لازمه است.
آساق*1597**1545