به گزارش روز سه شنبه خبرنگار هنرهای تجسمی ایرنا، نگارگری یك هنر اصیل ایرانی و آیینی است كه شكوفایی آن از دوره اسلامی قرن چهارم به بعد آغاز شده و به گفته فعالان این هنر همواره در طول دوران مورد بی مهری قرار گرفته است.
به گفته فعالان این عرصه، بسیاری از كسانی كه استعدادهای زیادی در هنر نگارگری داشته اند، به دلیل حمایت نشدن از این هنر، دغدغه شغلی و اقتصادی، نداشتن جایگاه ویژه و درخور زحمت این هنرمندان و ... با این عرصه خداحافظی كرده اند و قلم هایشان را به كناری گذاشته اند.
یك هنرمند نگارگری می گوید جهان امروز روزگار نویی را سپری می كند؛ به نوعی مدرنیسم است، روزگاری كه همه چیز سرعت گرفته است؛نسل اندیشمندانی كه سال ها در پی یافتن حقیقت بودند، گویی منقرض شده است؛ در اكثر هنرها دیگر هنرمندان به دنبال خلاقیت نیستند در هنر نگارگری هم برخی از هنرمندان نگارگر فقط دنبال سنت های نگارگری ایران هستند و به تكرار آثار قدما می پردازند.
وی افزود: بیشتر این هنرمندان دوست دارند در فضای ادبیات باشند، وجود اینترنت و ماهواره و دیگر رسانه ها و تكنولوژی های امروز باعث شده است كه بسیاری از افراد نسبت به فضاهای دیگری علاقه نشان دهند، این جوانان تشنه فضاهای گذشته هستند و دوست دارند در آن وادی سیر كنند.
** نگارگری متمایز از سایر هنرها
در بین سایر هنرهای تجسمی از جمله مجسمه سازی، نقاشی، عكاسی و تصویرسازی كه مشتركات زیادی با هنر سایر كشورها دارند، نگارگری ایرانی با شكل و شمایل خاصی كه دارد از سایر هنرها متمایز است و جای آن هست كه در صورت ارائه صحیح و حساب شده، مانند الماسی بر انگشتر هنر جهانی بنشیند.
**هنر نگارگری هنری است كه باید درسیستم آموزشی باشد
مینا صدری هنرمند نگارگر با اشاره به این كه رشته نگارگری جایی در سیستم آموزشی ندارد، اظهار كرد: این هنر از هنرهای بسیار قابل اهمیت و مهم كشورمان است كه متاسفانه در دانشگاه حتی دانشگاه تهران جایی برای این رشته ندارد.
وی گفت: باید به صورت نظام مند به این موضوع توجه شود و مقدماتی برای توجه به این رشته فراهم و برنامه ریزی صورت گیرد. این برنامه ریزی ممكن است در درازمدت جواب بدهد ولی تنها در این صورت است كه می توان آینده خوبی برای نقاشی ایرانی متصور بود.
این پژوهشگر هنر پیشنهاد داد: رشته نگارگری به قدری عمق دارد كه جا دارد هنرجو از نوجوانی وارد این عرصه شود بنابراین می توان از هنرستان شروع كرد و رشته ای را به این موضوع اختصاص داد، پس از آن نیز دوره های كارشناسی، كارشناسی ارشد و دكترا تعریف كرد تا از فراموش شدن چنین هنری جلوگیری شود. در عین حال به نظر من مهم است كه اصلا یك دانشگاه هنرهای اسلامی داشته باشیم.
صدری اظهار داشت: برای دیدن آثار هنرمندان مدرن به راحتی می توان وارد سایت های مختلف شد و اطلاعات كسب كرد اما یك محقق هنر اصیل ایرانی و اسلامی به منبعی برای تحقیق در این زمینه دسترسی ندارد و در سایت ها نمونه ای كه بتوان به آثار مهم نگارگران ایرانی دسترسی داشت وجود ندارد كه هنرمندان، هنرجویان و علاقه مندان به هنر بتوانند با مراجعه به آن سایت ها اطلاعاتشان را تكمیل كنند.
این هنرمند تاكید كرد: كشور ما محل زایش نگارگری و نقاشی ایرانی بوده و حالا حیف است كه به هنری با این قدمت كم توجهی شود. این رشته از متعالی ترین هنرهایی است كه وجود دارد و آثاری كه در این زمینه خلق می شود از شاهكارهای هنری دنیا چیزی كم ندارد.
**بی توجهی به نگارگری مهترین آسیب این رشته است
محمدباقر آقامیری، هنرمند نگارگر درباره آسیب های این رشته افزود: مهم ترین آسیبی كه در این هنر وجود دارد، بی توجهی است. در مقایسه با رشته های دیگر هنری توجه كمتری به نگارگری می شود و همین باعث می شود هنرمندان نگارگر احساس امنیت كمتری داشته باشند.
او ادامه داد: در نهمین دوسالانه نگارگری شاهد حضور جمعیت 20 تا 30 ساله علاقه مند به نگارگری بودیم این نشان داد با همه بی توجهی ها همچنان علاقه مندی به نگارگری وجود دارد و باید این جمعیت جوان را آموزش داد و زمینه های بروز استعداد آنها را فراهم كرد.
وی درباره مصادیق بی توجهی به نگارگری عنوان كرد: مثلا در طول سال كمتر سراغی از نگارگران و انجمن نگارگری گرفته می شود.
از طرفی برخی هنرمندان نقاش نسبت به نگارگری مخالفت هایی می كنند و سازهای ناكوك می زنند. با این حال هنرمندان نگارگر همچنان با عشق و علاقه كار می كنند.
** آموزش حلقه گمشده
هنرمندان لازم است با توجه به قابلیت ها و ظرفیت های این هنر اصیل، با بهره گیری از خلاقیت، مطالعه و پژوهش و نگاهی هنرمندانه، با درایت و عمیق به ساحتهای گوناگون اجتماعی، فرهنگی، معنوی و ... این هنر را آیینه ای بازتاب دهنده از تفكرات اصیل جامعه ایرانی و اسلامی قرار دهند.
معرفی نشدن كافی و جامع از سوی مسوولین، هنرمندان و مدرسین فضاهای آموزشی و دانشكده ها، رسانه ها و محافل كارگاهی از دیگر مشكلاتی است كه این هنر با آن مواجه است.
برای برطرف شدن این چالش می توان با برگزاری گالری های دایمی، كارگاه ها و آموزش در مدارس و كلاس های آموزشی به كشف و پرورش استعدادهای نو، تقویت نگاه بصری مخاطب و كاركردی كردن این اثر هنری در جامعه، اقبال عمومی را نسبت به این رشته هنری تقویت كرد.
فراهنگ**9338**1569
تهران-ایرنا-هنر نگارگری تصویرگر خیال هنرمند از جهان پیرامون است كه ریشه در اندیشه و عرفان و ادبیات ایرانی دارد اما به نظر می رسد در گذر زمان كم كم به دست فراموشی سپرده می شود.